شقاق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | ||
| موضوع مرتبط = شقاق | |||
| عنوان مدخل = [[شقاق]] | |||
| مداخل مرتبط = [[شقاق در قرآن]] - [[شقاق در حدیث]] - [[شقاق در فقه سیاسی]] | |||
| پرسش مرتبط = شقاق (پرسش) | |||
}} | |||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[غلبه]] [[دشمنی]] و [[اختلاف]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۸۳.</ref>، مخالفت کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۹.</ref>، [[ستیزه‌جویی]] و ناسازگاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۷.</ref>. اصل آن "شقَّ" به معنای شکافتگی در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۷۰.</ref> و ترکیدگی. | [[غلبه]] [[دشمنی]] و [[اختلاف]]<ref>ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۸۳.</ref>، مخالفت کردن<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۹.</ref>، [[ستیزه‌جویی]] و ناسازگاری<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۷.</ref>. اصل آن "شقَّ" به معنای شکافتگی در چیزی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۷۰.</ref> و ترکیدگی. | ||
{{متن قرآن|وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«با پیامبر پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد ناسازگاری کردند» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>. | {{متن قرآن|وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«با پیامبر پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد ناسازگاری کردند» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>. | ||
تشکیل [[جبهه]] [[مخالف]] و مخالفت کردن با هر [[آیه قرآنی]] یا [[عمل]] [[پیامبر]]{{صل}} از سیاست‌های [[مشرکان]] و [[کفار]] [[مکّه]] بود. [[شقاق]] به مفهوم [[مخالفت]] کامل در هر امری، گرچه [[عقلی]] و [[بدیهی]] باشد و [[مخالف]] به‌روشنی دریافته باشد که آنچه با آن [[مخالفت]] می‌کند، [[حق]] و درست است: {{متن قرآن|بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>.. | تشکیل [[جبهه]] [[مخالف]] و مخالفت کردن با هر [[آیه قرآنی]] یا [[عمل]] [[پیامبر]] {{صل}} از سیاست‌های [[مشرکان]] و [[کفار]] [[مکّه]] بود. [[شقاق]] به مفهوم [[مخالفت]] کامل در هر امری، گرچه [[عقلی]] و [[بدیهی]] باشد و [[مخالف]] به‌روشنی دریافته باشد که آنچه با آن [[مخالفت]] می‌کند، [[حق]] و درست است: {{متن قرآن|بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى}}<ref>«پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد» سوره محمد، آیه ۳۲.</ref>.. | ||
در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] موضع‌گیری در مقابل نظریات و [[رفتار]] دیگران و نیز ایجاد مانع در مقابل انجام هر عملی را اپوزیسیون آن عمل می‌خوانند. امروزه به [[جبهه]] [[مخالفان]] هر دولتی در خارج از [[کشور]] و همچنین اقلیت‌های [[مخالف]] در مجالس ملّی اپوزیسیون می‌گویند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۹۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۷-۳۶۸.</ref> | در [[فرهنگ]] [[سیاسی]] موضع‌گیری در مقابل نظریات و [[رفتار]] دیگران و نیز ایجاد مانع در مقابل انجام هر عملی را اپوزیسیون آن عمل می‌خوانند. امروزه به [[جبهه]] [[مخالفان]] هر دولتی در خارج از [[کشور]] و همچنین اقلیت‌های [[مخالف]] در مجالس ملّی اپوزیسیون می‌گویند<ref>علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۹۸.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۳۶۷-۳۶۸.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:شقاق]] | [[رده:شقاق]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۰۹
این مدخل زیرشاخهٔ بحث شقاق است. شقاق از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: شقاق در قرآن - شقاق در حدیث - شقاق در فقه سیاسی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
غلبه دشمنی و اختلاف[۱]، مخالفت کردن[۲]، ستیزه‌جویی و ناسازگاری[۳]. اصل آن "شقَّ" به معنای شکافتگی در چیزی[۴] و ترکیدگی.
وَشَاقُّوا الرَّسُولَ مِنْ بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى
[۵].
تشکیل جبهه مخالف و مخالفت کردن با هر آیه قرآنی یا عمل پیامبر (ص) از سیاست‌های مشرکان و کفار مکّه بود. شقاق به مفهوم مخالفت کامل در هر امری، گرچه عقلی و بدیهی باشد و مخالف به‌روشنی دریافته باشد که آنچه با آن مخالفت می‌کند، حق و درست است: بَعْدِ مَا تَبَيَّنَ لَهُمُ الْهُدَى[۶]..
در فرهنگ سیاسی موضع‌گیری در مقابل نظریات و رفتار دیگران و نیز ایجاد مانع در مقابل انجام هر عملی را اپوزیسیون آن عمل می‌خوانند. امروزه به جبهه مخالفان هر دولتی در خارج از کشور و همچنین اقلیت‌های مخالف در مجالس ملّی اپوزیسیون می‌گویند[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ ابن‌منظور، لسان العرب، ج۱۰، ص۱۸۳.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۹.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۶۷.
- ↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۷۰.
- ↑ «با پیامبر پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد ناسازگاری کردند» سوره محمد، آیه ۳۲.
- ↑ «پس از آنکه رهنمود برای آنان روشن شد» سوره محمد، آیه ۳۲.
- ↑ علی‌اکبر آقابخشی و مینو افشاری‌راد، فرهنگ علوم سیاسی، ص۲۹۸.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۳۶۷-۳۶۸.