زیارت رجبیه

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

زیارت رجبیه زیارتنامه‌ای که با کیفیّت خاصّ خطاب به حسین بن علی S و شهدای کربلا در روز اوّل ماه رجب و نیمه شعبان خوانده می‌شود و متن آن در کتب دعا و زیارت آمده است[۱].

مقدمه

در این زیارتنامه، متنی خطاب به شهدای کربلا با ذکر نام آنها آمده است و شامل ۷۵ اسم است. منبع این زیارت، "اقبال" سید بن طاووس است و با زیارت ناحیه مقدّسه که آن هم مشتمل بر اسامی شهدای کربلاست، نقاط مشترک و اسامی متفاوت دارد. در پایان این زیارتنامه، تعبیرهایی چون: ربّانیّون، برگزیدگان خدا، ویژگان الهی، شهدای در راه دعوت به حق، یاوران وفادار و جان نثار، سعادتمندان کامیاب و شرافتمندان آخرت، درباره اصحاب امام حسین S به کار رفته است. این زیارت و زیارت ناحیه مقدسه، از منابع شناسایی نام آن اصحاب شهید به شمار می‌آیند[۲].[۳]

منابع

پانویس

  1. بحار الأنوار، ج۹۸ (بیروت) ص۳۳۶؛ مفاتیح الجنان، ص۴۳۸.
  2. به بحث تحلیلی و مقایسه ای بین این دو متن، و نیز میزان صحّت و استناد این دو زیارت در کتاب انصار الحسین، محمد مهدی شمس الدّین، مراجعه کنید.
  3. محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۲۲۳.