سرنوشت اقلیت‌های دینی در حکومت امام مهدی چگونه است؟ (پرسش)

سرنوشت اقلیت‌های دینی در حکومت امام مهدی چگونه است؟
سرنوشت اقلیت‌های دینی در حکومت امام مهدی چگونه است؟
موضوع اصلی	بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت
مدخل بالاتر	مهدویت / عصر پس از ظهور / حکومت جهانی امام مهدی / حکومت جهانی امام مهدی
تعداد پاسخ	۲ پاسخ
	v; t; e;

سرنوشت اقلیت‌های دینی در حکومت امام مهدی چگونه است؟ یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث مهدویت است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. در ذیل، پاسخ به این پرسش را بیابید. تلاش بر این است که پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه این پرسش، در یک پاسخ جامع اجمالی تدوین گردد. پرسش‌های وابسته به این سؤال در انتهای صفحه قرار دارند..

پاسخ نخست

حجت الاسلام و المسلمین محمد جواد مروجی طبسی، در کتاب «بامداد بشریت» در این‌باره گفته است:

«یکی از وعده‌های الهی که در حکومت قائم آل محمد (ع) تحقق پیدا می‌کند، این است که بساط شرک و کفر برچیده خواهد شد، بلکه طبق فرموده قرآن کریم ﴿لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ﴾^[۱] ندای توحید سراسر جهان را فرا خواهد گرفت، و به فرموده امام باقر (ع): "جز دین محمد (ص) دینی باقی نمی‌ماند"^[۲].

در اینجا روایات بر دو دسته هستند: دسته اول برآنند که حضرت با آنها مصالحه می‌کند، اما در عین حال کاملاً محدود خواهند شد. ابوبصیر گوید: به امام صادق عرض کردم: صاحب الأمر (ع) با اهل ذمه چه خواهد کرد؟ حضرت فرمود: "مانند پیامبر اکرم (ص) با آنان مصالحه می‌کند و آنها با کمال ذلت جزیه می‌پردازند"^[۳].

و از دسته دوم چنین به دست می‌آید که پس از اتمام حجت بر آنها و نپذیرفتن حق از سوی آنان، نابود خواهند شد؛ چرا که با فرود آمدن حضرت عیسی (ع) از آسمان و حضور وی در نماز جماعت امام مهدی (ع) و تبلیغ او از اسلام و شکستن صلیب توسط وی، دیگر جای هیچ عذر و بهانه‌ای برای پیروان مسیح (ع) -که در آن زمان پیروان زیادی خواهند داشت- باقی نخواهد بود. با این بیان فقط خداپرستان روی زمین باقی خواهند ماند»^[۴].

پاسخ‌ها و دیدگاه‌های متفرقه

۱. حجت الاسلام و المسلمین الهامی؛

۲. آقای تونه‌ای (پژوهشگر معارف مهدویت)؛

پرسش‌های وابسته

پانویس

↑ سوره توبه، آیه ۳۳.
↑ بحار الانوار، ج ۵۰ ص ۳۴۰.
↑ دادگستر جهان، ص ۳۹۳.
↑ مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۱۲۹، ۱۳۰.
↑ «فَمَا يَكُونُ مِنْ أَهْلِ الذِّمَّةِ عِنْدَهُ؟ قَالَ: يُسَالِمُهُمْ كَمَا سَالَمَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ يُؤَدُّونَ الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ»؛ بحار، ج۵۲، ص۳۷۶ و ۳۸۱.
↑ «إِذَا قَامَ قَائِمُ أَهْلِ الْبَيْتِ... يَسْتَخْرِجُ التَّوْرَاةَ وَ سَائِرَ كُتُبِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ غَارٍ بِأَنْطَاكِيَةَ وَ يَحْكُمُ بَيْنَ أَهْلِ التَّوْرَاةِ بِالتَّوْرَاةِ وَ بَيْنَ أَهْلِ الْإِنْجِيلِ بِالْإِنْجِيلِ وَ بَيْنَ أَهْلِ الزَّبُورِ بِالزَّبُورِ وَ بَيْنِ أَهْلِ الْقُرْآنِ بِالْقُرْآنِ»؛ غیبت نعمانی، به نقل از تاریخ ما بعدالظهور، ص۸۵۰.
↑ «و از کسانی که می‌گفتند ما مسیحی هستیم پیمان گرفتیم آنگاه آنان بخشی از آنچه را که به ایشان یادآوری شده بود به فراموشی سپردند ما هم میان آنها تا روز رستخیز دشمنی و کینه‌جویی افکندیم» سوره مائده، آیه ۱۴.
↑ «و یهودیان گفتند که دست خداوند بسته است، دستشان بسته باد و بر آنچه گفته‌اند لعنت بر ایشان باد بلکه دست‌های او باز است و هرگونه بخواهد می‌بخشد و بی‌گمان آنچه به سوی تو از سوی پروردگارت فرو فرستاده شده است بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید؛ و میان آنان تا رستخیز دشمنی و کینه‌جویی افکندیم» سوره مائده، آیه ۶۴.
↑ «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع)... وَ يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا وَ يُقْتَلُ النَّاسُ حَتَّى لَا يَبْقَى إِلَّا دِيْنُ مُحَمَّدٍ (ص)»؛ بحار، ج۵۲، ص۲۹۱.
↑ الهامی، داوود، آخرین امید، ص ۲۹۸-۳۰۰
↑ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶ و ۳۸۱.
↑ غیبة نعمانى، ص ۱۲۵ (به نقل از آخرین امید، ص ۲۹۹.)
↑ سوره مائده، ۱۴.
↑ سوره مائده، ۶۴.
↑ بحار الانوار، ج ۲، ص ۳۴۰ و ۳۹۰.
↑ آخرین امید، داود الهامى، ص ۳۰۰.
↑ همان.
↑ تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۱۴.

[1] سوره توبه، آیه ۳۳.

[2] بحار الانوار، ج ۵۰ ص ۳۴۰.

[3] دادگستر جهان، ص ۳۹۳.

[4] مروجی طبسی، محمد جواد، بامداد بشریت، ص ۱۲۹، ۱۳۰.

[5] «فَمَا يَكُونُ مِنْ أَهْلِ الذِّمَّةِ عِنْدَهُ؟ قَالَ: يُسَالِمُهُمْ كَمَا سَالَمَهُمْ رَسُولُ اللَّهِ (ص) وَ يُؤَدُّونَ الْجِزْيَةَ عَنْ يَدٍ وَ هُمْ صاغِرُونَ»؛ بحار، ج۵۲، ص۳۷۶ و ۳۸۱.

[6] «إِذَا قَامَ قَائِمُ أَهْلِ الْبَيْتِ... يَسْتَخْرِجُ التَّوْرَاةَ وَ سَائِرَ كُتُبِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ مِنْ غَارٍ بِأَنْطَاكِيَةَ وَ يَحْكُمُ بَيْنَ أَهْلِ التَّوْرَاةِ بِالتَّوْرَاةِ وَ بَيْنَ أَهْلِ الْإِنْجِيلِ بِالْإِنْجِيلِ وَ بَيْنَ أَهْلِ الزَّبُورِ بِالزَّبُورِ وَ بَيْنِ أَهْلِ الْقُرْآنِ بِالْقُرْآنِ»؛ غیبت نعمانی، به نقل از تاریخ ما بعدالظهور، ص۸۵۰.

[7] «و از کسانی که می‌گفتند ما مسیحی هستیم پیمان گرفتیم آنگاه آنان بخشی از آنچه را که به ایشان یادآوری شده بود به فراموشی سپردند ما هم میان آنها تا روز رستخیز دشمنی و کینه‌جویی افکندیم» سوره مائده، آیه ۱۴.

[8] «و یهودیان گفتند که دست خداوند بسته است، دستشان بسته باد و بر آنچه گفته‌اند لعنت بر ایشان باد بلکه دست‌های او باز است و هرگونه بخواهد می‌بخشد و بی‌گمان آنچه به سوی تو از سوی پروردگارت فرو فرستاده شده است بر سرکشی و کفر بسیاری از آنان می‌افزاید؛ و میان آنان تا رستخیز دشمنی و کینه‌جویی افکندیم» سوره مائده، آیه ۶۴.

[9] «قَالَ أَبُو جَعْفَرٍ (ع)... وَ يَفْتَحُ اللَّهُ لَهُ شَرْقَ الْأَرْضِ وَ غَرْبَهَا وَ يُقْتَلُ النَّاسُ حَتَّى لَا يَبْقَى إِلَّا دِيْنُ مُحَمَّدٍ (ص)»؛ بحار، ج۵۲، ص۲۹۱.

[10] الهامی، داوود، آخرین امید، ص ۲۹۸-۳۰۰

[11] بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۷۶ و ۳۸۱.

[12] غیبة نعمانى، ص ۱۲۵ (به نقل از آخرین امید، ص ۲۹۹.)

[13] سوره مائده، ۱۴.

[14] سوره مائده، ۶۴.

[15] بحار الانوار، ج ۲، ص ۳۴۰ و ۳۹۰.

[16] آخرین امید، داود الهامى، ص ۳۰۰.

[17] همان.

[18] تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۱۱۴.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

[۱۲]

[۱۳]

[۱۴]

[۱۵]

[۱۶]

[۱۷]

[۱۸]