سهیل بن عمرو عامری در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

==سهیل و [[خلیفه دوم]]==

[[نقل]] شده، روزی جمعی از [[مردم]] کنار [[خانه]] [[عمر بن خطاب]] جمع شده بودند و در آن جمع تعدادی از [[طلقاء]] نیز بودند، از جمله: [[ابوسفیان]]، [[سهیل بن عمرو]] و [[حارث بن هشام]]. پس، دربان عمر بیرون آمده و به [[اهل]] [[بدر]] چون [[صهیب]] و [[بلال]] و [[عمار]] اجازه ورود داد ولی به [[رؤسای قریش]] اجازه ورود نداد. در این حال ابوسفیان گفت: "هرگز مانند چنین روزی را ندیده بودم! به [[بندگان]] اجازه ورود داده شود، در حالی که ما نشسته‌ایم و توجهی به ما نمی‌شود". سهیل بن عمرو گفت: "اگر ناراحت هستید، برای خود ناراحت باشید! به [[خدا]] قسم، از دست رفتن آن فضیلتی ([[جهاد]]) که آنها به وسیله آن بر شما پیشی گرفته‌اند، با ارزش‌تر از این مکانی است که شما بر در آن [[ایستاده]] و در ورود به آن مسابقه گذاشته‌اید". سپس گفت: "ای مردم! اینها به آنچه که می‌بینید، بر شما پیشی گرفته‌اند. به خدا [[سوگند]]، به آن چه اینها به آن [[سبقت]] گرفته‌اند، راهی نیست جز این که پیوسته آماده [[جهاد]] باشید. [[امید]] که [[خداوند]] [[شهادت]] را نصیب شما کند". سپس بلند شد و [[راه]] [[شام]] را در پیش گرفت<ref>اسد الغابه، ابن اثیر، ج۲، ص۳۲۸؛ الاصابه، ابن حجر، ج۳، ص۱۷۸.</ref>.<ref>[[محمد نقی افشار|افشار، محمد نقی]]، [[سهیل بن عمرو - افشار (مقاله)|مقاله «سهیل بن عمرو»]]، [[دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم ج۵ (کتاب)| دایرة المعارف صحابه پیامبر اعظم]]، ج۵، ص:۴۰۱-۴۰۲.</ref>