برهان رحمت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مسئله حکومت برای حیات و تمدن بشری بسیار مهم است و در صورت رها ماندن آن جامعه بشری گرفتار هرج و مرج خواهد شد و حیات بشری دچار توحش گشته و انسان از طی طریق کمال باز می‌ماند. خداوند رحمان و رحیم است و رحمت او بر همه چیز، از جمله حیات سیاسی انسان گسترده است. از رحمت الهی به دور است که انسان را در گرداب هلاکت ببیند و راه نجات را بر او نگشاید و در حیات سیاسی انسان راه نجات حل مشکل ولایت است[۱][۲]

پرسش مستقیم

برهان رحمت چگونه مشروعیت ولایت به نصب الهی را اثبات می‌کند؟ (پرسش)

منابع

پانویس

  1. برهان مشهور متکلمان شیعه بر این امر برهان لطف است. اما این برهان با دو مشکل روبه‌رو است: الف) ابهام در معنای «لطف» که پس از رفع ابهام به صورت یکی از چهار برهان اخیر در متن مقاله در می‌آید؛ ب) متکلمان لطف را بر خدا واجب می‌خواندند که تعبیر درستی نیست. حق تعالی به یقین لطف خواهد کرد، اما نمی‌توان گفت که کاری بر او واجب است، چنان‌که برخی از معاصران محقق نظیر آیت الله جوادی آملی اصطلاح «واجب عن الله» را جایگزین اصطلاح «واجب علی الله» کرده‌اند.
  2. حسنی، ابوالحسن، مقاله «ولایت سیاسی پیامبر اعظم»، سیره سیاسی پیامبر اعظم ص ۳۱۷.