محتوای ندای آسمانی چیست؟ (پرسش): تفاوت میان نسخه‌ها

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۲. حجت الاسلام و المسلمین مهدی‌پور؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی اکبر مهدی‌پور]]'''، در کتاب ''«[[در آستانه ظهور (کتاب)|در آستانه ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«در احادیث فراوان مضمون و محتوای [[ندای آسمانی|بانگ آسمانی]] بیان شده که ما در اینجا فهرست‌وار آنها را بر می‌شماریم:  

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۳. حجت الاسلام و المسلمین زمانی؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[سید حسن زمانی]]'''، در کتاب ''«[[نشانه‌های قیام حضرت مهدی (کتاب)|نشانه‌های قیام حضرت مهدی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::*«مضمون [[ندای آسمانی]] را می‌توان به دو قسمت اخباری و انشائی تقسیم کرد. مراد از محتوای اخباری، مطالبی است که قالب دستوری ندارد و برای آگاهی مخاطبان است و مراد از محتوای انشایی، مطالبی است که قالب دستوری دارد و شنونده را به انجام اموری فرا می‌خواند.

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۴. حجت الاسلام و المسلمین رمضانیان؛

::::::حجت الاسلام و المسلمین '''[[علی رضا رمضانیان]]'''، در کتاب ''«[[شرایط و علائم حتمی ظهور (کتاب)|شرایط و علائم حتمی ظهور]]»'' در این‌باره گفته است:

:::::*«محتوای [[ندای آسمانی]]، معرفی [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[امام رضا]]{{ع}} فرمودند: {{متن حدیث|"...وَ هُوَ الَّذِي يُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ بِاسْمِهِ"}} <ref>و او کسی است که ندا دهنده به نام او ندا می‌دهد؛ شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمۀ، ص ۳۷۱، ح ۵.</ref>. [[امام رضا]]{{ع}} درباره [[امام مهدی]]{{ع}} می‌فرمایند: "او کسی است که منادی از آسمان برای او ندا می‌دهد که همه مردم می‌شنوند: {{متن حدیث|"أَلَا إِنَّ حُجَّةَ اللَّهِ قَدْ ظَهَرَ عِنْدَ بَيْتِ اللَّهِ فَاتَّبِعُوهُ فَإِنَّ الْحَقَّ مَعَهُ وَ فِيهِ"}}<ref>آگاه باشید که حجت خدا در خانه خدا ظهور کرد، او را اطاعت کنید، به راستی که حق با او و در اوست؛ کمال‌ الدین، ص ۳۷۲.</ref>.  

{{پاسخ پرسش  

| عنوان پاسخ‌دهنده = ۵. آقای کامل سلیمان؛

::::::آقای '''[[کامل سلیمان]]'''، در کتاب ''«[[روزگار رهایی ج۱ (کتاب)|روزگار رهایی]]»'' در این‌باره گفته است:

::::::«'''[[رسول اکرم]] {{صل}} می‌فرماید:'''"به هنگام [[خروج قائم]] {{ع}} [[منادی آسمانی]] از [[آسمان]] بانگ می‌زند: هان ای مردمان! [[خداوند]] مهلت [[ستمگران]]، [[منافقان]] و پیروانشان را قطع کرد و [[بهترین]] [[امت محمد]] {{صل}} را به [[پیشوایی]] و [[سرپرستی]] شما برگزید، خود را در [[مکه]] به او برسانید که او [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" أَلَا يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّ اللَّهَ قَدْ قَطَعَ مُدَّةِ الْجَبَّارِينَ وَ الْمُنَافِقِينَ وَ أَتْبَاعُهُمْ ، وَ وَ لَا كَمْ الجابر خَيْرِ أُمَّةِ مُحَمَّدٍ ، أَلْحِقُوهُ بِمَكَّةَ فَإِنَّهُ الْمَهْدِيِّ‏‏"}}؛ ارشاد مفید، ص ۳۳۶؛ الملاحم و الفتن، ص ۱۱۵؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۰؛ اختصاص مفید، ص ۲۰۸؛ بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۰۴؛ [[منتخب الاثر (کتاب)|منتخب الاثر]]، ص ۴۹۹؛ المهدی، ص ۹۰؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. "منادی از [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد: [[امیر]] شما فلانی اوست و آن همان [[مهدی]] {{ع}} است"<ref>{{متن حدیث|" فَيُنَادِي مُنَادٍ مِنَ السَّمَاءِ أَيُّهَا النَّاسُ إِنَ‏ أَمِيرَكُمْ‏ فُلَانٌ‏ وَ ذَلِكَ‏ هُوَ الْمَهْدِي‏‏‏"}}؛ بشارة الاسلام، ص ۱۷۷.</ref>. این نشانه آسمانی شاید همان کف دستی باشد که در [[آسمان]] ظاهر خواهد شد، و منظور از [[منادی آسمانی]]، پیک [[وحی]]، [[جبرئیل امین]] است که در میان [[زمین]] و [[آسمان]] بانگ برمی‌آورد و صدایش در تمام نقاط [[زمین]] به گوش [[مردم]] می‌رسد، اگر برخی از کوته‌نظران در امکان چنین حادثه‌ای [[تردید]] کنند، ما تردیدی نداریم که بانگ پیک آسمانی از صدای فرستنده‌های بشری ناتوان‌تر نیست که در نقطه‌ای از [[جهان]] صدایی پخش می‌کنند و در دورترین نقطه [[جهان]] صدایشان شنیده می‌شود، و تردیدی نداریم که صدای رسای [[حضرت بقیة الله]] {{ع}} هنگامی که در کنار [[خانه خدا]] بلند شود در تمام نقاط [[جهان]] به گوش [[دوست]] و [[دشمن]] خواهد رسید!. "بانگی در [[ماه رمضان]] شنیده می‌شود، [[آتش]] جنگی در ماه [[شوال]] برافروخته می‌گردد، قبیله‌ها در ماه ذیحجه به [[جنگ]] برمی‌خیزند، و نشانه آن اینستکه [[حجاج]] را [[غارت]] کنند و فاجعه بزرگی در منی روی می‌دهد و افراد بیشماری کشته می‌شوند و خون‌ها روان می‌شود و بر جمرات می‌ریزد"<ref>{{متن حدیث|" سَيَكُونُ فِي رَمَضَانَ صَوَّتَ، وَ فِي شَوَّالٍ معمعة، وَ فِي ذِي الْحِجَّةِ تحارب الْقَبَائِلِ. وَ عَلَامَتُهُ أَنْ يَنْهَبُ الْحَاجِّ، وَ تَكُونُ ملحمة مِنِّي وَ تُكْثِرُ فِيهَا القتلي وَ تُسِيلُ فِيهَا الدِّمَاءِ، حتي تَسِيلُ دِمَاؤُهُمْ عَلِيِّ الْجَمْرَةَ ‏‏‏"}}؛ الحاوی للفتاوی، ج ۲، ص ۱۶۱؛ بشارة الاسلام، ص ۳۴؛ الملاحم و الفتن، ص ۳۳.</ref>. یعنی این فاجعه در اثنای مراسم [[حج]] در منی روی می‌دهد و [[خون]] [[حجاج]] بر روی جمرات در محل رمی جمرات می‌ریزد!.