حکومت جهانی امام مهدی در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

حکومت جهانی از مهمترین اهداف قیام حضرت مهدی (ع) است که در آیات و روایات به آن اشاره شده است و تشکیل آن لازمۀ تحقق ویژگی‌هایی است که برای حضرت نام برده شده است. در این حکومت، قانون الهی جاری خواهد شد و از اهداف آن عدالت‌گستری و رشد معنوی است که نتیجۀ آن، امنیت و آبادانی جهان است. برای رسیدن به چنین اهداف و نتایجی برنامه‌های متعدد فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی اجرا خواهد شد.

مقدمه

از مهم‏ترین اهداف قیام جهانی حضرت مهدی(ع)‏ تشکیل حکومت است که یکی از ویژگی‏‌های آن جهانی بودن است. حکومت امام مهدی(ع)، تمام عالم را فرامی‌‏گیرد و سراسر گیتی از عدل‏ و داد پر می‌‏شود. آرمان والای تشکیل جامعه بزرگ بشری و خانواده انسانی تحقّق می‌‏پذیرد [۱] و آرزوی دیرینۀ همه پیامبران، امامان، مصلحان و انسان‌‏دوستان برآورده می‌‏شود. امام رضا(ع) از رسول اکرم(ص) نقل کرده که می‌‌فرماید: «خداوند سبحان در شب معراج در بخشی از بیانی طولانی فرمود: و به درستی زمین را به وسیله واپسین آنان (ائمه(ع)) از دشمنانم پاک خواهم ساخت و تمام گستره زمین را در فرمانروایی او قرار خواهم داد»....[۲].

با تشکیل چنین حکومتی و با ایجاد مدیریت و حاکمیت یگانه، یکی از عوامل اصلی جنگ و ستم از بین می‌‏رود[۳].[۴] رسول اکرم(ص) فرمودند: «پیشوایان پس از من دوازده نفرند؛ نخستین آنان تو هستی‏ ای علی و واپسین آنان قائم است؛ کسی که خداوند بر دستانش شرق و غرب زمین را فتح خواهد کرد»[۵]، امام صادق(ع) نیز فرمودند: «سپس خدای عز و جل او را ظاهر سازد و مشرق‏‌ها و مغرب‌‏های زمین را به دست او بگشاید»[۶].[۷]

در روایات از حکومت حضرت با اسامی مختلفی یاد شده است: "دولت حق"، "دولت کریمه" از القابی است که برای حکومت آن جناب فرموده‌اند. در دعای افتتاح چنین آمده است: «اللَّهُمَّ إِنَّا نَرْغَبُ إِلَیْکَ فِی دَوْلَةٍ کَرِیمَةٍ»[۸].

باید توجه داشت امید به آمدن مصلح جهانی و تشکیل حکومت ریشه در افکار و عقاید تمام اقوام و ملل مخصوصا شیعه دارد. بر اساس دیدگاه "تشکیل حکومت جهانی"، با ظهور امام زمان(ع)، اسلام، تنها دین حق و کامل و مقبول همگان‏ خواهد شد[۹].

حکومت جهانی در قرآن

در برخی آیات قرآن، به حاکمیت جهانی اشاره شده است و آیات مربوط به جهانی بودن اسلام نیز مؤید آن است. جهانی بودن دین اسلام و عدم اختصاص آن به قوم یا منطقۀ خاصّی، از ضروریات این آیین الهی است و حتی کسانی که ایمان به آن ندارند، می‌‏دانند که دعوت اسلام، همگانی بوده و به منطقه جغرافیایی خاصّی محدود نبوده است.

از جمله آیاتی که به حکومت حضرت مهدی(ع)‏ تفسیر شده، آیۀ ﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَلَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ[۱۰] است که از جهانی شدن اسلام و فراگیری آن بر روی زمین خبر می‌‏دهد. لکن باید توجه داشت تاکنون این موضوع تحقق نیافته است؛ ولی وعدۀ حتمی خداوند به تدریج در حال تحقق است. براساس روایات، تکامل این برنامه، زمانی خواهد بود که حضرت مهدی(ع)‏ ظهور کند و برنامه جهانی شدن اسلام را تحقق بخشد. امام صادق(ع) در تفسیر آیه فرمودند: «به خدا سوگند! هنوز تأویل این آیه نازل نشده و نخواهد شد، تا آنکه قائم(ع) خروج کند. وقتی او ظهور کرد، دیگر هیچ کافر به خدا و منکر امامی نمی‌‏ماند؛ مگر اینکه از خروج آن حضرت ناراحت می‌‏شود. حتی اگر کافری در دل سنگی پنهان شود، آن سنگ می‏‌گوید: ای مؤمن! در دل من کافری پنهان شده است، مرا بشکن و او را بیرون بیاور و به قتل برسان»[۱۱]. [۱۲]

مبانی حکومت جهانی

براساس دیدگاه شیعه برخی از مقدمات در اسلام چنان پایه ریزی شده است که به حکومت جهانی منجر خواهد شد، مانند:

  1. اعتقاد به برتری اسلام و جهانی بودن آن‏: دیدگاه تمام مسلمانان این است که اسلام کاملترین دین هاست و تا روز قیامت جواب گوی تمام مسائل خواهد بود. اسلام، روزی تمام انسان‌‏ها را مطیع خود خواهد کرد و جهان در تسخیر آموزه‌‏های بلند و آسمانی اسلام درخواهد آمد. از آیاتی مانند: ﴿إِنَّ الدِّينَ عِنْدَ اللَّهِ الْإِسْلَامُ[۱۳]، ﴿هُوَ الَّذِي أَرْسَلَ رَسُولَهُ بِالْهُدَى وَدِينِ الْحَقِّ لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ[۱۴]، ﴿وَمَنْ يَبْتَغِ غَيْرَ الْإِسْلَامِ دِينًا فَلَنْ يُقْبَلَ مِنْهُ[۱۵] و... استفاده می‌‌شود مسلمانان، به جامعیت، خاتمیت، جهان‌شمولی و سرانجام جهان‏‌گستری و پیروزی و غلبه نهایی اسلام دست خواهند یافت.
  2. اعتقاد به مهدویت‏: غلبۀ اسلام بر تمام ادیان و مکاتب و نیز بر زورگویان عالم و تأسیس حکومت جهانی، لازمۀ اعتقاد به مهدویت و ظهور منجی است. از نگاه شیعیان، تاریخ اسلام پس از پیامبر اکرم(ص) با حذف امام علی(ع) و فرزندان او، در حوزه سیاست و حکومت به انحراف کشیده شد و پیامدهای منفی متعددی نیز در پی داشت که یکی از آنها محرومیت جامعه از رهبری معنوی و آسمانی بود و این انحراف تاکنون ادامه پیدا کرده است. از آنجا که شیعیان دوازده‏‌ امامی در عصر امامان، هرگز به قدرت و تأسیس دولت دست نیافتند، منتظرند آخرین بازماندۀ از امامان(ع) ظهور کند و تاریخ اسلام و در نهایت تاریخ انسان را به مسیر طبیعی و الهی‏اش بازگرداند. در آن زمان، اسلام همگانی می‏‌شود و مسلمانان، قدرتمند و بر جهان چیره می‌‏گردند. طبق این تفسیر، تشکیل حکومت واحد جهانی اجتناب ‏ناپذیر خواهد بود[۱۶].

حکومت جهانی لازمۀ تحقق ویژگی‌های امام زمان(ع)

در روایات برای حضرت مهدی(ع) ویژگی‌ها و اختیاراتی قرار داده شده است که تحقق آنها جز با تشکیل حکومت واحد جهانی امکان‌پذیر نیست؛ مانند اینکه حضرت ظلم و و جور را برای همیشه ‏نابود کرده و عدالت و دین حق را در سطح جهان برای همیشه مستقر می‏‌کند و یا در برخی روایات، از اختیارات و امکانات مطلق و جهانی امام غایب یاد شده است که نتیجه آن غلبۀ بر جهان و تشکیل حکومت مقتدر جهانی است. امام باقر(ع) فرمود: «قائم ما، با درانداختن بیم و هراس در دل ستمگران یاری می‌‏شود، با پشتیبانی و حمایت از سوی خداوند تأیید می‌‏گردد. زمین برایش خاضع و تسلیم می‏‌شود، گنج‏ها برایش آشکار و نمایان می‌‏شود. حکومت او شرق و غرب عالم را فرا می‌‏گیرد»...[۱۷].

بنابراین حکومت واحد جهانی از گذشته به عنوان یکی از باورهای مسلّم شیعی و یکی از نیازهای بشر مطرح بوده است. اکنون نیز شیعیان امامی در انتظار روزی به سر می‏‌برند که چنین حکومتی، با ظهور منجی غایب تشکیل شود و تاریخ بشر در مسیر حق قرار گیرد و بشریت از برکات واقعی و همه‌‏جانبه آن بهره‌‏مند شوند.

توجه به این نکته ضروری است با اینکه آرمان‌‏هایی چون عدل‏ جهانی و حکومت جهانی سابقه‌‏ای دیرینه دارد؛ اما در قرن اخیر به دلایل خاص سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، آرمان جهانی شدن تقویت شده و عملی‌‏تر به نظر می‌‏رسد[۱۸].

ویژگی‌های حکومت جهانی

برخی از ویژگی‏‌های حکومت جهانی حضرت مهدی(ع)‏‏ عبارت است از:

  1. وجود رهبری که مشروعیت خود را از خداوند گرفته و از هرگونه خطا و عصیان به دور است. علاوه بر این کسانی که او را در اجرای حکومت جهانی یاری خواهند کرد، انسان‏‌هایی برگزیده و دارای صفات اخلاقی ویژه هستند.
  2. در آن حکومت قانونگذار خداوند متعال است؛ لذا تمام نیازهای مادی و معنوی انسان‌‏ها مورد توجه واقع شده است.
  3. محور تمام قوانین امور دینی و اخلاقی است؛ در حالی که تمام نیازهای مادی و معنوی بشر در تمام قوانین مورد توجه واقع شده است.
  4. علم و دانش، در دولت مهدوی در کل جامعۀ بشری گسترش می‌‏یابد و هرگز در انحصار عده‌‏ای خاص نخواهد بود؛ لذا همۀ مردم عالم خواهند بود. لکن از این دانش در راه پیشرفت جامعه استفاده خواهد شد، نه در راه ستم و تجاوز به دیگران.
  5. بهره‌‏مندی از همه منابع موجود و ظرفیت‌‏های ممکن در کره زمین به دور از اسراف، علاوه بر اینکه با وجود فراوانی نعمت، حالت بی‌نیازی در روح انسان‏‌ها به وجود می‏‌آید که باعث می‏‌شود با وجود در اختیار داشتن موهبت‏‌های فراوان هرگز دست به طغیان و عصیان نزنند[۱۹].
  6. حکومت حضرت مهدی(ع) آخرین حکومتی است که بر روی کرۀ زمین تشکیل می‌‌یابد و قبل از ایشان هر گروهی که ادعای حکومت و عدالت داشته‌اند به حکومت رسیده‌اند تا بعد از حضرت ادعا نکنند ما هم می‌‌توانستیم عدالت را در سراسر عالم اجرا کنیم[۲۰].

نتایج حکومت جهانی

برخی از دستاوردها و نتایج حکومت حضرت مهدی(ع) عبارت است از:

  1. امنیت‏: امنیت از امور اساسی است که در زندگی فردی و اجتماعی انسان مورد نیاز است. در دوره حکومت مهدوی، به واسطۀ ایجاد عدالت و از بین رفتن ظالمان، امنیت در سرتاسر زمین ایجاد خواهد شد، علاوه بر اینکه براساس روایات، وجود خود امام هم مایۀ امنیت است[۲۱].[۲۲]
  2. آبادانی جهان‏: باتوجه به اینکه در آستانۀ ظهور امام زمان(ع) زمین پر از ظلم و جور خواهد شد، مهمترین پیامد آن خرابه‌‏هایی است که به واسطۀ جنگ‌های متعدد به جای خواهد ماند. با تشکیل حکومت واحد جهانی تمام ویرانه‌ها آباد و دست ستمگران از زندگی مستضعفان برای همیشه کوتاه خواهد شد. امام باقر(ع) در این‏ باره فرمود: «روی زمین، خرابه‌‏ای باقی نمی‌‏ماند، جز اینکه آباد می‌‏شود»[۲۳].[۲۴]

اهداف حکومت جهانی

اهداف کلی حکومت امام عصر(ع) در دو محور قابل طرح است:

  1. رشد معنوی: انسان‌ها در طول زندگی و به دور از حکومت حجّت الهی، معنویت و ارزش‌های معنوی خود را از دست داده و راه را گم کرده و دائما در مسیر انحطاط معنوی گام برداشته و با تبعیت از تمایلات نفسانی و وسوسه‌های شیطانی حیات معنوی خود را فراموش کرده است. پاکی و پاکدامنی، صداقت و درستکاری، تعاون و همکاری، گذشت و ایثار، احسان و نیکوکاری، جای خود را به هواپرستی و شهوت‌رانی، دروغ و دغل بازی، خودمحوری و موقعیت‌جویی، خیانت و جنایت و زیاده خواهی و افزون‌طلبی داده است. حکومت امام زمان(ع) در راستای زنده ساختن این بخش از وجود انسان است تا طعم شیرین حیات واقعی و زندگی حقیقی را به انسان بچشاند.
  2. عدالت گستری: انسان‌ها همیشه در آروزی اجرا شدن صحیح عدالت بوده‌اند و برای رسیدن آن زمان روزشماری کرده‌اند، نهایت این انتظار، دورانِ حکومت امام مهدی(ع) است. حضرت در پی اجرای عدالت در گسترۀ عالم و در همه زمینه‌های حیات خواهد بود. امام حسین(ع) فرمود: «اگر از دنیا جز یک روز باقی نمانده باشد، خداوند آن روز را طولانی می‌‌کند تا مردی از فرزندان من قیام کند و زمین را از عدل و داد پر کند پس از آنکه از ستم و بیداد پر شده است. این چنین از پیامبر شنیدم»[۲۵]. امام مهدی(ع) عدالت را سرلوحه اهداف انقلاب خویش قرار می‌دهد؛ زیرا عدالت، زمینه‌سازحیات حقیقی در همۀ ابعاد حیات فردی و اجتماعی است. امام کاظم(ع) در تفسیر آیۀ ﴿اعْلَمُوا أَنَّ اللَّهَ يُحْيِي الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِهَا[۲۶] فرمود: «مقصود این نیست که زمین را با باران زنده می‌کند؛ بلکه خداوند مردانی را برمی‌انگیزد که عدالت را زنده می‌کنند؛ پس به سبب جان گرفتن عدل [در جامعهزمین زنده می‌شود»[۲۷].[۲۸]

برنامه حکومت جهانی

براساس روایات برنامه‌های حکومت جهانی امام مهدی(ع) بر سه محور عمده پایه گزاری می‌‌شود که عبارت است از:

  1. برنامه فرهنگی: در حکومت جهانی امام مهدی(ع) تمام فعالیت‌های فرهنگی، در راستای رشد و تعالی علمی و عملی مردم خواهد بود و با جهل و نادانی در همۀ زمینه‌ها مقابله خواهد شد. مهم‌ترین محورهای جهاد فرهنگی عبارت‌اند از:
    1. احیای کتاب و سنّت: بعد از به فراموشی سپرده شدن قرآن در تمام عصرها، در زمان حکومت امام زمان(ع)، تعالیم قرآن به عرصه زندگی بشر وارد می‌شود. همچنین سنّت که همان گفتار و رفتار پیشوایان دینی است در همه جا به عنوان بهترین الگوی حیات انسانی مطرح می‌گردد. امیرالمؤمنین(ع) حکومت قرآنی امام مهدی(ع) را چنین توصیف کرده است: «در روزگاری که هوای نفس حکومت می‌کند مهدی ظهور می‌کند و هدایت و رستگاری را جایگزین هوای نفس می‌سازد و در عصری که نظر شخصی بر قرآن مقدم شده است، افکار را متوجه قرآن می‌کند و آن را حاکم بر جامعه می‌سازد»[۲۹].
    2. گسترش معرفت و اخلاق: قرآن کریم و تعالیم اهل بیت(ع) بر رشد اخلاقی و معنوی بشر بیشترین تأکید را کرده‌اند؛ زیرا مهم‌ترین عامل رشد و تعالی انسان به سوی هدف بلند خلقت، اخلاق نیکو است. حکومت امام مهدی(ع) که حکومت خدا و ارزش‌های الهی بر جهان است، ترویج اخلاق را در رأس برنامه‌های خود قرار خواهد داد. امام باقر(ع) فرمود: «زمانی که قائم ما قیام کند، دست خود بر سربندگان خواهد نهاد و به وسیلۀ آن عقل‌های ایشان را جمع خواهد کرد و اخلاق آنها را به کمال خواهد رساند»[۳۰].
    3. نهضت علمی: یکی از برنامه‌های فرهنگی حکومت امام مهدی(ع) نهضت علمی و رشد دانش بشری به طور چشمگیر و بی‌سابقه است. این نهضت علمی برای همه اقشار بوده و فرقی میان مرد و زن نیست؛ امام باقر(ع) فرمود: «در زمان امام مهدی(ع) به شما حکمتدانش] داده می‌شود، تا آنجا که زن در درون خانه‌اش مطابق کتاب خدا و سنّت پیامبر قضاوت می‌کند»[۳۱].
    4. مبارزه با بدعت‌ها: بدعت به معنای مخالفت با خدا و پیامبر و عمل کردن براساس تمایلات شخصی است که سنّت و شیوه خدا و پیامبر را نابود کرده و هیچ آفتی برای دین، نابود کننده‌تر از بدعت نیست. امامان(ع) و به دنبال ایشان عالمان دین همواره با بدعت‌ها مبارزه کرده‌اند اما همچنان راه بدعت‌گذاری باز بوده و در دوران غیبت بیشتر شد؛ لذا در رأس برنامه‌های اصلاحی امام مهدی(ع) مبارزه با بدعت‌ها و گمراهی‌ها قرار دارد تا زمینه‌های هدایت و رشد و تعالی بشر فراهم شود[۳۲].
  2. برنامه اقتصادی: از شاخصه‌های جامعه سالم، اقتصاد سالم است. اگر از منابع ثروت در جامعه به درستی استفاده شود و امکانات تولید و توزیع در اختیار عده‌ای خاص نباشد، جامعه‌ای ساخته می‌شود که امکان رشد معنوی نیز در آن بیشتر است؛ بنابراین در حکومت حضرت مهدی(ع) برای اقتصاد جهان، برنامه جامعی تدوین شده است که براساس آن اولاً امر تولید، سامان می‌یابد و از منابع طبیعی و مواهب خدایی بهرترین بهره‌برداری می‌شود و ثانیاً ثروت به دست آمده به شکل عادلانه بین همه طبقات توزیع می‌شود.
    1. بهره‌وری از منابع طبیعی: در زمان حکومت امام مهدی(ع) آسمان، سخاوتمندانه می‌بارد و زمین بی‌دریغ بار می‌دهد. امیرالمؤمنین(ع) فرمود: «لَو قـَد قامَ قائِمنا لاَنزَلت السَّماءِ قَطُرها، وَ اَخرجَت الاَرضُ نَباتَها»[۳۳] و امام باقر(ع) فرمود: «زمین برای او پیچیده می‌شود [در لحظه‌ای از نقطه‌ای به نقطه دیگر می‌رود] و تمام گنج‌های آن برای او آشکار می‌گردد»[۳۴].
    2. توزیع عادلانه ثروت: امام مهدی(ع) ثروت همگانی را در اختیار همه قرار خواهد داد و عدالت را به همه نشان خواهد داد. امام باقر(ع) فرمود: «وقتی قائم اهل بیت قیام کند، اموال را به مساوی تقسیم می‌کند و در میان خلق به عدالت رفتار می‌نماید»[۳۵] و پیامبر اکرم(ص) فرمودند: «او اموال را به درستی تقسیم می‌کند. کسی پرسید: «مراد چیست؟» فرمود: یعنی بین مردم مساوات را اجرا خواهد کرد»[۳۶]. نتیجۀ چنین عدالتی آن است که فقر و تهیدستی ریشه کن شده و فاصله‌های طبقاتی از بین می‌‌رود.
    3. عمران و آبادانی: در حکومت امام مهدی(ع) که امر تولید و توزیع ساماندهی می‌شود، نعمت و آبادانی به همه جا می‌رسد. امام باقر(ع) در توصیف روزگار ظهور فرمود: «در تمام زمین، هیچ ویرانه‌ای نمی‌ماند، جز اینکه آباد می‌شود»[۳۷].[۳۸]
  3. برنامه اجتماعی: یکی از ابعاد اصلاح ساختار جامعۀ بشری، پرداختن به برنامه‌های اجتماعی است. در حکومت جهانی برای سامان‌بخشی اجتماع، برنامه‌هایی بر اساس تعالیم قرآن و سنّت اهل بیت در نظر گرفته شده است که به سبب اجرای آنها محیط زندگی، زمینه‌ای آماده برای رشد و تعالی افراد خواهد بود. در جهانی که تحت حاکمیت الهی است، خوبی‌ها ترویج می‌شود و از بدی‌ها نهی می‌گردد و با بدکاران برخورد قانونی می‌شود. همچنین حقوق اجتماعی افراد به مساوات پرداخت می‌شود و عدالت اجتماعی به معنای واقعی پیاده می‌‌شود. برخی از این برنامه‌های اجتماعی عبارت‌اند از:
    1. احیا و گسترش امر به معروف و نهی از منکر: در حکومت جهانی امام مهدی(ع) فریضه امر به معروف و نهی از منکر به صورت گسترده اجرا خواهد شد؛ امام باقر(ع) فرمود: «اَلْمَهْدِیِّ وَ أَصْحَابِهِ... یَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَ یَنْهَوْنَ عَنِ اَلْمُنْکَرِ»[۳۹].
    2. مبارزه با فساد و رذائل اخلاقی: در حکومت مهدوی نهی از منکر که یکی از شاخصه‌های الهی است، تنها به زبان نخواهد بود؛ بلکه در عمل با منکرات و زشتی‌ها مقابله خواهد شد، تا جایی برای فساد و رذائل اخلاقی در جامعه نماند: «کجاست نابود کنندۀ آثار گمراهی و هوا و هوس؟ کجاست ریشه‌کن کنندۀ ریسمان‌های دروغ و افترا؟»[۴۰].
    3. اجرای حدود الهی: در حکومت امام مهدی(ع) با کسانی که به حقوق دیگران تجاوز می‌‌کنند و چارچوب قانون را نمی‌پذیرند، با اجرای حدود الهی به گونه‌ای شدید برخورد می‌شود.
    4. عدالت قضایی: در رأس برنامه‌های حکومتی امام مهدی(ع) در سطح جامعه، اجرای عدالت در همه بخش‌ها از جمله در حوزۀ قضاوت است. امام رضا(ع) در این زمینه فرمودند: «وقتی او قیام کند، زمین به نور پروردگار روشن شود و آن حضرت، ترازوی عدالت در میان خلق نهد؛ پس [چنان عدالت را جاری کند که] هیچ کس بر دیگری ظلم و ستم روا ندارد»[۴۱].[۴۲]

مدت حکومت حضرت مهدی(ع)

در روایات مدت زمان حکومت امام زمان(ع) مانند برخی موضوعات دیگر مهدویت به روشنی بیان نشده است. امام صادق(ع) در حدیثی مدت حکومت حضرت را بسته به اراده و خواست خداوند می‌‌داند[۴۳].[۴۴] در این زمینه دیدگاه‌های متفاوتی وجود دارد که به چهار دیدگاه کلّی قابل تقسیم است:

  1. روایاتی که مدت حکومت را حدود هفت سال ذکر کرده‏‌اند: این دیدگاه بیشتر میان اهل سنت رواج دارد[۴۵] و اگر هم در منابع شیعی آمده با سند راویان اهل سنت است. پیامبر اکرم(ص) فرمود: «مهدی از من است. زمین را از قسط و عدل سرشار می‌‏سازد، آنگونه که از بیداد و ستم پر شده است. هفت سال حکومت می‌‏کند»[۴۶].
  2. روایاتی که مدت حکومت را نوزده سال گفته‌‏اند: امام صادق(ع) فرمود: «حکومت قائم، نوزده سال و چند ماه خواهد بود[۴۷].
  3. روایاتی که مدت حکومت را چهل سال دانسته‏‌اند[۴۸].
  4. روایاتی که مدت حکومت حضرت را سیصد و نه سال ذکر کرده‏‌اند[۴۹].

برخی، این تفاوت را اشاره به مراحل و دوران‏‌های حکومت حضرت می‏‌دانند اما به دلیل نبود روایات و منابع کافی قضاوت در این زمینه امکان‏‌پذیر نیست. اما می‏‌توان چنین نتیجه گرفت که با قطع نظر از روایات اسلامی، مسلم است که این همه مقدمات برای یک دوران کوتاه مدت نیست[۵۰]. البته این مدت هرمقدار هم طولانی باشد اما در مقایسه با کل تاریخ ناچیز است لذا سؤال می‌‌شود که آیا چنین مدت کوتاهی دردها و رنج‏های انسان‏‌ها در طول تاریخ را جبران می‏‌کند؟ در این زمینه می‌‏توان گفت: فلسفه وجودی امام مهدی(ع) همانند فلسفه بعثت انبیا و رسولان الهی است. منظور از برانگیخته شدن رسولان الهی، ابلاغ دستورهای خداوند و هدایت بشریت است. طولانی یا کوتاه بودن مدت ابلاغ رسالت، به اصل آن آسیب نمی‌‏رساند. دوران امامت و حکومت حضرت مهدی(ع)‏ نیز چنین است. مقصود اصلی ابلاغ رسالت الهی و تحقق بخشیدن به حکومت جهانی و حاکمیت مستضعفان است؛ هر چند در مقایسه با کل تاریخ، سالیانی محدود باشد. علاوه بر اینکه شیعه با اعتقاد به رجعت، پاسخ دیگری را به محدود بودن مدّت حکومت مهدی(ع) داده است[۵۱].

پرسش مستقیم

پرسش‌های وابسته

  1. امام مهدی‏ چه مناطقی را به تصرف در می‌آورد؟ (پرسش)
  2. در حکومت امام مهدی که همه مؤمن هستند چه ضرورتی دارد دولت قدرتمند وجود داشته باشد؟ (پرسش)
  3. ضرورت نصب الهی آخرین حاکم جهانی از دیدگاه امامیه چیست؟ (پرسش)
  4. برخورد امام مهدی با کارگزاران حکومتی چگونه است؟ (پرسش)
  5. امام مهدی‏ با کدام دین بر عالم حکومت می‌‏کند؟ (پرسش)
  6. مردم اعم از کودک و نوجوان و جوان (مرد و زن) در حکومت امام مهدی چه نقشی بر عهده دارند؟ (پرسش)
  7. تشکیل حکومت جهانی توسط امام مهدی چه آثاری دارد؟ (پرسش)
  8. اساس حکومت امام مهدی بر چه پایه‌ای استوار است و قدرت امام از چه عواملی نشئت می‌گیرد؟ (پرسش)
  9. اگر دولت امام مهدی کریمه است چرا منافقان در آن دولت ذلیل می‌‏شوند؟ زیرا دولت امام علی منافقان جایگاه یافتند و دورویی نمودند؟ (پرسش)
  10. نقش علما در حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  11. موضع افراد در برابر حکومت امام مهدی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
  12. موضع امام مهدی در برابر مسائل و نهادهای گوناگون بین‌المللی چیست؟ (پرسش)
  13. حکومت امام مهدی چگونه با سخن حضرت سلیمان: "رَب اغْفِرْ لِی وَ هَبْ لِی مُلْکاً لا ینْبَغِی لِأَحَدٍ مِنْ بَعْدِی..." جمع می‌شود؟ (پرسش)
  14. چرا پیشوایان معصوم با آن قدرتی که خداوند به آنها داده بود حکومت واحد جهانی تشکیل ندادند؟ (پرسش)
  15. چه کسانی صلاحیت مدیریت جهان را دارند؟ (پرسش)
  16. روش‌های تربیتی امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
  17. نتایج تربیت اسلامی در دولت امام مهدی چیستند؟ (پرسش)
  18. مراد از خونخواهی امام حسین توسط امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  19. توزیع رایگان اموال میان مردم در حکومت امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  20. گردش ایام در دوران امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  21. دین جهانی غالب در زمان امامت امام مهدی چه دینی خواهد بود؟ (پرسش)
  22. وضعیت بازرگانی در حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  23. شیوه حکم کردن و داوری امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  24. امام مهدی چه کشورها و شهرهایی را به تصرف خود در می‌آورد؟ (پرسش)
  25. در قرآن آمده که در آخر الزمان حضرت عیسی ظهور خواهد کرد و همه باید از او پیروی کنند آیا مسلمانان نیز باید از او پیروی کنند؟ (پرسش)
  26. از آنجاکه حکومت امام مهدی بر اساس قرآن و اسلام است، آیا می‌توان گفت سیاست و دیانت از هم جدا نیستند؟ (پرسش)
  27. در زمان ظهور امام مهدی حاکم اسلامی از کدام گروه مسلمین خواهد بود؟ (پرسش)
  28. چگونه امام مهدی می‌تواند حکومت واحدی تشکیل دهد و همه مکاتب و ادیان را گردهم آورد؟ (پرسش)
  29. سیمای دوران ظهور و دوران حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  30. اصلاحات و قضاوت‌های امام مهدی به چه چیز تعبیر شده است؟ (پرسش)
  31. خداوند متعال چه عنایتی به جهت پیروزی امام مهدی هنگام ظهور انجام خواهد داد؟ (پرسش)
  32. بهره مردم دوره ظهور از اجتهاد چگونه و به چه میزان خواهد بود؟ (پرسش)
  33. در روایات آمده هرکس دعای عهد را چهل صباح بخواند در زمان ظهور حضرت زنده خواهد شد. این زنده شدن چه کیفیتی دارد؟ (پرسش)
  34. آیا منظور از زنده شدن در زمان ظهور، رجعت است یا پیش از رجعت این موضوع محقق خواهد شد؟ (پرسش)
  35. با توجه به جمله «مؤتزرا کفنی شاهرا سیفی» در دعای عهد آیا هنگامی که از قبر بیرون می‏‌آییم کفن پوشیده‌ایم یا لباس؟ (پرسش)
  36. منظور از فراز «شاهرا سیفی» در دعای عهد چیست؟ (پرسش)
  37. معنای این جمله از پیامبر که در خطبه غدیر درباره امام مهدی فرمود ألا انه الغراف من بحر العمیق چیست؟ (پرسش)
  38. آیا با تکمیل عقول و تهذیب نفوس بدون نیاز به امام معصوم به احکام واقعی دسترسی پیدا می‏‌کنند؟ (پرسش)
  39. درباره حکومت جهانی امام مهدی توضیح دهید (پرسش)
  40. حکومت امام مهدی چگونه جهانی می‌شود؟ (پرسش)
  41. علل به وجود آمدن وحشت در دل دشمنان هنگام ظهور امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  42. نخستین برنامه امام مهدی پس از ظهور چیست؟ (پرسش)
  43. امام مهدی نخستین پرچم مبارزه را به کجا می‌فرستد؟ (پرسش)
  44. امام مهدی پس از فتح عراق به جنگ با چه کسانی می‌رود؟ (پرسش)
  45. موضوع نخستین دادگاهی که امام مهدی پس از ظهور تشکیل می‌دهد چیست؟ (پرسش)
  46. نخستین سپاه امام مهدی به کجا می‌رود؟‌ (پرسش)
  47. آیا حکومت امام مهدی‏ نژادی است؟ (پرسش)
  48. رمز حمله سپاه امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  49. منظور از امت معدوده چیست؟ (پرسش)
  50. چه واکنشی‌هایی نسبت به تشکیل حکومت امام مهدی وجود دارد؟ (پرسش)
  51. آیا نوع حکومت امام مهدی همانند سایر حکومت‏‌ها است؟ (پرسش)
  52. آیا انقلاب مهدی الزاماً به حکومت واحد جهانی می‌انجامد؟ (پرسش)
  53. آیا در حکومت امام مهدی‏ تمام مردم اصلاح خواهند شد؟ (پرسش)
  54. با توجه به پیشرفت اعجاب‌‏آور تسلیحات نظامی چگونه ممکن است امام مهدی با شمشیر بر دشمنان غلبه کند؟ (پرسش)
  55. چگونه یک فرد می‏تواند سرنوشت بشریت را تغییر دهد؟ (پرسش)
  56. امام با چه زبانی با مردم زمان ظهور صحبت خواهد کرد؟ (پرسش)
  57. در روز موعود به چه روشی تغییر صورت می‏گیرد؟ (پرسش)
  58. آیا یک فرد می‌تواند سرنوشت بشریت را تغییر دهد؟ (پرسش)
  59. آیا حکومت امام مهدی جهانی است؟ (پرسش)
  60. آیا اجرای انقلاب جهانی به وسیله یک فرد (امام مهدی) ممکن است؟ (پرسش)
  61. آیا انقلاب مهدی الزاما به حکومت واحد جهانی می‌‏انجامد؟ (پرسش)
  62. تصویر کلی و اوضاع عمومی جهان در عصر دولت مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  63. کارگزاران دولت و فرماندهان لشکری و کشوری امام مهدی چه کسانی هستند؟ (پرسش)
  64. آیا مهدی در زمان حکومتش از امکانات جنگی و ارتباطی روز استفاده می‌‏کند؟ (پرسش)
  65. حکمت مشارکت حضرت مسیح‏ در تشکیل حکومت جهانی چیست؟ (پرسش)
  66. منجی و رهبر در حکومت عدل توحیدی جهانی کیست؟ (پرسش)
  67. حضرت مهدی از ستمگرانی که از دنیا رفته‌اند چگونه انتقام می‌گیرد؟ (پرسش)
  68. اگر حکومت امام مهدی حکومت عدل جهانی است پس چرا به شهادت می‌‏رسد؟ (پرسش)
  69. حکمت مشارکت حضرت مسیح در حکومت عدل جهانی چیست؟ (پرسش)
  70. امام مهدی با چه طوایفی به نبرد می‌پردازد؟ (پرسش)
  71. امام مهدی چگونه فرقه بتریه را نابود می‌کند؟ (پرسش)
  72. در زمان امام مهدی مجتهدان اجتهاد می‌کنند یا نه؟ (پرسش)
  73. با وجودی که حضرت عیسی‏ پیامبر است چرا ریاست حکومت جهانی برای امام مهدی‏ است؟ (پرسش)
  74. چه ارتباطی میان جامعه مهدوی و مدینه فاضله وجود دارد؟ (پرسش)
  75. آیا پیامبران در حکومت امام مهدی نقشی دارند؟ (پرسش)
  76. سرنوشت اقلیت‌های دینی در حکومت حضرت مهدی چگونه است؟ (پرسش)
    1. سرنوشت یهود و نصارا در حکومت حضرت مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  77. چه رابطه‌ای میان حکومت جهانی اسلام و غیبت امام مهدی است؟ (پرسش)
  78. مقبولیت عمومی حکومت امام مهدی به چه معناست؟ (پرسش)
  79. امام مهدی چگونه شهر ارمینیه را به تصرف خود در می‌آورد؟ (پرسش)
  80. چرا بحث از حکومت امام مهدی جنبه کلامی پیدا می‌کند؟ (پرسش)
  81. چرا حکومت جهانی امام مهدی همه ملت‌ها و اقوام را در بر می‌گیرد؟ (پرسش)
  82. مبانی جامعه‌شناختی و دولت‌شناختی حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  83. ویژگی‌های زندگی اجتماعی در حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  84. از منظر فلسفه تاریخ چه ضرورتی بر تشکیل حکومت امام مهدی می‌باشد؟ (پرسش)
  85. مشخصات کلی حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  86. وضعیت سیاسی در زمان حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  87. وضعیت اجتماعی در زمان حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  88. وضعیت اقتصادی در زمان حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)
  89. مبانی انسان شناختی حکومت امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  90. وضعیت پیشرفت‌های‏‌ قضایی در عصر حکومت امام مهدی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
  91. وضعیت ادیان و اقلیت‌های دینی در حکومت امام مهدی چگونه خواهد بود؟ (پرسش)
  92. ظهور و شکل‌گیری حکومت امام مهدی نیازمند چه شرایطی است؟ (پرسش)
  93. چرا حکومت امام مهدی باید بر شریعت الهی مبتنی باشد؟ (پرسش)
  94. آیا دولت امام مهدی آخرین دولت است؟ (پرسش)
  95. تفاوت ظهور و خروج و قیام چیست؟ (پرسش)
  96. محدوده حکومت و سلطنت امام مهدی کجاست؟ (پرسش)
  97. آیا امام مهدی می‌تواند بدون خونریزی و جنگ به حکومت برسد؟ (پرسش)
  98. امام مهدی ممالک متفاوت را چگونه فتح می‌کند؟ (پرسش)
  99. کیفیت رویارویی سپاه امام مهدی با بنی امیه چگونه است؟ (پرسش)
  100. امام مهدی پس از ظهور چه اصلاحاتی در مدینه انجام می‌دهند؟ (پرسش)
  101. موانع اهداف امام مهدی چیست؟ (پرسش)
  102. آیا در حکومت امام مهدی تشریفات و اسراف برچیده می‌شود؟ (پرسش)
  103. آیا مردم در زمان حکومت حضرت مهدی از زندگی خشنود و راضی‌اند؟ (پرسش) (پرسش)
  104. آیا امام مهدی با اجبار اسلام را در جهان پیاده می‌کنند؟ (پرسش)
  105. چرا عده‌ای آن حضرت و دینش را انکار می‌کنند؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴؛ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۳۳۵.
  2. «وَ لَأُطَهِّرَنَ‏ الْأَرْضَ‏ بِآخِرِهِمْ‏ مِنْ‏ أَعْدَائِی‏ وَ لَأُمَلِّکَنَّهُ‏ مَشَارِقَ الْأَرْضِ وَ مَغَارِبَهَا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ شیخ صدوق، عیون اخبار الرضا، ج ۱، ص۲۶۲، ح ۲۲؛ کافی، ج ۱، ص۴۳۲، ح ۹۱.
  3. محمد حکیمی، عصر زندگی، ص۱۶۲.
  4. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  5. «الْأَئِمَّةُ مِنْ‏ بَعْدِی‏ اثْنَا عَشَرَ، أَوَّلُهُمْ‏ أَنْتَ‏ یَا عَلِیُ‏، وَ آخِرُهُمُ‏ الْقَائِمُ‏ الَّذِی‏ یَفْتَحُ‏ اللَّهُ‏- تَعَالَی‏ ذِکْرُهُ‏- عَلَی‏ یَدَیْهِ‏ مَشَارِقَ‏ الْأَرْضِ‏ وَ مَغَارِبَهَا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ شیخ صدوق، الامالی، ص۹۷، ح ۹؛ فتال نیشابوری، روضه الواعظین، ص۱۰۲؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۹۸.
  6. «ثُمَ‏ یُظْهِرُهُ‏ اللَّهُ‏ عَزَّ وَ جَلَ‏ فَیَفْتَحُ‏ اللَّهُ‏ عَلَی‏ یَدِهِ‏ مَشَارِقَ‏ الْأَرْضِ‏ وَ مَغَارِبَهَا‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۱۵، ح ۳۱.
  7. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  8. ر.ک: حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۲۱.
  9. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  10. «اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد اگر چه مشرکان نپسندند» سوره توبه، آیه ۳۳.
  11. «وَ اللَّهِ مَا نَزَلَ تَأْوِیلُهَا بَعْدُ وَ لَا یَنْزِلُ تَأْوِیلُهَا حَتَّی یَخْرُجَ الْقَائِمُ(ع)فَإِذَا خَرَجَ الْقَائِمُ(ع)لَمْ یَبْقَ کَافِرٌ بِاللَّهِ الْعَظِیمِ وَ لَا مُشْرِکٌ بِالْإِمَامِ إِلَّا کَرِهَ خُرُوجَهُ حَتَّی أَنْ لَوْ کَانَ کَافِراً أَوْ مُشْرِکاً فِی بَطْنِ صَخْرَةٍ لَقَالَتْ یَا مُؤْمِنُ فِی بَطْنِی کَافِرٌ فَاکْسِرْنِی وَ اقْتُلْه‏»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۲، ص۶۷۰.
  12. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  13. «بی‌گمان دین (راستین) نزد خداوند، اسلام است» سوره آل عمران، آیه ۱۹.
  14. «اوست که پیامبرش را با رهنمود و دین راستین فرستاد تا آن را بر همه دین‌ها برتری دهد» سوره توبه، آیه ۳۳.
  15. «و هر کس جز اسلام دینی گزیند هرگز از او پذیرفته نمی‌شود» سوره آل عمران، آیه ۸۵.
  16. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  17. «الْقَائِمُ مِنَّا مَنْصُورٌ بِالرُّعْبِ مُؤَیَّدٌ بِالنَّصْرِ تُطْوَی لَهُ الْأَرْضُ وَ تَظْهَرُ لَهُ الْکُنُوزُ یَبْلُغُ سُلْطَانُهُ الْمَشْرِقَ وَ الْمَغْرِبَ»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۳۳۱، ح ۱۶.
  18. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  19. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  20. ر.ک: حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۲۱.
  21. «النُّجُومُ أَمَانٌ لِأَهْلِ السَّمَاءِ وَ أَهْلُ بَیْتِی أَمَانٌ لِأُمَّتِی»؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج۱، ص۲۰۵.
  22. محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۱۰، ص۱۰۴.
  23. «فَلَا یَبْقَی‏ فِی‏ الْأَرْضِ‏ خَرَابٌ‏ إِلَّا عُمِر‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ علی بن عیسی اربلی، کشف الغمة، ج ۲، ص۵۳۴.
  24. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.
  25. «لَوْ لَمْ یَبْقَ مِنَ اَلدُّنْیَا إِلاَّ یَوْمٌ وَاحِدٌ لَطَوَّلَ اَللَّهُ ذَلِکَ اَلْیَوْمَ حَتَّی یَخْرُجَ رَجُلٌ مِنْ وُلْدِی فَیَمْلَأَ اَلْأَرْضَ عَدْلاً وَ قِسْطاً کَمَا مُلِئَتْ ظُلْماً وَ جَوْراً کذلک سمعت رسول الله یقول»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص۳۱۷، ح ۴.
  26. «بدانید که خداوند زمین را پس از سترون شدن آن بارور می‌کند» سوره حدید، آیه ۱۷.
  27. کافی، ج ۷، ص۱۷۴.
  28. ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص۲۷۱-۲۸۱.
  29. «یَعْطِفُ الْهَوَی عَلَی الْهُدَی إِذَا عَطَفُوا الْهُدَی عَلَی الْهَوَی وَ یَعْطِفُ الرَّأْیَ عَلَی الْقُرْآنِ إِذَا عَطَفُوا الْقُرْآنَ عَلَی الرَّأْی‏»؛ نهج البلاغه، خطبه ۱۳۸.
  30. «اِذا قامَ قائِمُنا وَضَعَ یَدَهُ عَلی رُؤُوسِ الْعِبادِ فَجَمَعَ بِهِ عُقُولَهُمْ وَ اَکْمَلَ بِهِ اَخْلاقَهُمْ»؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۳۶.
  31. «تُؤْتَوْنَ اَلْحِکْمَةَ فِی زَمَانِهِ حَتَّی إِنَّ اَلْمَرْأَةَ لَتَقْضِی فِی بَیْتِهَا بِکِتَابِ اَللَّهِ تَعَالَی وَ سُنَّةِ رَسُولِ اَللَّهِ»؛ غیبة نعمانی، ص۲۳۸، ح ۳۰.
  32. ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص۲۷۱-۲۸۱.
  33. خصال، ج ۲، ص۶۲۵، ح ۱۰.
  34. «تُطوی لَهُ الأرضُ، وَ تَظهَرُ لَهُ الکُنُوزُ»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، ص۳۳۰، ح ۱۶.
  35. «إِذَا قَامَ قَائِمُ أَهْلِ اَلْبَیْتِ قَسَّمَ بِالسَّوِیَّةِ وَ عَدَلَ فِی اَلرَّعِیَّةِ»؛ غیبة نعمانی، ص۲۳۶، ح ۲۶.
  36. «یَقْسِمُ اَلْمَالَ صِحَاحاً فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ وَ مَا صِحَاحاً قَالَ اَلسَّوِیَّةُ بَیْنَ اَلنَّاسِ»؛ بحار الانوار، ج ۵۱، ص۸۱.
  37. «فلا یبقی فی الأرض خراب إلاخراب عمر»؛ کمال الدین و تمام النعمة، ج ۱، بص ۳۳۲، ح ۱۶.
  38. ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص۲۷۱-۲۸۱.
  39. بحار الانوار، ج ۵۱، ص۴۷، ح ۹.
  40. «أَیْنَ طَامِسُ آثَارِ اَلزَّیْغِ وَ اَلْأَهْوَاءِ أَیْنَ قَاطِعُ حَبَائِلِ اَلْکَذِبِ وَ اَلاِفْتِرَاءِ»؛ مفاتیح الجنان، دعای ندبه.
  41. «فَإِذَا خَرَجَ أَشْرَقَتِ اَلْأَرْضُ بِنُورِ رَبِّهٰا وَ وَضَعَ مِیزَانَ اَلْعَدْلِ بَیْنَ اَلنَّاسِ فَلاَ یَظْلِمُ أَحَدٌ أَحَداً»؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۲۲.
  42. ر.ک: زهادت، عبدالمجید، معارف و عقاید ۵، جلد ۲ ص۲۷۱-۲۸۱.
  43. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص۴۸۴ و بحار الانوار: ج ۵۳، ص۳۴.
  44. ر.ک: حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۲۱.
  45. مسند احمد، ج ۳، ص۲۸.
  46. «الْمَهْدِیُ‏ مِنِّی‏ أَجْلَی‏ الْجَبْهَةِ أَقْنَی‏ الْأَنْفِ‏ یَمْلَأُ الْأَرْضَ‏ قِسْطاً وَ عَدْلًا کَمَا مُلِئَتْ‏ جَوْراً وَ ظُلْماً یَمْلِکُ‏ سَبْعَ‏ سِنِینَ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏»؛ محمد باقر مجلسی، بحار الانوار، ج ۵۱، ص۹۰.
  47. «یَمْلِکُ الْقَائِمُ(ع)تِسْعَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ أَشْهُراً»؛ نعمانی، الغیبة، ص۳۳۱.
  48. طبری، دلایل الامامة، ص۲۵۸.
  49. طبری، دلایل الامامة، ص۲۴۱.
  50. ناصر مکارم شیرازی، حکومت جهانی مهدی عجّل اللّه تعالی فرجه الشریف، ص۳۱۴.
  51. ر.ک: سلیمیان، خدامراد، فرهنگ‌نامه مهدویت، ص۱۷۲ ـ ۱۸۴.