قیس بن اشعث کندی
این مدخل زیرشاخهٔ بحث قاتلان امام حسین است. قیس بن اشعث کندی از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: قیس بن اشعث کندی در تاریخ اسلامی - قیس بن اشعث کندی در معارف و سیره حسینی - پرسش مرتبط ندارد| قیس بن اشعث کندی | |
|---|---|
 تصویر قدیمی از مسجد کوفه | |
| نام کامل | قیس بن اشعث کندی |
| جنسیت | مرد |
| لقب | قیس قطیفه |
| از قبیله | کنده |
| پدر | اشعث بن قیس کندی |
| مادر | ام‌فروه |
| خواهر | جعده دختر اشعث بن قیس کندی |
| برادر | محمد بن اشعث بن قیس کندی |
| خویشاوندان |
|
| محل زندگی | کوفه |
| حضور در جنگ | واقعه کربلا |
| فعالیت‌های او | فرماندهان سپاه عمر سعد |
مقدمه
قیس بن اشعث کندی از فرماندهان سپاه عمر سعد در کوفه. وی از کسانی بود که به امام حسین (ع) نامۀ دعوت نوشته بود؛ امّا در کربلا با آن حضرت جنگید. پس از شهادت امام، جامه و قطیفه آن حضرت را که از خز بود از تن او در آورد، از این‌رو به وی قیس قطیفه هم می‌گویند. در دوران قیام مختار، متواری بود. نیرو‌های مختار او را گرفته به قتل رساندند[۱] وی علاوه بر شرکت در قتل امام حسین در خون مسلم بن عقیل هم شرکت داشت[۲].[۳]
قیس بن اشعث کِنْدی، پس از پدرش، ریاست قبیله کِنْده را در کوفه بر عهده داشت. او همانند پدرش، نفاق و چندچهرگی داشت و از جمله کسانی بود که در آغاز قیام امام حسین (ع) به ایشان نامه نوشتند و به امام (ع) وعده یاری دادند؛ اما به محض ورود ابن زیاد به عراق، وی به ابن زیاد پیوست و فرماندهی قبیله کِنده و بخشی از قبیله ربیعه را بر عهده گرفت. او به خاطر همدستی‌اش در غارت خیمه‌ها پس از جنگ و نیز غارت قَطیفه (رواَندازِ) امام (ع)، به «قیسِ قَطیفه» مشهور شد. او از جمله کسانی بود که سرهای مبارک شهیدان کربلا را برای ابن زیاد بردند. او در جریان قیام مختار، به یکی از فرماندهان بزرگ مختار، یعنی عبداللّه بن کامل، پناهنده شد؛ اما مختار، ابو عَمره را به مخفیگاهش فرستاد و او را کشت.[۴]
جستارهای وابسته
- اشعث بن قیس کندی (پدر)
- ام‌فروه (مادر)
- عفیف کندی (عمو)
- ابراهیم بن قیس کندی (عمو)
- محمد بن اشعث بن قیس کندی (برادر)
- جعده دختر اشعث بن قیس کندی (خواهر)
- کنده (قبیله)
منابع
پانویس
- ↑ عبرات المصطفین، ج۲، ص۱۲۹.
- ↑ الاخبار الدخلیه، شوشتری، ج۱، ص۲۱.
- ↑ محدثی، جواد، فرهنگ عاشورا، ص ۳۸۸.
- ↑ محمدی ری‌شهری، محمد، گزیده دانشنامه امام حسین ص ۷۵۸.