پرش به محتوا

حکومت جهانی امام مهدی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مهدویت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = حکومت جهانی | عنوان مدخل = حکومت جهانی امام مهدی | مداخل مرتبط = حکومت جهانی امام مهدی در حدیث - حکومت جهانی امام مهدی در معارف مهدویت - حکومت جهانی امام مهدی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی | پرسش مرتبط =...» ایجاد کرد)
 
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مهدویت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = حکومت جهانی
| موضوع مرتبط = حکومت جهانی امام مهدی
| عنوان مدخل  = حکومت جهانی امام مهدی
| عنوان مدخل  = حکومت جهانی امام مهدی
| مداخل مرتبط = [[حکومت جهانی امام مهدی در حدیث]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در معارف مهدویت]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| مداخل مرتبط = [[حکومت جهانی امام مهدی در قرآن]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در حدیث]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در معارف مهدویت]] - [[حکومت جهانی امام مهدی در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]] - [[حکومت جهانی امام مهدی از نگاه برون دینی]]  
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  = امام مهدی (پرسش)
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
*تعبیرهایی که در روایات در مورد دولت و حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} آمده چنین است:  
تعبیرهایی که در [[روایات]] در مورد [[دولت]] و [[حکومت]] [[امام مهدی]] {{ع}} آمده چنین است:  
#"دولت جهانی" که اشاره به قلمرو حکومت دارد؛  
#"[[دولت جهانی]]" که اشاره به قلمرو حکومت دارد؛  
#"دولت عدالت" که اشاره به بسط‍‌ عدالت در زمان حاکمیت این دولت دارد؛  
#"دولت [[عدالت]]" که اشاره به بسط‍‌ عدالت در [[زمان]] [[حاکمیت]] این دولت دارد؛  
#"دولت کریمه" که اشاره به محوریت کرامت انسان در این دولت دارد و به‌طور مشخص بیان شده که کرامت‌مداری یعنی عزّت [[اسلام]] و مسلمین از یک سو و ذلت و نفاق و منافقان از سوی دیگر؛  
#"[[دولت کریمه]]" که اشاره به محوریت [[کرامت انسان]] در این دولت دارد و به‌طور مشخص بیان شده که کرامت‌مداری یعنی [[عزّت]] [[اسلام]] و [[مسلمین]] از یک سو و [[ذلت]] و [[نفاق]] و [[منافقان]] از سوی دیگر؛  
#"دولت صالحان" که اشاره به صالح بودن زمامداران آن است؛  
#"دولت صالحان" که اشاره به [[صالح]] بودن [[زمامداران]] آن است؛  
#"دولت حق" که اشاره به حق‌مداری این دولت و نتیجه آن یعنی بسط‍‌ حق و رفع باطل است؛  
#"دولت حق" که اشاره به [[حق‌مداری]] این دولت و نتیجه آن یعنی بسط‍‌ [[حق]] و رفع [[باطل]] است؛  
#"دولت مستضعفان" که اشاره به حاکمیت یافتن کسانی دارد که از سوی صاحبان زر و زور و تزویر به استضعاف کشیده شده‌اند؛  
#"دولت [[مستضعفان]]" که اشاره به حاکمیت یافتن کسانی دارد که از سوی صاحبان زر و زور و تزویر به [[استضعاف]] کشیده شده‌اند؛  
#"دولت امنیت" که اشاره به امنیت فراگیر در آن دولت است؛ امنیتی که هم اجتماعی است و هم ایمانی؛
#"دولت [[امنیت]]" که اشاره به امنیت فراگیر در آن دولت است؛ [[امنیتی]] که هم [[اجتماعی]] است و هم [[ایمانی]]؛
#"دولت رفاه" که اشاره به فراگیری رفاه در پهنه زمین است و ... .
#"دولت [[رفاه]]" که اشاره به فراگیری رفاه در پهنه [[زمین]] است و... .
 
یکی دیگر از تعبیرهایی که از [[دولت مهدوی]] شده ولی کمتر مورد توجه قرار گرفته، تعبیر "[[آخرین دولت]]" است. این تعبیر در کلمات [[نورانی]] [[معصومین|معصومان]] {{عم}} وجود دارد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|دَوْلَتُنَا آخِرُ الدُّوَلِ}}<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲.</ref>، دولت ما آخرین دولت است. سپس در پایان [[کلام]] خویش می‌فرمایند: {{متن حدیث|وَ هُوَ قَوْلُ الله عَزَّ وَ جَل: ‏{{متن قرآن|وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>سوره اعراف، ۱۲۸. </ref>}} و این همان سخن [[خداوند]] است که می‌فرماید: عاقبت از آن [[پرهیزکاران]] است.
 
[[اهل بیت]] {{عم}} از دولت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به‌عنوان "آخرین دولت" یاد کرده‌اند. اکنون دو سؤال مطرح است: آخرین دولت بودن به چه معنا است‌؟ علت آخرین بودن دولت امام مهدی|حضرت مهدی {{ع}} چیست‌؟ وقتی می‌گوییم حکومت امام مهدی|حضرت مهدی {{ع}} آخرین دولت است، هم به این معنی است که آخرین و مترقی‌ترین [[اندیشه]] در باب حکومت و [[زمامداری]] است و هم به این معنی است که پس از آن دولت دیگری حاکمیت نمی‌یابد و تا [[پایان تاریخ]] ادامه می‌یابد. [[امام باقر]] {{ع}} به دنبال اینکه می‌فرمایند "دولت ما [[آخرین دولت]] است"، چنین ادامه می‌دهند: هیچ [[خاندان]] دارای [[حکومتی]] باقی نمی‌ماند، مگر اینکه قبل از ما به [[حکومت]] می‌رسند<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در همین رابطه می‌فرمایند: این امر (حکومت ما [[اهل بیت]]) فرا نمی‌رسد تا اینکه همه گروه‌ها بر [[مردم]] حکومت کرده باشند... آن‌گاه [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} [[قیام]] می‌کند و [[حق]] و [[عدالت]] را برپا می‌دارد<ref>غیبة نعمانى، ص۲۷۴.</ref>.  


یکی دیگر از تعبیرهایی که از دولت مهدوی شده ولی کمتر مورد توجه قرار گرفته، تعبیر "آخرین دولت" است. این تعبیر در کلمات نورانی [[معصومین|معصومان]] {{عم}} وجود دارد. [[امام باقر]] {{ع}} می‌فرمایند: {{متن حدیث|دَوْلَتُنَا آخِرُ الدُّوَلِ}}<ref>غیبة طوسى، ص ۴۷۲.</ref>، دولت ما آخرین دولت است. سپس در پایان کلام خویش می‌فرمایند: {{متن حدیث|وَ هُوَ قَوْلُ الله عَزَّ وَ جَل: ‏{{متن قرآن|وَالْعَاقِبَةُ لِلْمُتَّقِينَ}}<ref>سوره اعراف، ۱۲۸. </ref>}} و این همان سخن خداوند است که می‌فرماید: عاقبت از آن پرهیزکاران است.
در برخی از روایاتی که در آنها مسأله آخرین دولت بودن حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} مطرح شده، علت آن نیز تبیین شده است. مثلا امام باقر {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند دولت ما آخرین دولت است و پیش از آن، همه [[صاحبان قدرت]] و [[اندیشه]] به حکومت می‌رسند، در بیان علت آن می‌فرمایند: "... تا وقتی شیوه حکومت ما را دیدند، نگویند: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم، به شیوه اینان [[رفتار]] می‌کردیم"<ref>کافى، ج ۱، ص۴۰۷.</ref>.


[[اهل بیت]] {{عم}} از دولت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} به‌عنوان "آخرین دولت" یاد کرده‌اند. اکنون دو سؤال مطرح است: آخرین دولت بودن به چه معنا است‌؟ علت آخرین بودن دولت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} چیست‌؟ وقتی می‌گوییم حکومت [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}} آخرین دولت است، هم به این معنی است که آخرین و مترقی‌ترین اندیشه در باب حکومت و زمامداری است و هم به این معنی است که پس از آن دولت دیگری حاکمیت نمی‌یابد و تا پایان تاریخ ادامه می‌یابد. [[امام باقر]] {{ع}} به دنبال اینکه می‌فرمایند "دولت ما آخرین دولت است"، چنین ادامه می‌دهند: هیچ خاندان دارای حکومتی باقی نمی‌ماند، مگر اینکه قبل از ما به حکومت می‌رسند<ref>غیبة طوسى، ص ۴۷۲.</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} نیز در همین رابطه می‌فرمایند: این امر (حکومت ما [[اهل بیت]]) فرا نمی‌رسد تا اینکه همه گروه‌ها بر مردم حکومت کرده باشند... آن‌گاه [[امام مهدی|قائم]] {{ع}} قیام می‌کند و حق و عدالت را برپا می‌دارد<ref>غیبة نعمانى، ص ۲۷۴.</ref>.  
همچنین امام صادق {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند پیش از برقراری دولت ما همه گروه‌ها به حکومت می‌رسند، علت این تقدم و تأخر را چنین بیان می‌دارند: "تا کسی نگوید: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم به عدالت رفتار می‌کردیم"<ref>غیبة طوسى، ص۴۷۲. </ref>.


در برخی از روایاتی که در آنها مسأله آخرین دولت بودن حکومت [[امام مهدی]] {{ع}} مطرح شده، علت آن نیز تبیین شده است. مثلا [[امام باقر]] {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند دولت ما آخرین دولت است و پیش از آن، همه صاحبان قدرت و اندیشه به حکومت می‌رسند، در بیان علت آن می‌فرمایند: "... تا وقتی شیوه حکومت ما را دیدند، نگویند: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم، به شیوه اینان رفتار می‌کردیم"<ref>کافى، ج ۱، ص ۴۰۷.</ref>.
از مجموع این دو [[حدیث]] چنین برمی‌آید که علت تأخر [[دولت]] [[امامت]]، اتمام [[حجت]] [[تاریخی]] و عملی است. باید [[بشر]] به تجربه دریابد که راه عدالت جز از طریق اهل بیت نمی‌گذرد و [[برقراری عدالت]] جز به دست مردان عدالت‌پیشه و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} ممکن نیست. تبیین این [[حقیقت]] در گرو توجه به این سه امر است:
# نخست؛ عدالت مهم‌ترین نیاز [[بشریت]] است.
# دوم؛ اجرای عدالت نیاز به مردان [[عادل]] دارد؛ هر دستی توان عدالت‌گستری ندارد.  
# سوم؛ عدالت‌گستری نیاز به عدالت‌پذیری دارد. بدون عدالت‌پذیری، اجرای عدالت ممکن نیست. اگر [[امام]] عدالت‌گستر وجود داشته باشد، ولی [[امت]] عدالت‌پذیر وجود نداشته باشد، عملیات عدالت‌گستری با [[شکست]] مواجه می‌شود<ref>نشریه موعود، شماره ۳۶، ص۲۳</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶.</ref>


همچنین [[امام صادق]] {{ع}} پس از آنکه می‌فرمایند پیش از برقراری دولت ما همه گروه‌ها به حکومت می‌رسند، علت این تقدم و تأخر را چنین بیان می‌دارند: "تا کسی نگوید: اگر ما هم به حکومت می‌رسیدیم به [[عدالت]] رفتار می‌کردیم"<ref>غیبة طوسى، ص ۴۷۲. </ref>.
[[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "[[دولت]] او آخرین و [[بهترین]] دولت‌هاست، پس از پایان همه [[دولت‌ها]] می‌آید. هیچ خاندانی نیست که حکومتی برای آن تصوّر باشد، جز اینکه پیش از او به [[حکومت]] می‌رسد، تا هنگامی که ما به [[قدرت]] رسیدیم کسی نگوید که اگر ما نیز به [[قدرت]] رسیدیم، این‌چنین [[رفتار]] می‌کردیم و این است معنای [[کلام]] [[خدا]] که فرمود: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ}}<ref>ارشاد مفید، ص ۳۴۴؛ المحجة البیضاء، ج ۴، ص ۳۳۶.</ref>. در [[حدیث]] دیگری از حضرتش آمده است: "میان [[وفات]] [[قائم]] و آغاز [[رستاخیز]] چهل روز فاصله است"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۴۵؛ ارشاد مفید، ص ۳۴۵.</ref>.


از مجموع این دو حدیث چنین برمی‌آید که علت تأخر دولت [[امامت]]، اتمام [[حجت]] تاریخی و عملی است. باید بشر به تجربه دریابد که راه عدالت جز از طریق [[اهل بیت]] نمی‌گذرد و برقراری عدالت جز به دست مردان عدالت‌پیشه و [[امامان]] [[معصوم]] {{عم}} ممکن نیست. تبیین این حقیقت در گرو توجه به این سه امر است:
در مورد روزهای پس از [[شهادت]] [[امام مهدی|حضرت مهدی]] {{ع}}، [[امام صادق]] {{ع}} آورده است: "در [[توبه]] بسته می‌شود و به کسی که پیش از آن [[ایمان]] نیاورده باشد و در ایمانش خیری کسب نکرده باشد، دیگر [[ایمان آوردن]] سودی نمی‌بخشد. آنها بدترین [[مردمان]] هستند"<ref>بحار الانوار، ج ۵۳، ص ۱۴۷.</ref>. همچنین حضرتش می‌فرمایند: "پایان یافتن [[سلطنت]] او از نشانه‌های [[رستاخیز]] است، چنان‌که [[قرآن کریم]] می‌فرماید: {{متن قرآن|وَإِنَّهُ لَعِلْمٌ لِّلسَّاعَةِ}}<ref>سوره زخرف، ۶۱.</ref>؛ یعنی او هشدار و نشانه [[رستاخیز]] است<ref>ینابیع المودّه، ج ۳، ص ۱۳۶.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۱۹۲.</ref>
#نخست؛ عدالت مهم‌ترین نیاز بشریت است.
#دوم؛ اجرای عدالت نیاز به مردان عادل دارد؛ هر دستی توان عدالت‌گستری ندارد.
#سوم؛ عدالت‌گستری نیاز به عدالت‌پذیری دارد. بدون عدالت‌پذیری، اجرای عدالت ممکن نیست. اگر امام عدالت‌گستر وجود داشته باشد، ولی امت عدالت‌پذیر وجود نداشته باشد، عملیات عدالت‌گستری با شکست مواجه می‌شود<ref>نشریه موعود، شماره ۳۶، ص ۲۳</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۳۶.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۳۵: خط ۳۹:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۴۳: خط ۴۷:
[[رده:حکومت]]
[[رده:حکومت]]
[[رده:حکومت امام مهدی]]
[[رده:حکومت امام مهدی]]
[[رده:امام مهدی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
۱۱۲٬۸۶۰

ویرایش