جعفر بن بشیر بجلی در رجال و تراجم: تفاوت میان نسخه‌ها

[[تاریخ]] ولادت جعفر بن بشیر مشخص نیست؛ لیکن تاریخ وفاتش سال ۲۰۸ هجری قمری در [[سرزمین]] [[ابواء]]<ref>{{عربی|الأبواء: بالفتح ثم السکون و واو و ألف ممدودة، قال قوم: سمی بذلک لما فیه من الوباء،... و الأبواء قریة من أعمال الفرع من المدینة، بینها و بین الجحفة مما یلی المدینة ثلاثة و عشرون میلا. و قیل: الأبواء جبل علی یمین آرة، و یمین الطریق للمصعد إلی مکة من المدینة، و هناک بلد ینسب إلی هذا الجبل}}. (معجم البلدان، ج۱، ص۷۹).</ref> [[محل دفن]] مادر [[پیامبر اکرم]]{{صل}}<ref>{{عربی|و بالأبواء قبر آمنة بنت و هب أم النبی{{صل}}}}. (معجم البلدان، ج۱، ص۷۹).</ref> بوده است<ref>رجال الکشی (إختیار معرفة الرجال)، ص۶۰۵، ش۱۱۲۵: {{عربی|مات بالأبواء سنة ثمان و مائتین}}؛ رجال النجاشی، ص۱۱۹، ش۳۰۴: {{عربی|مات جعفر بالأبواء سنة ثمان و مائتین}}.</ref>.

[[شیخ طوسی]] در کتاب رجال خود از [[جعفر بن بشیر]] در [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} یاد کرده<ref>رجال الطوسی، ص۳۵۳، ش۵۲۳۸.</ref> و در کتاب [[الفهرست]] نوشته است: {{عربی|عن جعفر بن بشير كتاب ينسب إلی جعفر بن محمد{{عم}} رواية علي بن موسي الرضا{{ع}}}}<ref>الفهرست (طوسی)، ص۱۱۰، ش۱۴۲. بدان جهت بعضی‌ها (محدث نوری) احتمال دادند که مقصود از آن کتاب فقه الرضا{{ع}} می‌باشد: {{عربی|و یحتمل أن یکون هذا الکتاب لجعفر بن بشیر}}. (مستدرک الوسائل، ج۱۹، ص۳۲۱)؛ {{عربی|و جعفر بن بشیر لما کان من أصحاب مولانا الرضا{{ع}}، یمکن أن یکون ما کتبه فی أول الکتاب، عن لسانه{{ع}}، فصار منشأ لنسبة الکتاب إلیه{{ع}}}}. (ر.ک: مستدرک الوسائل، الخاتمة ج۱، ص۳۲۱).</ref> ولی در [[اسناد روایات]] موردی یافت نشده که جعفر بن بشیر از [[امام رضا]]{{ع}} یا از [[معصوم]] دیگری [[روایت]] مستقیم نقل کرده باشد و تنها در یک سند در کتاب [[بصائر الدرجات]] از «أبوجعفر»{{ع}} روایت کرده<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۱۲، ح۱۸: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا أَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدٍ عَنِ الْبَرْقِيِّ عَنِ الرَّبِيعِ الْكَاتِبِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ قَالَ قَالَ سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} يَقُولُ إِنَّ لِلَّهِ عِلْمَيْنِ عِلْمٌ مَبْذُولٌ وَ عِلْمٌ مَكْنُونٌ فَأَمَّا الْمَبْذُولُ فَإِنَّهُ لَيْسَ مِنْ شَيْءٍ تَعْلَمُهُ الْمَلَائِكَةُ وَ الرُّسُلُ إِلَّا نَحْنُ نَعْلَمُهُ وَ أَمَّا الْمَكْنُونُ فَهُوَ الَّذِي عِنْدَ اللَّهِ تَبَارَكَ وَ تَعَالَى فِي أُمِّ الْكِتَابِ إِذَا خَرَجَ نَفَذَ}}.</ref> که احتمال دارد [[امام جواد]]{{ع}} مراد باشد؛ زیرا جعفر بن بشیر در سال ۲۰۸ هجری قمری، یعنی پنج سال پس از [[شهادت امام رضا]]{{ع}} [[وفات]] کرده، درنتیجه پنج سال دوره [[امامت]] آن حضرت را [[ادراک]] کرده است؛ لیکن به قرینه اینکه همین [[روایت]] در جای دیگر در [[بصائر الدرجات]]<ref>بصائر الدرجات، ج۱، ص۱۱۱، ح۱۱: {{متن حدیث|حَدَّثَنَا عَبْدُ اللَّهِ بْنُ عَامِرٍ عَنِ الرَّبِيعِ بْنِ أَبِي الْخَطَّابِ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ عَنْ ضُرَيْسٍ عَنْ أَبِي جَعْفَرٍ{{ع}} قَالَ: إِنَّ لِلَّهِ عِلْمَيْنِ عِلْماً مَبْذُولًا وَ عِلْماً مَكْفُوفاً...}}؛ الکافی، ج۱، ص۲۵۵-۲۵۶، ح۳: {{متن حدیث|عَلِيُّ بْنُ إِبْرَاهِيمَ، عَنْ صَالِحِ بْنِ السِّنْدِيِّ، عَنْ جَعْفَرِ بْنِ بَشِيرٍ، عَنْ ضُرَيْسٍ، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا جَعْفَرٍ{{ع}} يَقُولُ: إِنَّ لِلَّهِ- عَزَّ وَ جَلَّ- عِلْمَيْنِ: عِلْمٌ مَبْذُولٌ، وَ عِلْمٌ مَكْفُوفٌ...}} و....</ref> و در [[الکافی]] از [[جعفر بن بشیر]] از [[ضریس]] از ابوجعفر{{ع}} نقل شده، روشن می‌شود که مقصود از ابوجعفر{{ع}} [[امام باقر]]{{ع}} است.