قریه در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها
←منابع
(←قریه) |
(←منابع) برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی |
||
| خط ۲۰۵: | خط ۲۰۵: | ||
[[برهان]] [[قطعی]] در خصوص لوط و شهر لوط را مدیون خود [[قرآن]] هستیم. «قرآن از شهرک‌های [[قوم لوط]] به عنوان قریه المؤتفکات (زیر و رو شده‌ها) یاد می‌کند»<ref>باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ص۱۷۲.</ref>. «لوط از پیامبران بزرگی است که هم عصر با [[ابراهیم]]{{ع}} بود و همراه او از [[سرزمین]] «[[بابل]]» به «[[فلسطین]]» [[مهاجرت]] کرد و بعداً از [[ابراهیم]]{{ع}} جدا شد و به [[شهر]] «[[سدوم]]» رفت،؛ چراکه [[مردم]] آن منطقه [[غرق]] [[فساد]] و [[گناه]]، مخصوصاً [[انحرافات]] و آلودگی‌های جنسی بودند، او برای [[هدایت]] این [[قوم]] [[منحرف]] تلاش و [[کوشش]] بسیار کرد و در این راه [[خون]] [[دل]] خورد، اما کمتر در آن کوردلان اثر کرد. سرانجام چنان که می‌دانیم [[قهر]] و [[عذاب شدید الهی]] آنها را فرا گرفت و آبادی‌هایشان به کلی زیر و رو گردید... نسبت دادن [[اعمال زشت]] و [[پلید]] را به «[[قریه]]» و شهر و [[آبادی]] به جای [[اهل]] قریه اشاره به این است که آنها چنان غرق فساد و گناه بودند که گویی از در و [[دیوار]] آبادی‌شان گناه و اعمال زشت و پلید می‌بارید»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref>. | [[برهان]] [[قطعی]] در خصوص لوط و شهر لوط را مدیون خود [[قرآن]] هستیم. «قرآن از شهرک‌های [[قوم لوط]] به عنوان قریه المؤتفکات (زیر و رو شده‌ها) یاد می‌کند»<ref>باستان‌شناسی و جغرافیای تاریخی قصص قرآن، ص۱۷۲.</ref>. «لوط از پیامبران بزرگی است که هم عصر با [[ابراهیم]]{{ع}} بود و همراه او از [[سرزمین]] «[[بابل]]» به «[[فلسطین]]» [[مهاجرت]] کرد و بعداً از [[ابراهیم]]{{ع}} جدا شد و به [[شهر]] «[[سدوم]]» رفت،؛ چراکه [[مردم]] آن منطقه [[غرق]] [[فساد]] و [[گناه]]، مخصوصاً [[انحرافات]] و آلودگی‌های جنسی بودند، او برای [[هدایت]] این [[قوم]] [[منحرف]] تلاش و [[کوشش]] بسیار کرد و در این راه [[خون]] [[دل]] خورد، اما کمتر در آن کوردلان اثر کرد. سرانجام چنان که می‌دانیم [[قهر]] و [[عذاب شدید الهی]] آنها را فرا گرفت و آبادی‌هایشان به کلی زیر و رو گردید... نسبت دادن [[اعمال زشت]] و [[پلید]] را به «[[قریه]]» و شهر و [[آبادی]] به جای [[اهل]] قریه اشاره به این است که آنها چنان غرق فساد و گناه بودند که گویی از در و [[دیوار]] آبادی‌شان گناه و اعمال زشت و پلید می‌بارید»<ref>تفسیر نمونه، ج۱۳، ص۴۹۹.</ref>. | ||
موضع فعلی «سُدوم» بنا به گفته دایره المعارف [[کتاب مقدس]] در سواحل جنوبی دریای مرده قرار داشته است<ref>دایرة المعارف کتاب مقدس، ص۷۹۷.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۶۸.</ref> | موضع فعلی «سُدوم» بنا به گفته دایره المعارف [[کتاب مقدس]] در سواحل جنوبی دریای مرده قرار داشته است<ref>دایرة المعارف کتاب مقدس، ص۷۹۷.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۶۸.</ref> | ||
==قریه== | |||
{{متن قرآن|وَلَقَدْ أَتَوْا عَلَى الْقَرْيَةِ الَّتِي أُمْطِرَتْ مَطَرَ السَّوْءِ...}}<ref>«و بی‌گمان به شهری در آمده‌اند که باران عذاب بر آن بارانده بودند پس آیا آن را نمی‌دیدند؟ بلکه به زنده شدنی (در رستخیز) امید نداشتند» سوره فرقان، آیه ۴۰.</ref>. | |||
{{متن قرآن|قَالُوا أَخْرِجُوا آلَ لُوطٍ مِنْ قَرْيَتِكُمْ إِنَّهُمْ أُنَاسٌ يَتَطَهَّرُونَ}}<ref>«اما پاسخ قوم او جز این نبود که گفتند: خاندان لوط را از شهر خود بیرون کنید زیرا آنان مردمی هستند که خود را پاک می‌نمایانند» سوره نمل، آیه ۵۶.</ref>. | |||
بی‌مناسبت نیست اگر تکرار هم باشد بگوییم: «قریه در اصل از ماده «قَری» (بر وزن [[نهی]]) به معنی جمع شدن آمده و چون قریه مرکز [[اجتماع]] افراد [[بشر]] است این نام بر آن اطلاق شده است. از اینجا روشن می‌شود که قریه تنها به معنی روستا نیست بلکه هر گونه آبادی و مرکز اجتماع [[انسان‌ها]] اعم از روستا و شهر را شامل می‌شود و در بسیاری از [[آیات قرآن]] نیز این کلمه به شهر یا هر گونه آبادی اعم از شهر و روستا اطلاق شده است»<ref>تفسیر نمونه، ج۶، ص۱۰۷.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۷۰.</ref> | |||
===قومی که در منجلاب [[گناه]] بودند=== | |||
می‌دانیم که [[لوط]] برادرزاده [[حضرت ابراهیم]] بود. به [[پیروی]] از عموی خویش؛ [[مردم]] را به [[پرستش خدا]] فراخواند و از آنان خواست [[عمل ناشایست]] انجام ندهند و از همبستری با پسران اجتناب کنند. «چون برای آنان [[قبح]] این مطلب ریخته و به صورت کاملاً عادی در آمده بود بدون توجه به [[گریه و زاری]] [[گرفتاران]] به [[رفتار]] ننگین خود ادامه می‌دادند»<ref>قصه‌های قرآن، تویسرکانی، ص۱۰۸.</ref>. «لوط از [[پروردگار]] خویش درخواست کمک کرد تا بر آن [[قوم]] [[مفسد]] [[پیروز]] گردد و برای آنان عذابی دردناک‌طلبید»<ref>قصه‌های قرآن، جادالمولی، ص۱۰۳.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۷۱.</ref> | |||
===قریه‌ای که بارانی از سنگ ویرانش کرد=== | |||
«شب می‌رفت تا روزی دیگر پدیدار گردد. نزدیک صبح بود که [[فرشتگان]] به [[فرمان خدا]] بر آنان سنگ ریزه باریدند آنقدر که [[شهر]] و ساکنینش همه در زیر خروارها شن مدفون شدند. گوئی زلزله‌ای [[عظیم]] آمد و [[زمین]] لرزید و هر چه بود از میان رفت. | |||
به دنبال آن بارانی از سنگریزه بر سر آنان فرود آمد. همه مردند و شهر به ویرانه‌ای تبدیل شد تا [[عبرت]] دیگران شود»<ref>قصه‌های قرآن، تویسرکانی، ص۱۰۹.</ref>.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۷۲.</ref> | |||
===[[قریه]] این [[آیه]] کجاست؟=== | |||
همه [[مفسران]] بر این نکته [[اذعان]] دارند که آن «قریه‌ای که [[باران]] [[بلا]] بر آن بارید قریه [[قوم لوط]] است که [[خدای تعالی]] بارانی از سنگ سجیل بر آن ببارید»<ref>تفسیر المیزان، ج۱۵، ص۳۱۱.</ref>. این را هم می‌دانیم که [[قرآن]] شهر‌های قوم لوط را «[[مؤتفکات]]» نامیده؛ ولی این [[آیات]] به مکان مشخصی از میان آن شهر‌ها دست گذاشته است.<ref>[[محرم فرزانه|فرزانه، محرم]]، [[اماکن جغرافیایی در قرآن (کتاب)|اماکن جغرافیایی در قرآن]]، ص ۶۷۲.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||