زمین در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

{{مدخل مرتبط

| موضوع مرتبط = زمین

}}

== مقدمه ==

[[زمین]] نام کره‌ای است که ما در آن [[زندگی]] می‌کنیم. [[آفرینش]] زمین و [[آسمان‌ها]] از جمله نشانه‌های [[پروردگار]] است: {{متن قرآن|وَمِنْ آيَاتِهِ خَلْقُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ}}<ref>«و از نشانه‌های او آفرینش آسمان‌ها و زمین و گوناگونی زبان‌ها و رنگ‌های شماست» سوره روم، آیه ۲۲.</ref>؛ {{متن قرآن|هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا}}<ref>«اوست که همه آنچه را در زمین است برای شما آفرید». سوره بقره، آیه ۲۹.</ref>.

[[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه سجادیه]] از [[خدای بزرگ]] [[حمد]] و ستایشی را درخواست می‌کند که زمین را پر کند: {{متن حدیث|حَمْداً يَمْلَأُ أَرْضَهُ‏ وَ سَمَاءَهُ‏}}<ref>دعای ۳۶.</ref>؛ «حمدی که زمین و آسمان‌ها را پر سازد. نیز آن [[حضرت]] درخواست [[درود]] و صلواتی بر [[پیامبر و آل او]] می‌فرماید که از جمله زمین را پر سازد: بار خدایا درود بفرست بر [[محمد]] و [[خاندان]] او... درودی که زمین و [[آسمان]] را لبریز گرداند»<ref>نیایش سی‌و‌دوم.</ref>.

«امام سجاد {{ع}} از [[خدای متعال]] درخواست می‌کند که ما را از [[برکات]] آسمان‌ها و زمین روزی دهد: ما را از برکات آسمان‌ها و زمین روزی ده»<ref>نیایش نوزدهم.</ref>. و از خدای متعال می‌خواهد که اجازه رویش به زمین [[دشمن]] ندهد: «زمینشان را مفرمای که گیاهی برویاند»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>. و نیز می‌خواهد آذوقه‌های آنها را در خشک‌ترین و دورترین [[زمین‌ها]] قرار دهد: «خدایا توشه و زادشان را در بی‌باران‌ترین و خشک‌ترین و دورترین زمین‌ها قرار ده»<ref>نیایش بیست‌وهفتم.</ref>.<ref>صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، انتشارات سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم.</ref>.<ref>[[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|مقاله «زمین»، دانشنامه صحیفه سجادیه]]، ص ۲۶۰.</ref>