یحیی بن کثیر
این مدخل زیرشاخهٔ بحث مفسران است. یحیی بن کثیر از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: یحیی بن کثیر در تاریخ اسلامی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
ابو النضر یحیی بن کثیر از اصحاب حسن بصری به شمار می‌رود و از عطاء بن سائب، تابعی معروف، روایت دارد. ابن حجر او را از جمله راویان امام جعفر بن محمد صادق (ع) می‌شمارد و از «ساجی» نقل می‌کند که درباره او گفته است: «به پیروی از مذهب تشیع شهرت دارد».
رجالیان عامه او را از حیث صحت روایت، ضعیف شمرده‌اند؛ [۱] ولی «عمرو بن علی» درباره او می‌گوید: از روی عمد لب به دروغ نگشوده است؛ گرچه گاه خطا یا اشتباه دارد.
سال وفات او را مشخص نکرده‌اند، ولی وفات حسن بصری در سال ۱۱۰ و وفات عطاء بن سائب در سال ۱۳۶ و وفات امام صادق (ع) در سال ۱۴۸ روی داده است. بنابراین، وی تا نیمه‌های قرن دوم حیات داشته است.
طبرسی در تفسیر آیه ﴿وَأُتُوا بِهِ مُتَشَابِهًا﴾[۲] و غیره از او روایت دارد [۳].[۴]
منابع
پانویس
- ↑ تهذیب التهذیب، ج ۱۱، ص ۲۶۷، شماره ۵۳۸.
- ↑ سوره بقره، آیه ۲۵.
- ↑ مجمع البیان، ج ۱، ص ۶۵.
- ↑ معرفت، محمد هادی، تفسیر و مفسران، ج۱ ص۴۱۹.