عبیدالله بن اسحاق مدائنی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

او مجهول است، در جامع الرواة او را به استناد حدیثی که از امام صادق و امام کاظم و امام رضا(ع) نقل کرده ذکر می‌کند ولی از حالات وی اطلاعی نیست، او از امام رضا(ع) دو حدیث روایت می‌کند، او می‌گوید: از امام رضا(ع) سؤال شد تفسیر آیه شریفه ﴿إِنَّمَا جَزَاء الَّذِينَ يُحَارِبُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَيَسْعَوْنَ فِي الأَرْضِ فَسَادًا أَن يُقَتَّلُواْ أَوْ يُصَلَّبُواْ أَوْ تُقَطَّعَ أَيْدِيهِمْ وَأَرْجُلُهُم مِّنْ خِلافٍ أَوْ يُنفَوْا مِنَ الأَرْضِ ذَلِكَ لَهُمْ خِزْيٌ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الآخِرَةِ عَذَابٌ عَظِيمٌ [۱] چیست؟

امام(ع) فرمودند: هرگاه با خدا و رسولش جنگ کرد و در زمین تولید فساد و ناامنی نمود لکن مرتکب قتل نشد و مال کسی را هم نگرفت دراین‌صورت از آن منطقه تبعید می‌گردد، راوی گوید: عرض کردم چگونه تبعید می‌شود؟ فرمودند: از آن شهری که مرتکب فساد شده به جای دیگری تبعید می‌گردد، برای اهالی آن شهر مینویسند با او معامله و رفت و آمد نکنند و به او زن هم ندهند. تا یک سال با او چنین رفتار می‌گردد و اگر از آن شهر بیرون شد و به جایی دیگر رفت، برای آنها هم این طور نوشته می‌شود تا یک سالش به پایان برسد، راوی گوید: اگر از آن شهر بیرون شد و به سرزمین مشرکان رفت و خواست در آنجا سکونت کند، فرمودند: اگر در آنجا سکونت کرد با آنها جنگ می‌شود.[۲]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. «کیفر کسانی که با خداوند و پیامبرش به جنگ برمی‌خیزند و در زمین به تبهکاری می‌کوشند جز این نیست که کشته یا به دار آویخته شوند یا دست‌ها و پاهایشان ناهمتا بریده شود یا از سرزمین خود تبعید گردند؛ این (کیفرها) برای آنان خواری در این جهان است و در جهان واپسین عذابی سترگ خواهند داشت» سوره مائده، آیه ۳۳.
  2. عطاردی قوچانی، عزیزالله، راویان امام رضا در مسند الرضا، ص 270.