عصمت حضرت ابراهیم: تفاوت میان نسخه‌ها

ایراد این تفسیر در این است که اگر [[نهضت]] آن حضرت کاملاً وابسته به این ابراز بیماری غیرواقعی باشد، روا بودن آن دروغ کاملاً پذیرفته است؛ اما اگر بتوان گفت که جمله {{متن قرآن|إِنِّي سَقِيمٌ}} از واقعیتی خبر داده است، با توجه به اینکه دلیلی نداریم که این خبر با واقع مطابقت نداشته است، پس دیگر طرح موضوع تظاهر به بیماری وجهی نخواهد داشت. افزون بر آنکه جواز توریه که در ظاهر دروغ گفتن است، نیازمند دلیل است. پس حمل گفتار [[پیامبری]] چون [[ابراهیم خلیل الرحمن]] بر آن دشوار است. پیش‌تر بیان شد که به فتوای برخی [[فقیهان]]، توریه در موردی رواست که [[راستگویی]] به هیچ وجه امکان‌پذیر نباشد و این نیز مطابق [[احتیاط]] است. در نقد تفسیر پنجم به این مسئله اشاره شده است»<ref>[[جعفر انواری|انواری، جعفر]]، [[نور عصمت بر سیمای نبوت (کتاب)|نور عصمت بر سیمای نبوت]] ص ۲۰۶-۲۱۳.</ref>.

{{پانویس}}