فصل الخطاب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-]] | + - [[))
 
(۱۱ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[فصل الخطاب در قرآن]] - [[فصل الخطاب در حدیث]] - [[فصل الخطاب در فقه سیاسی]] | پرسش مرتبط  = فصل الخطاب (پرسش)}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[فصل الخطاب در قرآن]] - [[فصل الخطاب در حدیث]] - [[فصل الخطاب در فقه سیاسی]] </div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[فصل الخطاب (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
[[نفوذ]] [[کلام]] فیصله‌بخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشته‌ای که به [[حکم]] و قضیه‌ای قطعیت می‌دهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>.
[[نفوذ]] [[کلام]] فیصله‌بخش<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۶.</ref>، کلام قاطعِ [[حُکم]]، [[سخن]] یا نوشته‌ای که به [[حکم]] و قضیه‌ای قطعیت می‌دهد<ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.</ref>.


{{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>‌.
{{متن قرآن|وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ}}<ref>«و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.</ref>‌.


این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]]{{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابن‌مسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفته‌اند، منظور از فصل‌الخطاب قاعده‌ای است که [[حضرت علی]]{{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي‌ عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>.
این [[آیه]] درباره [[حضرت داود]] {{ع}} نازل شده است. اکثر [[مفسران]] مثل [[ابن‌مسعود]]، [[حسن]] [[قتاده]] و مقاتل گفته‌اند، منظور از فصل‌الخطاب قاعده‌ای است که [[حضرت علی]] {{ع}} گذاشت؛ یعنی قاعده "[[اقامه دلیل]] بر عهده مدعی است و [[سوگند]] خوردن بر عهده منکر"<ref>{{عربی|البينة على المدعي و اليمين على المدعي‌ عليه}}؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.</ref>.


برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] می‌دانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص‌۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref>
برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق [[حق]] و ابطال [[باطل]] می‌دانند<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص‌۱۸۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۴۵.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس2}}
 


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:فصل الخطاب]]
[[رده:فصل الخطاب]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۰۳

مقدمه

نفوذ کلام فیصله‌بخش[۱]، کلام قاطعِ حُکم، سخن یا نوشته‌ای که به حکم و قضیه‌ای قطعیت می‌دهد[۲].

﴿وَشَدَدْنَا مُلْكَهُ وَآتَيْنَاهُ الْحِكْمَةَ وَفَصْلَ الْخِطَابِ[۳]‌.

این آیه درباره حضرت داود (ع) نازل شده است. اکثر مفسران مثل ابن‌مسعود، حسن قتاده و مقاتل گفته‌اند، منظور از فصل‌الخطاب قاعده‌ای است که حضرت علی (ع) گذاشت؛ یعنی قاعده "اقامه دلیل بر عهده مدعی است و سوگند خوردن بر عهده منکر"[۴].

برخی مفسران "فصل الخطاب" را به معنای حسن فصل در خصومات به احقاق حق و ابطال باطل می‌دانند[۵].[۶]

منابع

پانویس

  1. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۸۶.
  2. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۶۳۸.
  3. «و فرمانروایی او را استوار کردیم و به او فرزانگی و گفتار پایانبخش (در داوری) دادیم» سوره ص، آیه ۲۰.
  4. البينة على المدعي و اليمين على المدعي‌ عليه؛ محسن معینی، «فصل الخطاب»، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۲، ص۱۵۸۵.
  5. وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۳، ص‌۱۸۵.
  6. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۴۵.