فصل الخطاب: تفاوت میان نسخهها
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[)) |
HeydariBot (بحث | مشارکتها) |
||
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[فصل الخطاب در قرآن]] - [[فصل الخطاب در حدیث]] - [[فصل الخطاب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط = فصل الخطاب (پرسش)}} | |||
== مقدمه == | |||
==مقدمه== | |||
[[نفوذ]] [[کلام]] فیصلهبخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشتهای که به [[حکم]] و قضیهای قطعیت میدهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>. | [[نفوذ]] [[کلام]] فیصلهبخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشتهای که به [[حکم]] و قضیهای قطعیت میدهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>. | ||
{{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>. | {{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>. | ||
این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]]{{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابنمسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفتهاند، منظور از فصلالخطاب قاعدهای است که [[حضرت علی]]{{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>. | این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]] {{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابنمسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفتهاند، منظور از فصلالخطاب قاعدهای است که [[حضرت علی]] {{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>. | ||
برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] میدانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref> | برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] میدانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref> | ||
==منابع== | == منابع == | ||
{{منابع}} | |||
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | * [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']] | ||
{{پایان منابع}} | |||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{ | {{پانویس}} | ||
[[رده: مدخل]] | [[رده: مدخل]] | ||
[[رده:فصل الخطاب]] | [[رده:فصل الخطاب]] |
نسخهٔ کنونی تا ۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳
مقدمه
نفوذ کلام فیصلهبخش[۱]، کلام قاطعِ حُکم، سخن یا نوشتهای که به حکم و قضیهای قطعیت میدهد[۲].
﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ﴾[۳].
این آیه درباره حضرت داود (ع) نازل شده است. اکثر مفسران مثل ابنمسعود، حسن قتاده و مقاتل گفتهاند، منظور از فصلالخطاب قاعدهای است که حضرت علی (ع) گذاشت؛ یعنی قاعده "اقامه دلیل بر عهده مدعی است و سوگند خوردن بر عهده منکر"[۴].
برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق حق و ابطال باطل میدانند[۵].[۶]
منابع
پانویس
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژهنامه، ص۷۸۶.
- ↑ حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.
- ↑ «و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.
- ↑ البينة على المدعي و اليمين على المدعي عليه؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآنپژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص۱۸۵.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۵.