حسین بن یزید نوفلی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

آشنایی اجمالی

به نوشته نجاشی، ابوعبدالله حسین بن یزید بن محمد بن عبدالملک نوفلی نخعی کوفی اهل کوفه و از موالیان قبیله نوفل و ساکن ری[۱] و از اصحاب امام رضا(ع) بود.[۲] از امام صادق(ع)، حسن بن علی بن ابی حمزه[۳] و سکونی[۴]حدیث نقل کرد. راویانی چون ابوسعید آدمی،[۵] احمد بن ابی عبدالله برقی [۶] و موسی بن عمران نخعی[۷] از او روایت نقل کرده‌اند. ابن داود از نوفلی با عنوان متطبّب یاد کرده که بر فرض صحت، از آن استظهار می‌‌شود که او احتمالا در طبابت و علم پزشکی نیز دستی داشته است.[۸] به هر حال وی محدث، شاعر و ادیب بود و به گفته نجاشی، برخی از مردم قم برآن‌اند که او در اواخر عمر غلو کرده است.[۹] با این همه عده‌ای از رجال شناسان شاگردان برجسته و کثرت روایات قابل قبول او را از نشانه‌های نادرستی این گفته دانسته‌اند.[۱۰] نوفلی سرانجام در ری وفات یافت.[۱۱] کتاب التقیه، کتاب السنه[۱۲] و کتاب الحدیث[۱۳] آثار اوست.[۱۴]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  2. رجال الطوسی، ص۳۷۳.
  3. جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.
  4. رجال ابن داود، ص۱۲۸.
  5. اختیار معرفة الرجال، ص۱۲۳.
  6. الفهرست (طوسی)، ص۵۹.
  7. جامع الرواة، ج۱، ص۲۵۸.
  8. رجال ابن داود، ص۱۲۸.
  9. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  10. تنقیح المقال، ج۱، ص۳۴۹.
  11. خلاصة الاقوال، ص۲۱۶.
  12. رجال النجاشی، ج۱، ص۱۳۶.
  13. الذریعه، ج۶، ص۳۲۵.
  14. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص 285.