مصداق‌شناسی ذوی‌القربی در حدیث: تفاوت میان نسخه‌ها

== احادیث اهل سنت ==

پیرامون مصداق [[ذوی‌القربی]] در کتب [[عامه]] نظرهای گوناگونی وارد شده. دراین میان، [[روایات]] متعددی وجود دارد که ذوی‌القربی را منحصر در خمسه طیبه‌{{عم}} معرفی می‌کند که [[حاکم حسکانی نیشابوری]] در [[تفسیر]] خود به برخی از آنها اشاره کرده است. او در حاشیه، سایر مدارک [[اهل سنت]] را درباره [[آیه]] ذکر کرده که در اینجا به طور خلاصه به آنها اشاره می‌کنیم:

نکته مهم در همه برداشت‌های علمای [[عامه]] از [[آیه مودت]]، ضمن اعتراف به مصادیق آنان در [[خمسه طیبه]] {{عم}}، آن است که [[مودت]] دراین [[آیه]] و [[ولایت]] در سایر مدارک را به معنای [[دوستی]] صرف معنا می‌کنند؛ در حالی که با [[ادله عقلی]] و [[نقلی]] و نیز بررسی لغوی که در واژه‌های مربوطه به کار رفت، روشن شد که مراد از مودت در آیه، [[اطاعت]] از سر [[انقیاد]] و [[محبت]] و [[تولی]] به ولایت [[مقام امام]] است.<ref>[[محمد تقی فیاض‌بخش|فیاض‌بخش]] و [[فرید محسنی|محسنی]]، [[ولایت و امامت از منظر عقل و نقل ج۵ (کتاب)|ولایت و امامت از منظر عقل و نقل]]، ج۵ ص۵۹۹.</ref>