دشمنی با دشمنان اهل بیت: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:34532.jpg' به 'پرونده:IM010259.jpg') |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = اهل بیت | | موضوع مرتبط = اهل بیت | ||
| خط ۸: | خط ۷: | ||
==مقدمه== | ==مقدمه== | ||
*[[عداوت]] نقطه مقابل [[مودت]] و به معنای [[دشمنی]] است. [[مسلمانان]] به همان اندازه که موظف‌اند به [[اهل بیت]]{{عم}} [[مودت]] داشته باشند باید با [[دشمنان اهل بیت]] نیز باید [[دشمنی]] نمایند<ref>{{متن حدیث|عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ}}</ref>، هیچکدام از این دو بدون دیگری راه به‌جایی نمی‌برد. در بیانی از [[حضرت رسول]] درباره [[اهل بیت]]{{عم}} رسیده است: آن کس که [[دوست]] دارد بر [[کشتی نجات]] سوار شود، به دستگیره محکم تمسّک جوید و به ریسمان ثابت و پایدار [[الهی]] چنگ بزند. پس از من چاره‌ای جز [[دوستی]] با [[علی]] و [[دشمنی]] با [[دشمنان]] او ندارد و برای [[هدایت]] خواهی باید به سراغ [[فرزندان]] او برود <ref>{{متن حدیث|مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَرْكَبَ سَفِينَةَ النَّجَاةِ وَ يَسْتَمْسِكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى وَ يَعْتَصِمَ بِحَبْلِ اللَّهِ الْمَتِينِ فَلْيُوَالِ عَلِيّاً بَعْدِي وَ لْيُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْيَأْتَمَّ بِالْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ مِنْ وُلْدِهِ}}؛ الأمالی، ص۱۹.</ref>. | * [[عداوت]] نقطه مقابل [[مودت]] و به معنای [[دشمنی]] است. [[مسلمانان]] به همان اندازه که موظف‌اند به [[اهل بیت]]{{عم}} [[مودت]] داشته باشند باید با [[دشمنان اهل بیت]] نیز باید [[دشمنی]] نمایند<ref>{{متن حدیث|عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ}}</ref>، هیچکدام از این دو بدون دیگری راه به‌جایی نمی‌برد. در بیانی از [[حضرت رسول]] درباره [[اهل بیت]]{{عم}} رسیده است: آن کس که [[دوست]] دارد بر [[کشتی نجات]] سوار شود، به دستگیره محکم تمسّک جوید و به ریسمان ثابت و پایدار [[الهی]] چنگ بزند. پس از من چاره‌ای جز [[دوستی]] با [[علی]] و [[دشمنی]] با [[دشمنان]] او ندارد و برای [[هدایت]] خواهی باید به سراغ [[فرزندان]] او برود <ref>{{متن حدیث|مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَرْكَبَ سَفِينَةَ النَّجَاةِ وَ يَسْتَمْسِكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى وَ يَعْتَصِمَ بِحَبْلِ اللَّهِ الْمَتِينِ فَلْيُوَالِ عَلِيّاً بَعْدِي وَ لْيُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْيَأْتَمَّ بِالْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ مِنْ وُلْدِهِ}}؛ الأمالی، ص۱۹.</ref>. | ||
*همچنین، [[مسلمانان]] علاوه بر اینکه باید [[مودت]] به [[اهل بیت]]{{عم}} و [[عداوت]] با [[دشمنان]] آنها داشته باشند، باید از [[عداوت]] با [[اهل بیت]]{{عم}} و [[مودت]] [[دشمنان]] آنها شدیداً [[پرهیز]] کنند. [[خدای سبحان]] [[دشمنی]] با اولیائش را بسان [[جنگ]] با خودش می‌داند و خودش از آنان [[دفاع]] نموده و [[دشمنان]] را سزاوار [[عذاب]] می‌شمارد. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از [[جبرئیل]] و او از [[خدای بزرگ]] [[نقل]] می‌کند <ref>{{متن حدیث|مَنْ عَادَى أَوْلِيَائِي فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَنْ حَارَبَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّي فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ عَذَابِي وَ مَنْ تَوَلَّى غَيْرَهُمْ فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ غَضَبِي وَ مَنْ أَعَزَّ غَيْرَهُمْ فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَلَهُ النَّارُ}}؛ عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۶۸.</ref>. | *همچنین، [[مسلمانان]] علاوه بر اینکه باید [[مودت]] به [[اهل بیت]]{{عم}} و [[عداوت]] با [[دشمنان]] آنها داشته باشند، باید از [[عداوت]] با [[اهل بیت]]{{عم}} و [[مودت]] [[دشمنان]] آنها شدیداً [[پرهیز]] کنند. [[خدای سبحان]] [[دشمنی]] با اولیائش را بسان [[جنگ]] با خودش می‌داند و خودش از آنان [[دفاع]] نموده و [[دشمنان]] را سزاوار [[عذاب]] می‌شمارد. [[پیامبر اکرم]]{{صل}} از [[جبرئیل]] و او از [[خدای بزرگ]] [[نقل]] می‌کند <ref>{{متن حدیث|مَنْ عَادَى أَوْلِيَائِي فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَنْ حَارَبَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّي فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ عَذَابِي وَ مَنْ تَوَلَّى غَيْرَهُمْ فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ غَضَبِي وَ مَنْ أَعَزَّ غَيْرَهُمْ فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَلَهُ النَّارُ}}؛ عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۶۸.</ref>. | ||
==[[بیزاری از دشمنان اهل بیت]]{{عم}}== | ==[[بیزاری از دشمنان اهل بیت]]{{عم}}== | ||
*[[محبان]] همان طوری که با [[دوستان]] [[اهل بیت]] باید [[دوست]] باشند، در عین حال باید متنفر و بیزار از [[دشمنان]] آنان نیز باشند، زیرا از لوازم هر [[دوست]] داشتنی، مخصوصاً [[عشق]] و [[مودت]] به [[اهل بیت]]، [[دشمن]] داشتن [[دشمنان]] آنان است. | * [[محبان]] همان طوری که با [[دوستان]] [[اهل بیت]] باید [[دوست]] باشند، در عین حال باید متنفر و بیزار از [[دشمنان]] آنان نیز باشند، زیرا از لوازم هر [[دوست]] داشتنی، مخصوصاً [[عشق]] و [[مودت]] به [[اهل بیت]]، [[دشمن]] داشتن [[دشمنان]] آنان است. | ||
*[[حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "آنکه [[دوست]] دارد حالش را نسبت به [[محبت]] ما بداند قلبش را بیازماید، اگر در آن نسبت به کسی که [[مردم]] را به [[مخالفت]] و [[دشمنی]] با ما گرد میآورد [[احساس]] [[دوستی]] و [[محبت]] دارد، بداند که [[خدا]] و [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] [[دشمن]] او هستند و [[خدا]] [[دشمن]] [[کافران]] است"<ref>{{متن حدیث|فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَعْلَمُ حَالَهُ فِي حُبِّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ، فَإِنْ وَجَدَ فِيهِ حُبَّ مَنْ أَلَّبَ عَلَيْنَا فَلْيَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَدُوُّهُ وَ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ، وَ اللَّهُ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ}}؛ شیخ طوسی، الأمالی، ص۱۴۹.</ref>. | * [[حضرت علی]]{{ع}} فرمود: "آنکه [[دوست]] دارد حالش را نسبت به [[محبت]] ما بداند قلبش را بیازماید، اگر در آن نسبت به کسی که [[مردم]] را به [[مخالفت]] و [[دشمنی]] با ما گرد میآورد [[احساس]] [[دوستی]] و [[محبت]] دارد، بداند که [[خدا]] و [[جبرئیل]] و [[میکائیل]] [[دشمن]] او هستند و [[خدا]] [[دشمن]] [[کافران]] است"<ref>{{متن حدیث|فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَعْلَمُ حَالَهُ فِي حُبِّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ، فَإِنْ وَجَدَ فِيهِ حُبَّ مَنْ أَلَّبَ عَلَيْنَا فَلْيَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَدُوُّهُ وَ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ، وَ اللَّهُ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ}}؛ شیخ طوسی، الأمالی، ص۱۴۹.</ref>. | ||
*[[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "روزی با پدرم وارد [[حرم]] [[رسول خدا]] شدیم، پس عده‌ای از یارانش را دید و [[سلام]] کرده، فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]] من شما، بوی شما و [[ارواح]] شما را دوست دارم"<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ص۷۲۲.</ref>. و فرمود: "هیهات [[دروغ]] می‌گوید کسی که دم از [[محبت]] ما میزند؛ ولی از [[دشمن]] ما [[بیزاری]] نمی‌جوید، چرا که [[خدا]] برای هیچ [[انسانی]] در درونش دو [[دل]] قرار نداده است"<ref>{{متن حدیث|...هَيْهَاتَ كَذَبَ مَنِ ادَّعَى مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا}}؛ محمد بن ادریس حلی، مستطرفات السرائر، ج۳، ص۶۴۰.</ref>. این همان بحث [[تولی و تبری]] است که به صراحت در [[زیارت عاشورا]] نیز دیده می‌شود. | * [[امام صادق]]{{ع}} می‌فرماید: "روزی با پدرم وارد [[حرم]] [[رسول خدا]] شدیم، پس عده‌ای از یارانش را دید و [[سلام]] کرده، فرمود: "به [[خدا]] [[سوگند]] من شما، بوی شما و [[ارواح]] شما را دوست دارم"<ref>شیخ طوسی، الأمالی، ص۷۲۲.</ref>. و فرمود: "هیهات [[دروغ]] می‌گوید کسی که دم از [[محبت]] ما میزند؛ ولی از [[دشمن]] ما [[بیزاری]] نمی‌جوید، چرا که [[خدا]] برای هیچ [[انسانی]] در درونش دو [[دل]] قرار نداده است"<ref>{{متن حدیث|...هَيْهَاتَ كَذَبَ مَنِ ادَّعَى مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا}}؛ محمد بن ادریس حلی، مستطرفات السرائر، ج۳، ص۶۴۰.</ref>. این همان بحث [[تولی و تبری]] است که به صراحت در [[زیارت عاشورا]] نیز دیده می‌شود. | ||
*باید بدانیم که آثار و [[برکات]] [[لعن بر دشمنان]] [[خدا]] و [[رسول]]، کمتر از [[سلام]] بر [[رسول خدا]] و [[اهل البیت]] نیست همچنان که آثار و [[برکات]] {{متن حدیث|عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ}} و {{متن حدیث|حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ}} کمتر از {{متن حدیث|وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ}} و {{متن حدیث|سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ}} نیست. | *باید بدانیم که آثار و [[برکات]] [[لعن بر دشمنان]] [[خدا]] و [[رسول]]، کمتر از [[سلام]] بر [[رسول خدا]] و [[اهل البیت]] نیست همچنان که آثار و [[برکات]] {{متن حدیث|عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ}} و {{متن حدیث|حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ}} کمتر از {{متن حدیث|وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ}} و {{متن حدیث|سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ}} نیست. | ||
*طبق [[احادیث]] موجود، آنچه درباره [[تولی و تبری]] گفته شد از زمان [[حضرت]] [[رسول اکرم]] شروع شد و خود آن [[حضرت]] بنیانگذار این [[سنت]] بودند به عنوان مثال: "[[پیامبر]] به [[علی]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]] فرمودند: "با هرکس که با شما [[آشتی]] است [[آشتی]] هستم و با هر کس که با شما در [[جنگ]] است در جنگم"<ref>{{متن حدیث|لِعَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ}}؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ح۱۴۵، ص۵۲، باب ۱۱.</ref>؛ [[پیامبر]] همواره می‌فرمود: "[[منافق]]، [[علی]] را [[دوست]] ندارد و [[مؤمن]]، [[دشمن]] [[علی]] نیست"<ref>{{متن حدیث| كان رسول اللّه{{صل}} يقول: لَا يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لَا يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ}}سنن ترمذی، کتاب المناقب، ج۵، باب ۲۱، ح۳۷۱۷، ص۵۹۴؛ سنن نسائی، جزء هشتم، صفحه ۱۱۷؛ صحیح مسلم، کتاب الایمان: باب ۳۳، ح۱۳۱.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۹۱- ۳.</ref>. | *طبق [[احادیث]] موجود، آنچه درباره [[تولی و تبری]] گفته شد از زمان [[حضرت]] [[رسول اکرم]] شروع شد و خود آن [[حضرت]] بنیانگذار این [[سنت]] بودند به عنوان مثال: "[[پیامبر]] به [[علی]] و [[فاطمه]] و [[حسن]] و [[حسین]] فرمودند: "با هرکس که با شما [[آشتی]] است [[آشتی]] هستم و با هر کس که با شما در [[جنگ]] است در جنگم"<ref>{{متن حدیث|لِعَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ}}؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ح۱۴۵، ص۵۲، باب ۱۱.</ref>؛ [[پیامبر]] همواره می‌فرمود: "[[منافق]]، [[علی]] را [[دوست]] ندارد و [[مؤمن]]، [[دشمن]] [[علی]] نیست"<ref>{{متن حدیث| كان رسول اللّه{{صل}} يقول: لَا يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لَا يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ}}سنن ترمذی، کتاب المناقب، ج۵، باب ۲۱، ح۳۷۱۷، ص۵۹۴؛ سنن نسائی، جزء هشتم، صفحه ۱۱۷؛ صحیح مسلم، کتاب الایمان: باب ۳۳، ح۱۳۱.</ref><ref>[[آرزو شکری|شکری، آرزو]]، [[حقوق اهل بیت (کتاب)|حقوق اهل بیت]]، ص۹۱- ۳.</ref>. | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۴: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[اصحاب کساء]] | * [[اصحاب کساء]] | ||
* [[هدایتگر]] | * [[هدایتگر]] | ||
| خط ۵۳: | خط ۵۲: | ||
==[[:رده:آثار اهل بیت|منبع‌شناسی جامع اهل بیت]]== | ==[[:رده:آثار اهل بیت|منبع‌شناسی جامع اهل بیت]]== | ||
{{ | {{منبع جامع}} | ||
* [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های اهل بیت|کتاب‌شناسی اهل بیت]] | * [[:رده:کتاب‌شناسی کتاب‌های اهل بیت|کتاب‌شناسی اهل بیت]] | ||
* [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های اهل بیت|مقاله‌شناسی اهل بیت]] | * [[:رده:مقاله‌شناسی مقاله‌های اهل بیت|مقاله‌شناسی اهل بیت]] | ||
| خط ۶۲: | خط ۶۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]] | [[رده:وظایف قلبی و عاطفی امت نسبت به اهل بیت]] | ||
[[رده:دشمنی با دشمنان اهل بیت]] | [[رده:دشمنی با دشمنان اهل بیت]] | ||
نسخهٔ ۳۱ ژوئیهٔ ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۳۱
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اهل بیت است. دشمنی با دشمنان اهل بیت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: دشمنی با دشمنان اهل بیت در قرآن - دشمنی با دشمنان اهل بیت در حدیث - دشمنی با دشمنان اهل بیت در کلام اسلامی - دشمنی با دشمنان اهل بیت در گفتگوهای بین‌المذاهب - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- عداوت نقطه مقابل مودت و به معنای دشمنی است. مسلمانان به همان اندازه که موظف‌اند به اهل بیت(ع) مودت داشته باشند باید با دشمنان اهل بیت نیز باید دشمنی نمایند[۱]، هیچکدام از این دو بدون دیگری راه به‌جایی نمی‌برد. در بیانی از حضرت رسول درباره اهل بیت(ع) رسیده است: آن کس که دوست دارد بر کشتی نجات سوار شود، به دستگیره محکم تمسّک جوید و به ریسمان ثابت و پایدار الهی چنگ بزند. پس از من چاره‌ای جز دوستی با علی و دشمنی با دشمنان او ندارد و برای هدایت خواهی باید به سراغ فرزندان او برود [۲].
- همچنین، مسلمانان علاوه بر اینکه باید مودت به اهل بیت(ع) و عداوت با دشمنان آنها داشته باشند، باید از عداوت با اهل بیت(ع) و مودت دشمنان آنها شدیداً پرهیز کنند. خدای سبحان دشمنی با اولیائش را بسان جنگ با خودش می‌داند و خودش از آنان دفاع نموده و دشمنان را سزاوار عذاب می‌شمارد. پیامبر اکرم(ص) از جبرئیل و او از خدای بزرگ نقل می‌کند [۳].
بیزاری از دشمنان اهل بیت(ع)
- محبان همان طوری که با دوستان اهل بیت باید دوست باشند، در عین حال باید متنفر و بیزار از دشمنان آنان نیز باشند، زیرا از لوازم هر دوست داشتنی، مخصوصاً عشق و مودت به اهل بیت، دشمن داشتن دشمنان آنان است.
- حضرت علی(ع) فرمود: "آنکه دوست دارد حالش را نسبت به محبت ما بداند قلبش را بیازماید، اگر در آن نسبت به کسی که مردم را به مخالفت و دشمنی با ما گرد میآورد احساس دوستی و محبت دارد، بداند که خدا و جبرئیل و میکائیل دشمن او هستند و خدا دشمن کافران است"[۴].
- امام صادق(ع) می‌فرماید: "روزی با پدرم وارد حرم رسول خدا شدیم، پس عده‌ای از یارانش را دید و سلام کرده، فرمود: "به خدا سوگند من شما، بوی شما و ارواح شما را دوست دارم"[۵]. و فرمود: "هیهات دروغ می‌گوید کسی که دم از محبت ما میزند؛ ولی از دشمن ما بیزاری نمی‌جوید، چرا که خدا برای هیچ انسانی در درونش دو دل قرار نداده است"[۶]. این همان بحث تولی و تبری است که به صراحت در زیارت عاشورا نیز دیده می‌شود.
- باید بدانیم که آثار و برکات لعن بر دشمنان خدا و رسول، کمتر از سلام بر رسول خدا و اهل البیت نیست همچنان که آثار و برکات «عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ» و «حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبَكُمْ» کمتر از «وَلِيٌّ لِمَنْ وَالاكُمْ» و «سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمَكُمْ» نیست.
- طبق احادیث موجود، آنچه درباره تولی و تبری گفته شد از زمان حضرت رسول اکرم شروع شد و خود آن حضرت بنیانگذار این سنت بودند به عنوان مثال: "پیامبر به علی و فاطمه و حسن و حسین فرمودند: "با هرکس که با شما آشتی است آشتی هستم و با هر کس که با شما در جنگ است در جنگم"[۷]؛ پیامبر همواره می‌فرمود: "منافق، علی را دوست ندارد و مؤمن، دشمن علی نیست"[۸][۹].
منابع
جستارهای وابسته
منبع‌شناسی جامع اهل بیت
پانویس
- ↑ «عَدُوٌّ لِمَنْ عَادَاكُمْ»
- ↑ «مَنْ أَحَبَّ أَنْ يَرْكَبَ سَفِينَةَ النَّجَاةِ وَ يَسْتَمْسِكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقى وَ يَعْتَصِمَ بِحَبْلِ اللَّهِ الْمَتِينِ فَلْيُوَالِ عَلِيّاً بَعْدِي وَ لْيُعَادِ عَدُوَّهُ وَ لْيَأْتَمَّ بِالْأَئِمَّةِ الْهُدَاةِ مِنْ وُلْدِهِ»؛ الأمالی، ص۱۹.
- ↑ «مَنْ عَادَى أَوْلِيَائِي فَقَدْ بَارَزَنِي بِالْمُحَارَبَةِ وَ مَنْ حَارَبَ أَهْلَ بَيْتِ نَبِيِّي فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ عَذَابِي وَ مَنْ تَوَلَّى غَيْرَهُمْ فَقَدْ حَلَّ عَلَيْهِ غَضَبِي وَ مَنْ أَعَزَّ غَيْرَهُمْ فَقَدْ آذَانِي وَ مَنْ آذَانِي فَلَهُ النَّارُ»؛ عیون أخبار الرضا، ج۲، ص۶۸.
- ↑ «فَمَنْ أَحَبَّ أَنْ يَعْلَمُ حَالَهُ فِي حُبِّنَا فَلْيَمْتَحِنْ قَلْبَهُ، فَإِنْ وَجَدَ فِيهِ حُبَّ مَنْ أَلَّبَ عَلَيْنَا فَلْيَعْلَمْ أَنَّ اللَّهَ عَدُوُّهُ وَ جَبْرَئِيلَ وَ مِيكَائِيلَ، وَ اللَّهُ عَدُوٌّ لِلْكافِرِينَ»؛ شیخ طوسی، الأمالی، ص۱۴۹.
- ↑ شیخ طوسی، الأمالی، ص۷۲۲.
- ↑ «...هَيْهَاتَ كَذَبَ مَنِ ادَّعَى مَحَبَّتَنَا وَ لَمْ يَتَبَرَّأْ مِنْ عَدُوِّنَا»؛ محمد بن ادریس حلی، مستطرفات السرائر، ج۳، ص۶۴۰.
- ↑ «لِعَلِيٍّ وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنِ وَ الْحُسَيْنِ أَنَا سِلْمٌ لِمَنْ سَالَمْتُمْ وَ حَرْبٌ لِمَنْ حَارَبْتُمْ»؛ سنن ابن ماجه، ج۱، ح۱۴۵، ص۵۲، باب ۱۱.
- ↑ « كان رسول اللّه(ص) يقول: لَا يُحِبُّ عَلِيّاً مُنَافِقٌ وَ لَا يُبْغِضُهُ مُؤْمِنٌ»سنن ترمذی، کتاب المناقب، ج۵، باب ۲۱، ح۳۷۱۷، ص۵۹۴؛ سنن نسائی، جزء هشتم، صفحه ۱۱۷؛ صحیح مسلم، کتاب الایمان: باب ۳۳، ح۱۳۱.
- ↑ شکری، آرزو، حقوق اهل بیت، ص۹۱- ۳.