آثار فقر: تفاوت میان نسخه‌ها

#'''[[راحتی]] و آرامش''': [[پیامبر خدا]]{{صل}} در روایتی فقر را نوعی راحتی برای [[انسان]] به شمار آورده<ref>محمدباقر مجلسی، بحار الانوار، ج۶، ص۵۶.</ref> و در روایتی دیگر، آن حضرت افزون بر اینکه فقر را نوعی راحتی دانسته است، [[بی‌نیازی]] را نیز نوعی [[عقاب]] شمرده است<ref>محدث نوری، مستدرک الوسایل، ج۱۱، ص۳۳۸.</ref>. به نظر می‌رسد مراد و مفهوم این دست از روایات چنین باشد که [[فقیر]] [[راضی]] به فقر و [[صابر]] بر [[مشکلات]] آن، از دغدغۀ نگهداری آنچه ندارد و [[مسئولیت]] آن راحت است؛ و الّا چنان‌که گفته آمد<ref>ر.ک: همین نوشتار، «آثار فرهنگی و آثار اقتصادی».</ref> گاهی آنچنان عرصه بر فقیر تنگ می‌شود و تحت فشار‌های ناشی از فقر قرار می‌گیرد که همه [[فکر]] او را به خود مشغول و آرامش را از وی سلب می‌کند. پس ترتب چنین اثری نسبی است؛ یعنی بر فقر هر [[فقیری]] بار نمی‌شود؛ بلکه تنها بر فقرِ فقیرِ راضیِ به فقر و صابرِ بر آن مترتب است؛ چنان‌که به لحاظ عدم دغدغه بر نگهداری ثروتی که ندارد و عدم مسئولیت فقیر نسبت به فقرای [[جامعه]] و امثال آن همچون عدم [[موفقیت]] در عرصۀ [[امتحان]] با [[ثروت]]، نوعی [[راحتی]] و [[آرامش]] برای [[فقیر]] است.

#'''[[سلامتی]]''': از دیگر آثاری که بر اساس برخی از [[روایات]] امکان ترتب آن بر [[فقر]] فراهم است، سلامتی است. [[امیرمؤمنان]]{{ع}} درباره تأثیر فقر بر سلامتی [[انسان]] فرموده است: «هر کس [[دوستدار]] سلامتی خویش است، باید تهیدستی را پیشه خود سازد»<ref>آمدی، غرر الحکم، ش۳۶۶.</ref>. سلامتی مترتب بر فقر می‌تواند سلامتی [[روحی]] باشد و می‌تواند سلامتی [[جسمانی]] باشد که با به‌دورماندن از امراض ناشی از تموّل با پرخوری‌ها و امثال آن حاصل می‌شود. البته ترتب چنین اثری بر فقر با آنچه گفته شد<ref>ر.ک: همین کتاب، بحث آثار سیاسی.</ref> از آثار منفی و زیانبار آن بر سلامتی انسان - همچون [[سوء]] [[تغذیه]]، گرسنگی‌های موجب مریضی و بلکه [[مرگ]] - منافات دارد، مگر اینکه این اثر هم نسبی باشد و بگوییم سلامتی مترتب بر فقر، تنها درباره فقیرانی است که از تغذیه‌ا‌ی کافی برخوردار باشند، نه فقرایی که حتی از چنین تغذیه‌ای برخوردار نیستند. شایان ذکر است آثار مثبت فقر به گونه‌های [[دنیوی]] آن هم محدود نمی‌شود؛ بلکه بر پایه روایاتی آثار مثبت دیگری در [[عالم آخرت]] نیز با [[الزامات]] و رعایت شرایطی بر آن مترتب می‌شود؛ مانند تسهیل در [[حساب]]<ref>محمد بن یعقوب کلینی، الکافی، ج۲، ص۲۶۵.</ref> و تسریع در استفاده از [[نعمت‌های الهی]]<ref>شیخ صدوق، الامالی، ص۴۸؛ عمادالدین طبری، بشارة المصطفی لشیعة المرتضی، ص۷۳؛ محمد بن حسن حر عاملی، وسائل الشیعه، ج۱۲، ص۲۳۴.</ref>.<ref>[[محمد حسین علی اکبری|علی اکبری، محمد حسین]]، [[سیره معصومان در فقرزدایی (کتاب)|سیره معصومان در فقرزدایی]]، ص ۹۱.</ref>

== منابع ==