ویژگی‌های جسمانی سفیانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

| موضوع اصلی       = [[مهدویت (پرسش)|بانک جامع پرسش و پاسخ مهدویت]]

| تصویر             = 7626626268.jpg

| مدخل بالاتر     = [[مهدویت]] / [[غیبت امام مهدی]] / [[عصر غیبت کبری]]  

| مدخل اصلی   =  

| مدخل وابسته   = ؟

| پاسخ‌دهنده        =[[ نصرت‌الله آیتی]]

| پاسخ‌دهندگان      =  

'''ویژگی‌های جسمانی [[سفیانی]] چیست؟''' یکی از پرسش‌های مرتبط به بحث '''[[مهدویت (پرسش)|مهدویت]]''' است که می‌توان با عبارت‌های متفاوتی مطرح کرد. برای بررسی جامع این سؤال و دیگر سؤال‌های مرتبط، یا هر مطلب وابسته دیگری، به مدخل اصلی '''[[مهدویت]]''' مراجعه شود.

==عبارت‌های دیگری از این پرسش==

== پاسخ نخست==

[[پرونده:151879.jpg|بندانگشتی|100px|right|[[نصرت‌الله آیتی]]]]

::::::حجت الاسلام و المسلمین [[نصرت‌الله آیتی]] در کتاب ''«[[تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور (کتاب)|تأملی در نشانه‌های حتمی ظهور]]»'' در اين باره گفته است:

{{یادآوری پاسخ}}

{{جمع شدن|۱. حجت الاسلام و المسلمین سلیمیان؛}}

[[پرونده:136863.JPG|بندانگشتی|right|100px|[[خدامراد سلیمیان]]]]

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[خدامراد سلیمیان]]'''، در کتاب ''«[[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«[[سفیانی]] بهره چندانی از زیبایی نبرده و در مقابل بیشتر نمادهای زشتی و پلیدی، در او جمع شده است. [[شیخ صدوق]] با ذکر سند از [[امام علی]]{{ع}} نقل کرده است: "پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک خروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت رو، کله گنده و آبله رو و چون او را ببینی، می‌پنداری که یک چشم است! نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان [[ابو سفیان]] است<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ "}}؛ صدوق، کمال الدین و تمام النعمه، ج۲، ص۶۵۱، ح ۹.</ref>؛ وی مسلمانی منحرف است که در دل با [[امام علی]]{{ع}} دشمنی دارد<ref>طوسی، کتاب الغیبه، ص۴۵۰.</ref>. [[امام باقر|حضرت باقر]]{{ع}} می‌فرماید: [[سفیانی]] سرخ رویی سفید پوست و زاغ چشم است؛ هرگز خدا را پرستش نکرده و و [[مکه]] و [[مدینه]] را ندیده است! می‌گوید: خدایا! خون خویش را از مردم می‌طلبم؛ هر چند با رفتن در آتش باشد<ref>{{عربی|اندازه=120%|" السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَقُ لَمْ يَعْبُدِ اللَّهَ قَطُّ وَ لَمْ يَرَ مَكَّةَ وَ لَا الْمَدِينَةَ قَطُّ يَقُولُ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ يَا رَبِّ ثَارِي وَ النَّارَ"}}؛ محمد بن ابراهیم نعمانی، الغیبه، ص۳۰۶، ح۱۸.</ref>»<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[درسنامه مهدویت (کتاب)|درسنامه مهدویت]]، ج۳، ص ۱۲۵ - ۱۲۶.</ref>.

{{پایان جمع شدن}}

[[پرونده:13681082.jpg|بندانگشتی|right|100px|[[علی رضا رمضانیان]]]]

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*« در توصیف وی گفته شده: مردی است ظاهر الصلاح و ذکر خدا مرتباً بر زبانش جاری است، اما از پلید‌ترین و خبیث‌ترین مردم است. گروه کثیری را فریب می‌دهد و با خود همدست می‌کند. [[امام باقر]]{{ع}} فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین مردم را دیده‌ای، او دارای رنگی بور و سرخ و کبود است<ref>بحارالانوار، ج ۵۳، ص ۲۰۵ و ۲۰۶.</ref>. [[امام صادق]] فرمودند: "اگر [[سفیانی]] را ببینی پلید‌ترین مردم را مشاهده کرده‌ای <ref>کمال الدین، ج ۲، باب ۵۷، ح ۱۰، ص ۵۵۷</ref>. [[امام صادق]] {{ع}} می‌فرمایند: "ما و خاندان [[ابوسفیان]]، دو خاندانی هستیم که بر سر [[دین]] خدا با هم دشمنی داریم. ما سخن خداوند را تصدیق کردیم و آنان را تکذیب کردند. [[ابوسفیان]]، با [[پیامبر]]{{صل}} مبارزه کرد و [[معاویه]] با [[امام علی|علی]]{{ع}} و [[یزید]] با [[امام حسین|حسین بن علی]]{{ع}} به مخالفت برخاستند و [[سفیانی]] نیز با [[قائم]]{{ع}} خواهد جنگید<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۱۹۰. </ref>. لذا [[سفیانی]] جریان باطل در بستر تاریخ است و او آخرین مهره این زنجیره می‌باشد. [[امام سجاد]]{{ع}} می‌فرمایند: ظهور [[قائم]]{{ع}} از ناحیه خداوند، قطعی و [[خروج سفیانی]] نیز، قطعی است. در برابر هر قیام کننده و مصلحی یک [[سفیانی]] وجود دارد<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۱۸۲.</ref>. [[امام علی|امیرالمومنین]]{{ع}} درباره پرچم او فرمودند: [[سفیانی]] با پرچم قرمز خروج می‌کند<ref>بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۷۳.</ref>. نمادهای زشتی و پلیدی در [[سفیانی]] جمع شده است. [[امام علی]]{{ع}} فرمودند: {{عربی|اندازه=150%|"قَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ {{ع}} يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَرَ اسْمُهُ عُثْمَانُ وَ أَبُوهُ عَنْبَسَةُ وَ هُوَ مِنْ وُلْدِ أَبِي سُفْيَانَ"}}<ref>پسر هند جگرخوار از بیابانی خشک وخروج می‌کند و او مردی است چهار شانه، زشت‌رو، کله گنده و آبله روی و چون او را بینی، می‌پنداری که یک چشم است، نامش عثمان و نام پدرش عنبسه و از فرزندان ابوسفیان است، وارد سرزمین قرار و معین می‌شود و بر منبر قرار می‌گیرد؛صدوق، کمال الدین و تمام النعمهف، ج ۲، ص ۶۵۱ح ۹- بحارالانوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵.</ref>»<ref>[[علی رضا رمضانیان|رمضانیان، علی رضا]]، [[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]، ص: ۴۵-۴۷.</ref>.

::::::«در روایات فراوان از اوصاف ظاهری [[سفیانی]] گفتگو شده و جای هرگونه شک و تردید را از بین برده است. [[شیخ صدوق]] با سند صحیح از [[امام صادق]] {{ع}} روایت کرده که فرمود: "تو اگر [[سفیانی]] را ببینی، پلیدترین انسان‌ها را دیده ای، او بور، سرخ روی و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" إِنَّكَ لَوْ رَأَيْتَ السُّفْيَانِيَّ لَرَأَيْتَ أَخْبَثَ النَّاسِ أَشْقَرَ أَحْمَرَ أَزْرَق‏"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۱۰.</ref>؛ در حدیث دیگری [[امام باقر]] {{ع}} در همین رابطه می‌فرماید: "[[سفیانی]] سرخ روی، بور و زاغ چشم است"<ref>{{عربی|اندازه=120%|"السُّفْيَانِيُّ أَحْمَرُ أَشْقَرُ أَزْرَق‏"}}؛ نعمانی، الغیبه، ص ۳۰۶، ب ۱۹، ح ۱۸.</ref>؛ در احادیث دیگر به دیگر ویژگی‌های جسمی و اوصاف ظاهری [[سفیانی]] اشاره شده که به تعدادی از آنها اشاره می‌کنیم: پیشوای پرواپیشگان [[امام علی|امیرمؤمنان]] {{ع}} می‌فرماید: "پسر هند جگرخواره از وادی یابس خروج می‌کند، او مردی میان بالا، با چهرهای وحشتناک، سر ستبر و آبله روی می‌باشد. هنگامی که او را ببینی او را یک چشم تصور می‌کنی"<ref>{{عربی|اندازه=120%|" يَخْرُجُ ابْنُ آكِلَةِ الْأَكْبَادِ مِنَ الْوَادِي الْيَابِسِ وَ هُوَ رَجُلٌ رَبْعَةٌ وَحْشُ الْوَجْهِ ضَخْمُ الْهَامَةِ بِوَجْهِهِ أَثَرُ جُدَرِيٍّ إِذَا رَأَيْتَهُ حَسِبْتَهُ أَعْوَر"}}؛ شیخ صدوق، کمال الدین، ج ۲، ص ۶۵۱، ب ۵۷، ح ۹؛ طبرسی، اعلام الوری، ج ۲، ص ۲۸۲، ب۴، ف ۱؛ راوندی، الخرائج و الجرائح، ج ۳، ص ۱۱۵۰؛ نیلی، منتخب الأنوار المضیئه، ص ۲۸؛ مجلسی، بحارالأنوار، ج ۵۲، ص ۲۰۵، ح ۳۶.</ref>»<ref>[[علی اکبر مهدی‌پور|مهدی‌پور؛علی اکبر]]، [[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]، ص .</ref>.

==[[:رده:آثار مهدویت|منبع‌شناسی جامع مهدویت]]==

{{پرسش‌های وابسته}}

{{پایان}}

==پانویس==

{{یادآوری پانویس}}

{{پانویس2}}