عناد: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-==منابع== # +==منابع== {{منابع}} # )) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[عناد در قرآن]] - [[عناد در حدیث]] - [[عناد در اخلاق اسلامی]] - [[عناد در معارف دعا و زیارات]] - [[عناد در معارف و سیره سجادی]] - [[عناد در معارف و سیره رضوی]]| پرسش مرتبط = عناد (پرسش)}} | ||
==مقدمه== | == مقدمه == | ||
[[عناد]]، به معنای [[دشمنی]]، [[ستیز]] و [[عصیان]] است و همچنین در مورد [[مخالفت]] آگاهانه با [[حق]] به کار می‌رود. معمولاً معاند به کسی گفته می‌شود که حق را می‌شناسد ولی از روی [[تکبر]] یا [[ستم]] با آن مخالفت می‌کند. | [[عناد]]، به معنای [[دشمنی]]، [[ستیز]] و [[عصیان]] است و همچنین در مورد [[مخالفت]] آگاهانه با [[حق]] به کار می‌رود. معمولاً معاند به کسی گفته می‌شود که حق را می‌شناسد ولی از روی [[تکبر]] یا [[ستم]] با آن مخالفت می‌کند. | ||
[[امام علی]]{{ع}} در [[دعای کمیل]] خطاب به [[خداوند]] [[مهربان]] می‌فرماید: اگر نبود که [[حکمت]] تو به این تعلق گرفته که منکرانت را [[عذاب]] کنی و [[معاندان]] را برای همیشه در [[جهنم]] قرار دهی، هر آینه [[آتش جهنم]] را جملگی سرد و [[سلامت]] قرار می‌دادی و برای هیچ کس در آن مقرّ و اقامتگاهی نبود. | [[امام علی]] {{ع}} در [[دعای کمیل]] خطاب به [[خداوند]] [[مهربان]] می‌فرماید: اگر نبود که [[حکمت]] تو به این تعلق گرفته که منکرانت را [[عذاب]] کنی و [[معاندان]] را برای همیشه در [[جهنم]] قرار دهی، هر آینه [[آتش جهنم]] را جملگی سرد و [[سلامت]] قرار می‌دادی و برای هیچ کس در آن مقرّ و اقامتگاهی نبود. | ||
[[امام سجاد]]{{ع}} در [[صحیفه]] [[خدای متعال]] را به نداشتن ضدّی که با او به عناد برخیزد می‌ستاید: {{متن حدیث|أَنْتَ الَّذِي لَا ضِدَّ مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ «تویی (آن خدایی) که تو را ضد نیست که به دشمنی‌ات برخیزد». | [[امام سجاد]] {{ع}} در [[صحیفه]] [[خدای متعال]] را به نداشتن ضدّی که با او به عناد برخیزد می‌ستاید: {{متن حدیث|أَنْتَ الَّذِي لَا ضِدَّ مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ}}<ref>دعای ۴۷.</ref>؛ «تویی (آن خدایی) که تو را ضد نیست که به دشمنی‌ات برخیزد». | ||
روشن است که خدای متعال [[خالق]] و [[مالک]] هستی است و سایر و موجودات در اصل وجود و هر چیزی که از آن برخوردارند محتاج [[خدا]] هستند. | روشن است که خدای متعال [[خالق]] و [[مالک]] هستی است و سایر و موجودات در اصل وجود و هر چیزی که از آن برخوردارند محتاج [[خدا]] هستند. | ||
| خط ۱۴: | خط ۱۱: | ||
== جستارهای وابسته == | == جستارهای وابسته == | ||
{{ | {{مدخل وابسته}} | ||
* [[دشمنی]] | * [[دشمنی]] | ||
* [[عصیان]] | * [[عصیان]] | ||
{{پایان | {{پایان مدخل وابسته}} | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عناد»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | # [[پرونده:1100609.jpg|22px]] [[امیر شیرزاد|شیرزاد، امیر]]، [[دانشنامه صحیفه سجادیه (کتاب)|'''مقاله «عناد»، دانشنامه صحیفه سجادیه''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:عناد]] | [[رده:عناد]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۵۴
عناد از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: عناد در قرآن - عناد در حدیث - عناد در اخلاق اسلامی - عناد در معارف دعا و زیارات - عناد در معارف و سیره سجادی - عناد در معارف و سیره رضوی - پرسش‌های مرتبطمقدمه
عناد، به معنای دشمنی، ستیز و عصیان است و همچنین در مورد مخالفت آگاهانه با حق به کار می‌رود. معمولاً معاند به کسی گفته می‌شود که حق را می‌شناسد ولی از روی تکبر یا ستم با آن مخالفت می‌کند. امام علی (ع) در دعای کمیل خطاب به خداوند مهربان می‌فرماید: اگر نبود که حکمت تو به این تعلق گرفته که منکرانت را عذاب کنی و معاندان را برای همیشه در جهنم قرار دهی، هر آینه آتش جهنم را جملگی سرد و سلامت قرار می‌دادی و برای هیچ کس در آن مقرّ و اقامتگاهی نبود. امام سجاد (ع) در صحیفه خدای متعال را به نداشتن ضدّی که با او به عناد برخیزد می‌ستاید: «أَنْتَ الَّذِي لَا ضِدَّ مَعَكَ فَيُعَانِدَكَ»[۱]؛ «تویی (آن خدایی) که تو را ضد نیست که به دشمنی‌ات برخیزد».
روشن است که خدای متعال خالق و مالک هستی است و سایر و موجودات در اصل وجود و هر چیزی که از آن برخوردارند محتاج خدا هستند. بنابراین هیچ مخلوقی برای خدا ضد شمرده نمی‌شود تا توان و قدرت عناد و دشمنی با خدا را داشته باشد. نیز آن حضرت از خدای متعال درخواست می‌کند که او را در برابر دشمنانش و کسانی که با او عناد می‌ورزند پیروز گرداند: «بارخدایا درود بفرست بر محمد و خاندانش... و در برابر کسی که با من دشمنی می‌ورزد پیروزی ده»[۲].[۳].[۴]
جستارهای وابسته
منابع
پانویس
- ↑ دعای ۴۷.
- ↑ نیایش بیستم.
- ↑ التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، حسن مصطفوی، دارالکتب العلمیة، بیروت، ۱۴۳۰، چاپ سوم؛ صحیفه سجادیه، ترجمه عبدالمحمد آیتی، سروش، تهران، ۱۳۷۵، چاپ دوم؛ مفاتیح‌الجنان، عباس قمی.
- ↑ شیرزاد، امیر، مقاله «عناد»، دانشنامه صحیفه سجادیه، ص ۳۳۷.