تربیت: تفاوت میان نسخهها
جز
وظیفهٔ شمارهٔ ۲
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۱) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۲) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
# [[اصلاح]] کردن. | # [[اصلاح]] کردن. | ||
#[[همراهی]] کردن و ملازم بودن با موضوع تربیت که منظور از آن [[مراقبت]] مداوم از متربّی است. | # [[همراهی]] کردن و ملازم بودن با موضوع تربیت که منظور از آن [[مراقبت]] مداوم از متربّی است. | ||
# [[پیوستگی]] [[مربّی]] و متربّی در فرایند تربیت<ref>مقاییس اللغه، ج۲، ص۳۸۱ ـ ۳۸۲، «ربو»</ref>. | # [[پیوستگی]] [[مربّی]] و متربّی در فرایند تربیت<ref>مقاییس اللغه، ج۲، ص۳۸۱ ـ ۳۸۲، «ربو»</ref>. | ||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
تربیت عبارت است از یک سلسله عواملی که موجودات زنده برای رشدشان به آنها احتیاج دارند. مثلاً یک گیاه برای [[رشد]] و نموش به آب و [[خاک]] احتیاج دارد، به [[نور]] و حرارت احتیاج دارد. یک حیوان احتیاج به [[غذا]] دارد. و یک انسان تمام احتیاجات گیاه و حیوان را دارد، به علاوه یک سلسله احتیاجات [[انسانی]] که همه آنها در کلمه [[تعلیم و تربیت]] جمع است. این عوامل به منزله غذاهایی است که باید به یک موجود زنده برسد تا رشد بکند. [[باور]] نکنید که یک موجود زنده بتواند بدون غذا رشد کند. قوّه غاذیه یکی از لوازم [[زندگی]] موجود زنده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۳.</ref>. | تربیت عبارت است از یک سلسله عواملی که موجودات زنده برای رشدشان به آنها احتیاج دارند. مثلاً یک گیاه برای [[رشد]] و نموش به آب و [[خاک]] احتیاج دارد، به [[نور]] و حرارت احتیاج دارد. یک حیوان احتیاج به [[غذا]] دارد. و یک انسان تمام احتیاجات گیاه و حیوان را دارد، به علاوه یک سلسله احتیاجات [[انسانی]] که همه آنها در کلمه [[تعلیم و تربیت]] جمع است. این عوامل به منزله غذاهایی است که باید به یک موجود زنده برسد تا رشد بکند. [[باور]] نکنید که یک موجود زنده بتواند بدون غذا رشد کند. قوّه غاذیه یکی از لوازم [[زندگی]] موجود زنده است<ref>گفتارهای معنوی، ص۱۳.</ref>. | ||
علمای [[اخلاق]] میگویند: “تربیت عبارت است از فنّ تشکیل عادت، و عادت برای [[بشر]] [[طبیعت]] ثانیه میشود”. معنای این جمله این است که ساختمان [[روحی]] انسان قابل انعطاف است و هر حالت جدیدی که به وی بدهند و مدّتی ادامه بدهند آن حالت جدید صفت راسخه میشود<ref>مجموعه آثار، ج۶، ص۶۳۲. و لذا در اخلاق همواره صحبت از ملکه فلان صفت است، فی المثل ملکه شجاعت، ملکه سخاوت.</ref> | علمای [[اخلاق]] میگویند: “تربیت عبارت است از فنّ تشکیل عادت، و عادت برای [[بشر]] [[طبیعت]] ثانیه میشود”. معنای این جمله این است که ساختمان [[روحی]] انسان قابل انعطاف است و هر حالت جدیدی که به وی بدهند و مدّتی ادامه بدهند آن حالت جدید صفت راسخه میشود<ref>مجموعه آثار، ج۶، ص۶۳۲. و لذا در اخلاق همواره صحبت از ملکه فلان صفت است، فی المثل ملکه شجاعت، ملکه سخاوت.</ref><ref>[[محمد علی زکریایی|زکریایی، محمد علی]]، [[فرهنگ مطهر (کتاب)|فرهنگ مطهر]]، ص ۲۳۶.</ref> | ||
==[[تعلیم و تربیت]] یکی از [[فلسفههای بعثت]]== | ==[[تعلیم و تربیت]] یکی از [[فلسفههای بعثت]]== |