وظایف شخصی شیعیان در عصر غیبت: تفاوت میان نسخه‌ها

## '''توفیق [[طاعت]]:''' [[منتظر راستین]] هم اهل [[اطاعت]] [[خدا]]، [[پیامبر]] {{صل}} و [[امام]] [[معصوم]] {{ع}} است و هم توفیق چنین [[فرمانبری]] را همواره از [[خدای سبحان]] می‌خواهد: {{عربی|"اللَّهُمَ‏ ارْزُقْنَا تَوْفِيقَ‏ الطَّاعَةِ ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''دوری از [[معصیت]]:''' [[گناهان]]، موانع مسیر حرکت به سوی [[خدا]] و مهم‌ترین عامل سقوط انسان‌اند، از همین‌رو [[منتظر]] حقیقی [[امام عصر]] {{ع}} باید ضمن درخواست توفیق الهی در ترک [[گناهان]]، سعی بلیغ خویش را در تحقق چنین صفتی به کار گیرد. گفتنی است [[گناهان]]، هرچند به کوچک و بزرگ (صغیره و کبیره) قسمت شده‌اند، هر [[نافرمانی]] خدای متعال گناهی بزرگ است:{{عربی|"وَ بُعْدَ الْمَعْصِيَةِ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''نیت خالصانه:''' [[اصلاح]] انگیزه اعمال (نیت) و [[خلوص]] هرچه بیشتر از هر شائبه [[شرک]] و ریا در جمیع مراتبش، به گونه‌ای که چیزی جز [[اطاعت]] [[امر الهی]] و انجام دادن آنچه موجب رضای [[حق]] است در نیت [[انسان]] سهم نداشته باشد، ازوظایف اهل [[انتظار]] است: {{عربی|"وَ صِدْقَ النِّيَّةِ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''[[شناخت]] [[محرمات الهی]]:''' [[ترک معاصی]]، شدنی نیست مگر با [[شناخت]] چیزهایی که [[خداوند سبحان]] با [[حکمت]] بالغه‌اش بر بندگانش [[حرام]] کرده است. و چون [[حرام]] یعنی آنچه دریدن پرده آن روا نیست خواه آن چیز، [[حق]] باشد یا [[دین]] و یا قانون و یا... منتظری که [[محرمات الهی]] را نشناسد و [[حریم]] آن را پاس ندارد، چه بسا به شکستن [[حریم]] آن‌ها گرفتار آید، از این‌رو شناختن [[محرمات الهی]] ضروری است: {{عربی|"وَ عِرْفَانَ الْحُرْمَةِ ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

# انسانی که در [[انتظار]] کریم‌ترین انسان‌های عصرش به سر می‌برد، بایسته است که از [[خداوند]] کریم اعطا و ازدیاد و حفظ [[کرامت]] خود را در اسباب [[کرامت]] طلب کند و خویش هم در تحقق آن خواسته از پای ننشیند.

## '''درخواست [[هدایت تکوینی]] خاص:''' آنچه مایه [[کرامت]] [[جان]] [[آدمی]] است، [[هدایت]] یافتن به [[نور]] [[دین الهی]] و حفظ [[تقوا]] است. آنان که به مسیر [[اطاعت]] او [[هدایت]] نشوند، در سیاهی جهالت‌ها و انحراف‌ها سرگردان و از [[کرامت]] الهی [[انسان]] محروم خواهند شد. بر [[انسان]] [[منتظر]] است که با [[تلاش]] علمی و جهد عملی، زمینه [[افاضه]] [[هدایت]] [[تکوین]] را در خویش هر لحظه پرورش دهد: {{عربی|" وَ أَكْرِمْنَا بِالْهُدَى‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''درخواست [[استقامت]] در مسیر [[هدایت]]:''' بسا کسانی که از [[هدایت الهی]] بهره‌مندند؛ اما پس از اندک زمانی با [[غفلت]] از [[حق]] و روی آوردن به اهوا و امیال خویش از جاده [[هدایت]] به [[بیراهه]] [[ضلالت]] افتادند و [[نور]] هدایتشان را در شب دیجور [[گمراهی]] خاموش کردند، پس بر [[منتظران]] راستین بایسته است که در مسیر هدایتی که [[خدای سبحان]] آن‌ها را به آن رهنمون شده است [[استقامت]] ورزند و با [[تمسک]] به [[علم]] و [[ایمان]] از هر اعوجاجی دوری جویند تا مشمول هدایت‌های [[برتر]] که محصول [[استقامت]] در مسیر [[هدایت]] است باشند: {{عربی|"وَ الِاسْتِقَامَةِ ‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

# زبان، ترجمان [[عقل]] و [[اندیشه]] [[انسان]] است، از این‌رو توفیق نیک گفتاری زبان صیانت از آن برای اهل [[انتظار]] ضروری است. طبق آموزه‌های این دعای شریف، [[منتظران]] راستین می‌باید با توجه به آنچه در پی می‌آید در صیانت زبان خویش کوشا باشند:

## '''سخن صائب گفتن:''' [[منتظر راستین]] آن حضرت می‌باید جز از سر [[راستی]] سخن نگوید و [[گفتار]] غیر صائب را (به جد یا به هزل) وا نهد: {{عربی|" وَ سَدِّدْ أَلْسِنَتَنَا بِالصَّوَابِ وَ الْحِكْمَة‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''حکیمانه سخن گفتن:''' گفتن سخنان بی‌محتوا و بی‌فایده که نه در امر [[دین]] سودی می‌بخشند و نه در کار [[دنیا]]، کاری حکیمانه نیست. آنچه حکیمانه نیست لغو است و اهل [[ایمان]] از لغو اعراض می‌کنند. بر همین اساس بر اهل [[انتظار]] [[شایسته]] است که حکیمانه سخن بگویند و زبان را از سخنان لغو صیانت کنند: {{عربی|" وَ الْحِكْمَة‏‏‏‏‏‏‏‏"}}.

## '''کسب [[نور]] [[علم]]:''' اکتساب [[علم]] و [[خروج]] از سیاهی [[نادانی]]، [[وظیفه]] [[منتظران]] [[ظهور امام عصر]] {{ع}} است و چون [[علوم]] اکتسابی بی‌تعلیم و [[تعلم]] به دست نمی‌آیند، از این‌رو [[تعلیم و تعلم]] و [[تلاش]] در جهت کسب [[علم حصولی]] و نیز تهذیب [[دل]] برای [[ادراک]] حقایق با [[علم حضوری]]، [[وظیفه]] هر [[مسلمان]] منتظری شمرده شده است.

## '''کسب [[نور]] [[معرفت]]:''' [[معرفت]] اخص از [[علم]] است و به علمی اطلاق می‌شود که با تمییز کامل معروف از غیر خود و [[ادراک]] خصوصیات آن همراه است. بر [[منتظران]] راستین است که به اکتساب [[علم]] بسنده نکنند و با عمق بخشیدن به گستره [[علوم]] به [[کسب معرفت]] نایل آیند، که هر معرفتی [[علم]] هست؛ اما هر علمی [[معرفت]] نیست<ref>[[عبدالله جوادی آملی|جوادی آملی، عبدالله]]، [[امام مهدی موجود موعود (کتاب)|امام مهدی موجود موعود]]، ص 201-203.</ref>.

== پرسش مستقیم ==