شام در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

شام مملکتی است که در گذشته شامل اردن و سوریه و لبنان و فلسطین بود[۱]. در حدیث آمده که در شام، فتنه‌ای بپا می‌خیزد که اگر از سوئی آرام شود، از سوی دیگر سر درمی‌آورد و این فتنه پایان نمی‌یابد، تا این‌که منادی از آسمان ندا دهد: فلان، حاکم و امیر شما باشد[۲]. و نیز آمده است: قائم (ع) ظهور نمی‌کند مگر پس از آن‌که شام را فتنه و آشوبی فراگیرد که مردم، راه نجاتی از آن نداشته باشند[۳][۴].

شام نام قدیمی منطقه‌ای است که امروزه سوریه و قسمتی از لبنان و اردن و عراق را‌ در برمی‌گیرد و مرکزیت آن نیز شهر دمشق بوده است. این منطقه پس از ظهور اسلام‌ مرکز حکومت امویان قرار گرفت و بنی‌امیه و بنی‌مروان با جنایت‌های فراوان حکومتی‌ سلطنت گونه در این ناحیه برقرار کردند و بر ممالک اسلامی فرمانروایی می‌‌کردند. این‌ منطقه در دوران آخرالزمان شاهد حوادثی بسیار خواهد بود. جنگ‌ها و خونریزی‌های‌ فراوانی در آن واقع می‌‌شود[۵].

منابع

پانویس

  1. معارف و معاریف، ج ۶، ص ۴۲۷.
  2. کنز العمال، ح ۳۱۴۴۴.
  3. بحار الانوار، ج ۶۰، ص ۲۰۸ و ج ۵۲، ص ۲۹۷.
  4. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۴۲۵.
  5. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۳۷۸.