کوفه در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

کوفه در معارف مهدویت (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۲۷

۴ بایت حذف‌شده ، ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱

جز

جایگزینی متن - 'مذهب فطحیه' به 'مذهب فطحیه'

دیداریویکی‌متن

Wasity

دیوان‌سالاران، مدیران

۲۱۸٬۴۳۸

ویرایش

@@ خط ۱۹: / خط ۱۹: @@
 *یکی از چهره‌های برجسته [[علمی]] [[کوفه]] "[[ابن عقده]]" است. وی، [[احمد بن محمد بن سعید همدانی]] (متوفا ۳۳۳) [[زیدی]] جارودی بود، اما ارتباط‍‌ زیادی با [[فقیهان]] و [[محدثان]] [[امامیه]] داشت و [[روایات]] بسیاری از ایشان [[نقل]] کرده است.
 *جو [[علمی]] [[کوفه]] برخلاف [[قم]] بسیار آشفته و نااستوار بود. عدم [[ثبات]] [[عقیده]] از خصوصیات بارز [[کوفیان]] بود که از دیرباز بدان شناخته شده بودند. گرایشات افراطی و اندیشه‌های غلوّآمیز که سابقه دیرینه‌ای در این [[شهر]] داشت، در [[عصر غیبت]] نیز همچنان باقی بود. در میان [[عالمان]] و [[محدثان]] [[کوفی]] در این عصر به نام کسانی برمی‌خوریم که به [[غلو]] و ارتفاع متهم و یا مشهور بودند.
-* [[شهر کوفه]] همچنین منشأ پیدایش بسیاری از فرقه‌های [[شیعی]] چون [[زیدیه]]، [[خطابیه]]، [[واقفیه]] و... بود. در [[عصر غیبت]] نیز غالباً [[محدثان]] [[زیدی]] و [[فقیهان]] [[واقفی]] و [[فطحی]] [[مذهب]] [[کوفه]] حضور داشتند؛ برخلاف [[قم]] که حضور چنین افرادی را برنمی‌تابید. از آن جمله می‌توان به [[علی بن حسن طاهری]] [[واقفی]] [[مذهب]] و [[علی بن حسن بن فضال]] که به داشتن [[مذهب]] [[فطحیه]] مشهور بود، اشاره کرد.
+* [[شهر کوفه]] همچنین منشأ پیدایش بسیاری از فرقه‌های [[شیعی]] چون [[زیدیه]]، [[خطابیه]]، [[واقفیه]] و... بود. در [[عصر غیبت]] نیز غالباً [[محدثان]] [[زیدی]] و [[فقیهان]] [[واقفی]] و [[فطحی]] [[مذهب]] [[کوفه]] حضور داشتند؛ برخلاف [[قم]] که حضور چنین افرادی را برنمی‌تابید. از آن جمله می‌توان به [[علی بن حسن طاهری]] [[واقفی]] [[مذهب]] و [[علی بن حسن بن فضال]] که به داشتن [[مذهب فطحیه]] مشهور بود، اشاره کرد.
 *از ویژگی‌های [[عالمان]] [[کوفه]] دسترسی آنها به اصول چهار صدگانه بود که در ایام حضور [[ائمه]]{{عم}} نگاشته شده بود و اساس [[فقه]] مکتوب [[شیعی]] را تشکیل می‌داد. اکثر اصول چهارصدگانه در دست [[محدثان]] و [[راویان]] [[کوفی]] بود و آنها را [[روایت]] می‌کردند. درباره [[علی بن محمد بن زبیر کوفی]] (متوفا ۳۴۸) که بیش از [[صد]] سال [[عمر]] کرد گفته شده است که اکثر این اصول را [[روایت]] می‌کرد. همچنین [[ابو علی احمد بن محمد بن عمار]] (متوفا ۳۴۶ ق.) که از [[مشایخ]] [[جلیل]] القدر [[کوفه]] بود، نیز بسیاری از اصول را در دست داشت و [[روایت]] می‌کرد. در [[شهر کوفه]] اندیشه‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] بسیار رایج بود. علمای [[کلام]] و [[متکلمان شیعه]] در [[کوفه]] زیاد بودند و تألیف و [[نگارش]] در حوزه [[علوم]] [[کلامی]] کم نبود. این امر بیشتر ناشی از وجود فرقه‌های مختلف و حضور اندیشه‌های گوناگون بود که ناخواسته موجب پدید آمدن بحث‌های [[کلامی]] و [[عقلی]] میان [[اندیشمندان]] می‌شد<ref>نشریه موعود، شماره ۳۲، ص ۷۵.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|مجتبی تونه‌ای]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۵۹۷-۵۹۴.</ref>.