نجیح بن عبدالرحمن سندی
آشنایی اجمالی
با آنکه ابومعشر نجیح بن عبدالرحمان سندی مدنی هاشمی از محدثان اهل سنت است، شیخ طوسی وی را در زمره اصحاب امام صادق(ع) نام برده است.[۱] گفته شده که وی ابوامامة اسعد بن سهل صحابی را ملاقات کرد.[۲] ابومعشر در دکان خیاطی به شاگردی مشغول شد و چون برخی بزرگان تابعی همچون محمد بن کعب قرظی، محمد بن قیس و سعید مقبری به آنجا آمد و شد میکردند، وی به کمک حافظه نیرومند خود از آنان احادیث و اخبار میشنید.[۳] او از بزرگان دیگری چون نافع مولای ابن عمر، محمد بن منکدر و هشام بن عروه نیز حدیث روایت میکرد.[۴] فرزندش محمد و نیز محمد بن جعفر ورکانی، محمد بن بکار و برخی دیگر از او روایت کردهاند.[۵] وی محدث و راوی برخی اخبار تاریخی و یکی از نخستین راویان سیره پیامبر(ص) بود[۶] و آن اندازه مشهور بود که وقتی مهدی خلیفه عباسی در آغاز خلافتش به مدینه آمد، او را با خود به عراق برد و گرامی داشت و به ادامه فعالیت علمی تشویق کرد.[۷] ابومعشر دارای آثار و تألیفاتی نیز بوده که از آن جمله است: المغازی[۸]تاریخ الخلفاء[۹] و کتاب الحرة که درباره واقعه حره است و نوه او داوود بن محمد بن ابی معشر از او نقل کرده است.[۱۰] وی اندکی پیش از مرگ به اختلال حواس و ناتوانی شدید دچار شد[۱۱] و در سال ۱۷۰هـ در بغداد درگذشت.[۱۲] هارون بر جنازهاش نماز خواند و در گورستان بزرگ بغداد به خاک سپرده شد[۱۳].[۱۴]
جستارهای وابسته
- محمد بن نجیح بن عبدالرحمن سندی (فرزند)
منابع
- جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱
پانویس
- ↑ رجال الطوسی ۳۲۵.
- ↑ سیر اعلام النبلاء ۷/۴۳۵.
- ↑ تاریخ ابی زرعه ۱/۵۸۱ تاریخ بغداد ۱۳/۴۵۷.
- ↑ التاریخ الکبیر ۸/۱۱۴ الجرح و التعدیل ۸/۴۹۴.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۵۵۵.
- ↑ دائرة المعارف بزرگ اسلامی ۶/۲۷۵.
- ↑ تاریخ الاسلام ۱۰/۵۵۶ تاریخ بغداد ۱۳/۴۵۷.
- ↑ الفهرست (الندیم) ۱۰۵.
- ↑ تاریخ التراث العربی ۱/۲/۹۵.
- ↑ الذریعه ۶/۳۹۲.
- ↑ الضعفاء الکبیر ۴/۳۰۸.
- ↑ المجروحین ۳/۶۰ الجرح و التعدیل ۸/۴۹۳.
- ↑ المجروحین ۳/۶۰.
- ↑ جمعی از پژوهشگران، فرهنگنامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۷۹۸ - ۷۹۹.