دعوت به رهبری امام

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

دعوت به رهبری امام یکی از اهداف ارسال رسولان الهی و تبلیغ رسالت الهی است.

قرآن

  1. ﴿يَا أَيُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ مَا أُنزِلَ إِلَيْكَ مِن رَّبِّكَ وَإِن لَّمْ تَفْعَلْ فَمَا بَلَّغْتَ رِسَالَتَهُ وَاللَّهُ يَعْصِمُكَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لاَ يَهْدِي الْقَوْمَ الْكَافِرِينَ[۱]
  2. ﴿الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلامَ دِينًا[۲][۳]

حدیث

  1. امام باقر (ع): اسلام بر پنج اصل، بنیاد نهاده شده است: نماز، زکات، روزه، حج و ولایت، و به هیچ چیز به اندازه ولایت، ندا داده نشده است.[۴].
  2. الکافی ـ به نقل از حُرَیز بن عبد اللّه، از زُراره ـ: امام باقر (ع)فرمود: «اسلام بر پنج چیز، بنیان شده است: نماز، زکات، حج، روزه و ولایت». گفتم: کدام یک از اینها برتر است؟ فرمود: «ولایت، بالاتر است؛ زیرا کلید آنهاست و امام است که به آنها ره نمون است».[۵].
  3. امام صادق (ع): خداوند، رحمت آورَد بر کسی که ما را در نظر مردم، محبوب گرداند و مبغوض نسازد.[۶][۷]
  4. امام عسکری (ع): از خدا پروا کنید، و مایه زینت باشید، نه مایه سرشکستگی. هر دوستی‌ای را به سوی ما گرایش دهید و هر زشتی‌ای را از ما دور کنید [۸].[۹]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «ای پیامبر! آنچه را از پروردگارت به سوی تو فرو فرستاده شده است برسان و اگر نکنی پیام او را نرسانده‌ای؛ و خداوند تو را از (گزند) مردم در پناه می‌گیرد، خداوند گروه کافران را راهنمایی نمی‌کند». سوره مائده، آیه ۶۷.
  2. «امروز دینتان را کامل و نعمتم را بر شما تمام کردم و اسلام را (به عنوان) آیین شما پسندیدم». سوره مائده، آیه ۳.
  3. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۴-۸۵.
  4. "الإمام الباقر (ع): بُنِیَ الإِسلامُ عَلی خَمسٍ: عَلَی الصَّلاةِ، وَالزَّکاةِ، وَالصَّومِ، وَالحَجِّ، وَالوَلایَةِ. ولَم یُنادَ بِشَیءٍ کَما نودِیَ بِالوَلایَةِ". الکافی: ج ۲، ص ۱۸، ح ۱، المحاسن: ج ۱، ص ۴۴۵، ح ۱۰۳۳، الخصال: ص ۲۷۸، ح ۲۱، کلّها عن أبی حمزة الثمالی، الأمالی للصدوق: ص ۳۴۰، ح ۴۰۴، عن المفضل بن عمر عن الإمام الصادق (ع)وکلاهما نحوه، بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۲۹، ح ۱.
  5. "الکافی عن حریز بن عبد اللّه عن زرارة عن الإمام الباقر (ع): بُنِیَ الإِسلامُ عَلی خَمسَةِ أشیاءَ: عَلَی الصَّلاةِ، وَالزَّکاةِ، وَالحَجِّ، وَالصَّومِ، وَالوَلایَةِ. قالَ زُرارَةُ: فَقُلتُ: وأَیُّ شَیءٍ مِن ذلِکَ أفضَلُ؟ فَقالَ: الوَلایَةُ أفضَلُ؛ لِأَ نَّها مِفتاحُهُنَّ، وَالوالی هُوَ الدَّلیلُ عَلَیهِنَّ". الکافی: ج ۲، ص ۱۸، ح ۵، المحاسن: ج ۱، ص ۴۴۶، ح ۱۰۳۴، تفسیر العیاشی: ج ۱، ص ۱۹۱، ح ۱۰۹، بحارالأنوار: ج ۶۸، ص ۳۳۲، ح ۱۰.
  6. "الإمام الصادق (ع): رَحِمَ اللّهُ عَبدا حَبَّبَنا إلَی النّاسِ ولَم یُبَغِّضنا إلَیهِم". الکافی: ج ۸ ص۲۲۹ ح۲۹۳ عن أبی بصیر، الاعتقادات للصدوق: ص ۱۰۹، الأمالی للمفید: ص ۳۱، ح ۴، عن محمّد بن سوید الأشعری وفیه «یکرهنا» بدل «یبغضنا»، مشکاة الأنوار: ص ۳۱۷، ح ۱۰۰۲، عن علیّ بن أبی حمزة، بحارالأنوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷، ح ۹۶.
  7. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۰ و ۸۱.
  8. "االإمام العسکریّ (ع): اِتَّقوا اللّهَ، وکونوا زَینا ولا تَکونوا شَینا. جُرّوا إلَینا کُلَّ مَوَدَّةٍ وَادفَعوا عَنّا کُلَّ قَبیحٍ. تحف العقول: ص ۴۸۸، بحارالأنوار: ج ۷۸ ص ۳۷۲، ح ۱۲؛ راجع: موسوعة الإمام علیّ بن أبی طالب (ع): ج ۱ ص ۵۱۱ (القسم الثالث / الفصل العاشر: حدیث الغدیر) وهذه الموسوعة: ج ۱۰، ص ۳۵۴، (عناوین حقوقهم/ الولایة)". الکافی: ج ۸، ص۲۲۹، ح۲۹۳، عن أبی بصیر، الاعتقادات للصدوق: ص ۱۰۹، الأمالی للمفید: ص ۳۱، ح ۴، عن محمّد بن سوید الأشعری وفیه «یکرهنا» بدل «یبغضنا»، مشکاة الأنوار: ص ۳۱۷، ح ۱۰۰۲، عن علیّ بن أبی حمزة، بحارالأنوار: ج ۵۲، ص ۳۴۷، ح ۹۶.
  9. محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث ج۱۵، ص۸۴-۸۷.