پلیدی در فقه اسلامی

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

مراد از آلوده، گاه چیزی است که با نجاسات برخورد کرده و نجس شده است و گاه چیزی است که با کثافات و آلودگی‌ها ـ که طبع آدمی از آنها متنفّر است ـ آمیخته و کثیف شده است. در این جا، آلوده به معنای دوم مراد است.

نوشیدن،[۱] وضو[۲] و غسل[۳] با آب آلوده کراهت دارد.

نماز گزاردن در جاهای کثیف مکروه است.[۴]

خوردن و نوشیدنِ هر نوع خوردنی و نوشیدنیِ آلوده در صورت صدق عنوان خبیث بر آن، حرام است.[۵]

منابع

پانویس

  1. المهذب، ج ۲، ص۴۳۱.
  2. العروة الوثقی، ج ۱، ص۲۰۲.
  3. مفاتیح الشرائع، ج ۱، ص۵۱ و ۵۷.
  4. کشف الغطاء، ج ۳، ص۸۷؛ العروة الوثقی، ج ۱، ص۵۹۴.
  5. هاشمی شاهرودی، سید محمود، فرهنگ فقه مطابق مذهب اهل بیت ج۱، صفحه ۱۵۷.