موعود یهود: تفاوت میان نسخه‌ها

موعود یهود (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹، ساعت ۱۷:۰۴

۲ بایت حذف‌شده ، ‏۹ ژوئیهٔ ۲۰۱۹

جز

جایگزینی متن - '، ص:' به '، ص'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۱۲۲

ویرایش

@@ خط ۱۳: / خط ۱۳: @@
 #'''کتاب اشعیای [[پیامبر]]:''' و نهالی از تنه یشی برآمده، شاخه از ریشه‌‏هایش قد خواهد کشید و [[روح]] خدا- که [[روح]] [[حکمت]] و فطانت و [[روح]] [[مشورت]] و جبروت و [[روح]] [[علم]] و [[خشیت]] از [[خداوند]] است- بر آن خواهد آرمید و او را در [[خشیت]] [[خداوند]] تیز هوش گردانیده، موافق منظور نظرش [[حکم]] و مطابق مسموع گوش‏هایش تنبیه نخواهد فرمود؛ بلکه ذلیلان را به‏ [[عدالت]] [[حکم]] و برای مسکینان [[زمین]] به [[راستی]] تنبیه خواهد نمود و [[زمین]] را به عصای دهانش زده به [[روح]] لب‏هایش شریر را خواهد کشت .... <ref>  کتاب مقدس، کتاب اشعیاء نبی، ص ۱۲۲۰، فصل یازده، بند ۱- ۱۰</ref>
 #'''کتاب [[زبور]] [[حضرت داود|داود]]{{ع}}‏:''' در این کتاب نیز مطالبی ذکر شده است؛ چنان‏که [[قرآن کریم]]، به [[نقل]] از [[زبور]]، از [[غلبه]] [[صالحان]] سخن گفته است: {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَتَبْنَا فِي الزَّبُورِ مِن بَعْدِ الذِّكْرِ أَنَّ الأَرْضَ يَرِثُهَا عِبَادِيَ الصَّالِحُونَ}}<ref> و در زبور پس از تورات نگاشته‌ایم که بی‌گمان زمین را بندگان شایسته من به ارث خواهند برد؛ سوره انبیاء، آیه: ۱۰۵.</ref>. با مراجعه به [[زبور]]، می‌‏توان با وجود تحریف‏‌های صورت گرفته، این [[بشارت]] را چنین یافت: "زیرا که شریران منقطع می‌‏شوند؛ اما متوکلان به [[خداوند]] [[وارث زمین]] خواهند شد؛ اما متواضعان [[وارث زمین]] شده از کثرت [[سلامتی]] متلذذ خواهند شد ....<ref>  کتاب مقدس، مزامیر داود، مزمور سی و هفتم، بندهای ۹- ۳۷</ref>.
-*پس از [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} آمد و [[دین]] [[حضرت موسی]]{{ع}} را [[نسخ]] کرد. پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}}، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}، نیز [[مبعوث]] شده و [[دین]] [[مسیح]] را [[نسخ]] کرد. از زمان طلوع [[اسلام]] تاکنون و تا [[قیامت]]، تنها [[دین]] به [[حق]] روی [[زمین]] [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] است و [[کتاب خدا]]، در میان خلق، همواره [[قرآن]] است. بر این اساس [[موعود]]، همان [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} است و بشارت‏‌ها و اشارت‌‏هایی که از [[پیامبران]] و دیگر بزرگان رسیده، در [[حق]] او [[صادق]] است و به [[ظهور]] او اشاره دارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص: ۴۲۸ - ۴۳۰.</ref>.
+*پس از [[حضرت موسی]]{{ع}}، [[حضرت عیسی]]{{ع}} آمد و [[دین]] [[حضرت موسی]]{{ع}} را [[نسخ]] کرد. پس از [[حضرت عیسی]]{{ع}}، [[پیامبر خاتم|حضرت محمد]]{{صل}}، نیز [[مبعوث]] شده و [[دین]] [[مسیح]] را [[نسخ]] کرد. از زمان طلوع [[اسلام]] تاکنون و تا [[قیامت]]، تنها [[دین]] به [[حق]] روی [[زمین]] [[دین]] [[مقدس]] [[اسلام]] است و [[کتاب خدا]]، در میان خلق، همواره [[قرآن]] است. بر این اساس [[موعود]]، همان [[امام مهدی|مهدی]]{{ع}} است و بشارت‏‌ها و اشارت‌‏هایی که از [[پیامبران]] و دیگر بزرگان رسیده، در [[حق]] او [[صادق]] است و به [[ظهور]] او اشاره دارد<ref>[[خدامراد سلیمیان|سلیمیان، خدامراد]]، [[فرهنگ‌نامه مهدویت (کتاب)|فرهنگ‌نامه مهدویت]]، ص ۴۲۸ - ۴۳۰.</ref>.
 ==موعود یهود در موعودنامه==
 *یکی از پایه‌های اساسی و اصول مهم [[آیین یهود]]، [[ایمان]] به [[ظهور]] [[ماشیح]] و دوره [[نجات]] (گئولا) است. هر فرد [[یهودی]] که به ماشیح [[اعتقاد]] نداشته باشد و یا چشم به راه آمدن او نباشد، منکر سخنان [[حضرت موسی]] و سایر [[انبیا]]ء [[بنی اسرائیل]] است، زیرا موضوع ماشیح به دفعات در متون [[مقدس]] عنوان شده است.
@@ خط ۳۳: / خط ۳۳: @@
 #ماشیح در هردوره؛ امکان آمدن ماشیح در هردوره وجود دارد، اما نه به این معنی که او در وقت مناسب برای [[ظهور]] از آسمان‌ها پایین آمده و در [[زمین]] ظاهر خواهد شد. بلکه او همیشه روی [[زمین]] است، بشری خاکی با پایه و [[مقام]] بسیار [[مقدس]] و [[روحانی]] ([[صدیق]]) که در هردوره وجود داشته و حاضر و ناظر است. "در هر دوره، فرزندی از [[خاندان]] یهودا به [[دنیا]] می‌آید که برای [[مقام]] ماشیح، برازنده است". روزی که زمان گئولا ([[نجات]] نهایی) فرارسد، نشامای ([[روح]]) مخصوص و از قبل موجود ماشیح پایین آمده و به آن "[[صدیق]]" اهدا خواهد شد.
 #شخصیت و صفات خاص ماشیح؛ یشعیان [[نبی]] در [[وصف]] او چنین می‌گوید: [[روح]] [[خداوند]] بر او خواهد آمد. [[روح]] [[عقل]] و [[فهم]]، [[روح]] [[تدبیر]] و [[توانایی]]، [[روح]] [[دانش]] و [[ترس]] الهی. و او با [[ترس]] الهی [[الهام]] می‌گیرد. با دید چشمانش [[قضاوت]] نخواهد کرد و با شنیده گوش‌هایش فتوی نخواهد داد. تهیدستان را با [[عدالت]] [[داوری]] کرده و برای افتادگان [[زمین]]، با تساوی [[حقوق]] تصمیم خواهد گرفت و [[ظالمان]] [[زمین]] را با عصای سخن دهان خود می‌کوبد و شریران را با [[نفس]] ([[نسیم]]) لب‌های خود از بین خواهد برد.
-*طبق [[عقیده]] هارامبام ([[موسی]] بن میمون): "[[عقل]] و [[دانش]] او از [[حضرت سلیمان]] نیز بیشتر خواهد بود. او از پدران [[قوم یهود]] ([[ابراهیم]]، اسحق و [[یعقوب]]) و نیز از همه انبیای [[بنی اسرائیل]] که پس از [[حضرت موسی]] برانگیخته شدند، بلندمرتبه‌تر خواهد بود"<ref>نشریه موعود، شماره ۱۹، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص:۷۰۸.</ref>.
+*طبق [[عقیده]] هارامبام ([[موسی]] بن میمون): "[[عقل]] و [[دانش]] او از [[حضرت سلیمان]] نیز بیشتر خواهد بود. او از پدران [[قوم یهود]] ([[ابراهیم]]، اسحق و [[یعقوب]]) و نیز از همه انبیای [[بنی اسرائیل]] که پس از [[حضرت موسی]] برانگیخته شدند، بلندمرتبه‌تر خواهد بود"<ref>نشریه موعود، شماره ۱۹، ص ۶۱.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۷۰۸.</ref>.
 ==پرسش‌های وابسته==
 * [[آیا در دین یهود به منجی بشارت داده شده است؟ در چه کتاب‏‌هایی؟ (پرسش)]]