رستگاری در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخهها
HeydariBot (بحث | مشارکتها) جز (وظیفهٔ شمارهٔ ۵) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
خط ۶: | خط ۶: | ||
}} | }} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[رستگار]] شدن و [[نجات]] یافتن<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.</ref>، بقا در خیر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.</ref>. اصل آن "فلح" به معنای [[فوز]] و بقا<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.</ref>، نجات از [[شرور]] و [[درک]] خیر و [[صلاح]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.</ref>. | [[رستگار]] شدن و [[نجات]] یافتن<ref>ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.</ref>، بقا در خیر<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.</ref>. اصل آن "فلح" به معنای [[فوز]] و بقا<ref>ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.</ref>، نجات از [[شرور]] و [[درک]] خیر و [[صلاح]]<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.</ref>. | ||
{{متن قرآن|فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى}}<ref>«پس در تدبیرهایتان همداستان شوید سپس در یک صف در آیید | {{متن قرآن|فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى}}<ref>«پس در تدبیرهایتان همداستان شوید سپس در یک صف در آیید که امروز هر کس برتری یابد رستگار است» سوره طه، آیه ۶۴.</ref>. | ||
[[فلاح]] در [[قرآن کریم]] دو صورت دارد: | [[فلاح]] در [[قرآن کریم]] دو صورت دارد: | ||
#فلاح [[دنیوی]] به معنای دستیابی به سعادتهایی که [[حیات]] طیّبه به آنها تحقق مییابد. [[غنا]] و [[عزّت]] در چنین حیاتی است؛ | # فلاح [[دنیوی]] به معنای دستیابی به سعادتهایی که [[حیات]] طیّبه به آنها تحقق مییابد. [[غنا]] و [[عزّت]] در چنین حیاتی است؛ | ||
#فلاح [[اخروی]] که در چهار چیز تحقق مییابد: بقای بدون فنا، غنای بیفقر، [[عزت]] بیذلت و [[علم]] بدون [[جهل]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.</ref>. | # فلاح [[اخروی]] که در چهار چیز تحقق مییابد: بقای بدون فنا، غنای بیفقر، [[عزت]] بیذلت و [[علم]] بدون [[جهل]]<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.</ref>. | ||
فلاح و [[رستگاری]] [[غایت]] [[زندگی]] بشری است. [[تقوای الهی]]، [[جهاد]]، [[صبر]]، اجتناب از پلیدیها، [[فعل خیر]]، [[توبه]]، [[ذکر خدا]] و اطاعتِ [[امر الهی]] در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شدهاند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸-۴۴۹.</ref> | فلاح و [[رستگاری]] [[غایت]] [[زندگی]] بشری است. [[تقوای الهی]]، [[جهاد]]، [[صبر]]، اجتناب از پلیدیها، [[فعل خیر]]، [[توبه]]، [[ذکر خدا]] و اطاعتِ [[امر الهی]] در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شدهاند.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۸-۴۴۹.</ref> |
نسخهٔ ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۰۰:۱۵
مقدمه
رستگار شدن و نجات یافتن[۱]، بقا در خیر[۲]. اصل آن "فلح" به معنای فوز و بقا[۳]، نجات از شرور و درک خیر و صلاح[۴].
فَأَجْمِعُوا كَيْدَكُمْ ثُمَّ ائْتُوا صَفًّا وَقَدْ أَفْلَحَ الْيَوْمَ مَنِ اسْتَعْلَى[۵].
فلاح در قرآن کریم دو صورت دارد:
- فلاح دنیوی به معنای دستیابی به سعادتهایی که حیات طیّبه به آنها تحقق مییابد. غنا و عزّت در چنین حیاتی است؛
- فلاح اخروی که در چهار چیز تحقق مییابد: بقای بدون فنا، غنای بیفقر، عزت بیذلت و علم بدون جهل[۶].
فلاح و رستگاری غایت زندگی بشری است. تقوای الهی، جهاد، صبر، اجتناب از پلیدیها، فعل خیر، توبه، ذکر خدا و اطاعتِ امر الهی در قرآن کریم از عوامل رستگاری و فلاح شمرده شدهاند.[۷]
منابع
پانویس
- ↑ ابنمنظور، لسان العرب، ج۲، ص۵۴۷.
- ↑ خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۳، ص۲۳۳.
- ↑ ابنفارس، معجم مقاییس اللغة، ج۴، ص۴۵۰.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۹، ص۱۳۳.
- ↑ «پس در تدبیرهایتان همداستان شوید سپس در یک صف در آیید که امروز هر کس برتری یابد رستگار است» سوره طه، آیه ۶۴.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۴۴.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۸-۴۴۹.