اطلاع در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
* [[اطلاع]]: اشراف و احاطه پیدا کردن، [[علم]] پیدا کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۱. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۱۰۸.</ref>، اطلاع دادن، اطلاع رسانی، آگاه کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۱.</ref>. اصل آن "طلع" به معنای [[ظهور]] و بروز <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۷، ص۴۱۹.</ref> و اشراف و [[ظهور]] بر چیزی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۰۸.</ref>. | * [[اطلاع]]: اشراف و احاطه پیدا کردن، [[علم]] پیدا کردن<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۱. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۱۰۸.</ref>، اطلاع دادن، اطلاع رسانی، آگاه کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۱.</ref>. اصل آن "طلع" به معنای [[ظهور]] و بروز <ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۷، ص۴۱۹.</ref> و اشراف و [[ظهور]] بر چیزی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۰۸.</ref>. | ||
*{{متن قرآن|لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا}}<ref>«و اگر از (حال) آنان آگاه می‌شدی از آنها روی می‌گرداندی، سخت می‌گریختی» سوره کهف، آیه ۱۸.</ref>. | *{{متن قرآن|لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا}}<ref>«و اگر از (حال) آنان آگاه می‌شدی از آنها روی می‌گرداندی، سخت می‌گریختی» سوره کهف، آیه ۱۸.</ref>. | ||
*اطلاعات، از ارکان تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در یک نهاد، گروه و حتی فرد است. برای هر [[حکومت]] و دولتی دستیابی به اطلاعات اهمیت ویژه‌ای در سیاستگذاری صحیح و تصمیمات مؤثر و به‌موقع دارد؛ لذا بسیاری از روش‌های اطلاع‌گیری و اطلاع‌یابی امروزه در انحصار [[دولت‌ها]] یا گروه‌های بانفوذ و طبقات [[حاکم]] است. | * اطلاعات، از ارکان تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در یک نهاد، گروه و حتی فرد است. برای هر [[حکومت]] و دولتی دستیابی به اطلاعات اهمیت ویژه‌ای در سیاستگذاری صحیح و تصمیمات مؤثر و به‌موقع دارد؛ لذا بسیاری از روش‌های اطلاع‌گیری و اطلاع‌یابی امروزه در انحصار [[دولت‌ها]] یا گروه‌های بانفوذ و طبقات [[حاکم]] است. | ||
*در [[قرآن کریم]] در موارد زیادی "اطلاع‌رسانی" به [[پیامبر]]{{صل}} برای تصمیمات بسیار سرنوشت‌ساز، از جانب [[خداوند]] انجام گرفته است و [[حکومت‌های الهی]] از این [[فیض]] [[غیبی]] بهره مند بوده‌اند؛ از جمله [[تصمیم پیامبر]]{{صل}} به [[هجرت]] در [[لیلة المبیت]] که با اطلاع از [[توطئه]] [[ترور]] ([[دارالندوه]]) از [[وحی الهی]] اتخاذ شد و بسیار حیاتی هم بود. موارد دیگر در [[قرآن کریم]] فراوان است، {{متن قرآن|وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ}}<ref>«و تو پیوسته از خیانت آنان -جز شمار اندکی از ایشان- آگاهی می‌یابی» سوره مائده، آیه ۱۳.</ref><ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۶، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref>. | * در [[قرآن کریم]] در موارد زیادی "اطلاع‌رسانی" به [[پیامبر]] {{صل}} برای تصمیمات بسیار سرنوشت‌ساز، از جانب [[خداوند]] انجام گرفته است و [[حکومت‌های الهی]] از این [[فیض]] [[غیبی]] بهره مند بوده‌اند؛ از جمله [[تصمیم پیامبر]] {{صل}} به [[هجرت]] در [[لیلة المبیت]] که با اطلاع از [[توطئه]] [[ترور]] ([[دارالندوه]]) از [[وحی الهی]] اتخاذ شد و بسیار حیاتی هم بود. موارد دیگر در [[قرآن کریم]] فراوان است، {{متن قرآن|وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ}}<ref>«و تو پیوسته از خیانت آنان -جز شمار اندکی از ایشان- آگاهی می‌یابی» سوره مائده، آیه ۱۳.</ref><ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۶، ص۱۲۶-۱۲۷.</ref>. | ||
*در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، خبرگیری و اطلاعات در عرصه داخلی و خارجی درباره امکانات متحدان، مقاصد [[دشمنان]] بالقوه و حکومت‌های خارجی و پیشرفت‌های تکنولوژی [[جنگی]]، از ضروریات [[سیاسی]] - [[امنیتی]] هر [[حکومتی]] است <ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۰۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۸.</ref>. | * در [[فرهنگ]] [[سیاسی]]، خبرگیری و اطلاعات در عرصه داخلی و خارجی درباره امکانات متحدان، مقاصد [[دشمنان]] بالقوه و حکومت‌های خارجی و پیشرفت‌های تکنولوژی [[جنگی]]، از ضروریات [[سیاسی]] - [[امنیتی]] هر [[حکومتی]] است <ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۰۱.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۰۸.</ref>. | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۴ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۸:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث اطلاع است. اطلاع از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: اطلاع در قرآن - اطلاع در حدیث - اطلاع در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
- اطلاع: اشراف و احاطه پیدا کردن، علم پیدا کردن[۱]، اطلاع دادن، اطلاع رسانی، آگاه کردن[۲]. اصل آن "طلع" به معنای ظهور و بروز [۳] و اشراف و ظهور بر چیزی[۴].
- ﴿لَوِ اطَّلَعْتَ عَلَيْهِمْ لَوَلَّيْتَ مِنْهُمْ فِرَارًا﴾[۵].
- اطلاعات، از ارکان تصمیم‌گیری و سیاستگذاری در یک نهاد، گروه و حتی فرد است. برای هر حکومت و دولتی دستیابی به اطلاعات اهمیت ویژه‌ای در سیاستگذاری صحیح و تصمیمات مؤثر و به‌موقع دارد؛ لذا بسیاری از روش‌های اطلاع‌گیری و اطلاع‌یابی امروزه در انحصار دولت‌ها یا گروه‌های بانفوذ و طبقات حاکم است.
- در قرآن کریم در موارد زیادی "اطلاع‌رسانی" به پیامبر (ص) برای تصمیمات بسیار سرنوشت‌ساز، از جانب خداوند انجام گرفته است و حکومت‌های الهی از این فیض غیبی بهره مند بوده‌اند؛ از جمله تصمیم پیامبر (ص) به هجرت در لیلة المبیت که با اطلاع از توطئه ترور (دارالندوه) از وحی الهی اتخاذ شد و بسیار حیاتی هم بود. موارد دیگر در قرآن کریم فراوان است، ﴿وَلَا تَزَالُ تَطَّلِعُ عَلَى خَائِنَةٍ مِنْهُمْ إِلَّا قَلِيلًا مِنْهُمْ﴾[۶][۷].
- در فرهنگ سیاسی، خبرگیری و اطلاعات در عرصه داخلی و خارجی درباره امکانات متحدان، مقاصد دشمنان بالقوه و حکومت‌های خارجی و پیشرفت‌های تکنولوژی جنگی، از ضروریات سیاسی - امنیتی هر حکومتی است [۸][۹].
منابع
پانویس
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۲، ص۱۱. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۷، ص۱۰۸.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۱۱.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۷، ص۴۱۹.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۷، ص۱۰۸.
- ↑ «و اگر از (حال) آنان آگاه می‌شدی از آنها روی می‌گرداندی، سخت می‌گریختی» سوره کهف، آیه ۱۸.
- ↑ «و تو پیوسته از خیانت آنان -جز شمار اندکی از ایشان- آگاهی می‌یابی» سوره مائده، آیه ۱۳.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۶، ص۱۲۶-۱۲۷.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۰۱.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۰۸.