مشفق در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-</div>\n<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;"> +</div>))
 
(۸ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = مشفق
| عنوان مدخل  = [[مشفق]]
| مداخل مرتبط = [[مشفق در قرآن]] - [[مشفق در حدیث]] - [[مشفق در فقه سیاسی]]
| پرسش مرتبط  = مشفق (پرسش)
}}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[مشفق]]''' است. "'''[[مشفق]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[مشفق در قرآن]] - [[مشفق در حدیث]] - [[مشفق در فقه سیاسی]] </div>
<div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[مشفق (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
 
==مقدمه==
اصل آن "شفق" به معنای رقّت و نازک‌دلی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۷.</ref>، [[رخوت]] و [[ضعف]] و نازکی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸۶.</ref> در مقابل شدت و [[غلظت]]. در حالت وصفی یا اسنادی به مفهومی آمیخته از [[عنایت]] با [[ترس]] دلالت دارد. گاهی با {{متن قرآن|مِنَ}} متعدی می‌شود و مفهوم ترس در آن ظاهر و غالب می‌گردد؛ مانند {{متن قرآن|وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ}}<ref>«آنان که از پروردگارشان در نهان می‌هراسند و از رستخیز می‌ترسند» سوره انبیاء، آیه ۴۹.</ref> و در صورتی که با {{متن قرآن|فِي}} متعدد شود، معنای عنایت در آن اظهر است {{متن قرآن|إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ}}<ref>«می‌گویند: ما پیش از این در میان خانواده خویش ترسان بودیم» سوره طور، آیه ۲۶.</ref><ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۸.</ref>، [[شفقت]] از همین مادّه به معنای ترس ناصح از [[نصیحت]] بر منصوح آمده است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۴۴.</ref>.
اصل آن "شفق" به معنای رقّت و نازک‌دلی<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۷.</ref>، [[رخوت]] و [[ضعف]] و نازکی<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸۶.</ref> در مقابل شدت و [[غلظت]]. در حالت وصفی یا اسنادی به مفهومی آمیخته از [[عنایت]] با [[ترس]] دلالت دارد. گاهی با {{متن قرآن|مِنَ}} متعدی می‌شود و مفهوم ترس در آن ظاهر و غالب می‌گردد؛ مانند {{متن قرآن|وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ}}<ref>«آنان که از پروردگارشان در نهان می‌هراسند و از رستخیز می‌ترسند» سوره انبیاء، آیه ۴۹.</ref> و در صورتی که با {{متن قرآن|فِي}} متعدد شود، معنای عنایت در آن اظهر است {{متن قرآن|إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ}}<ref>«می‌گویند: ما پیش از این در میان خانواده خویش ترسان بودیم» سوره طور، آیه ۲۶.</ref><ref>حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۸.</ref>، [[شفقت]] از همین مادّه به معنای ترس ناصح از [[نصیحت]] بر منصوح آمده است<ref>خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۴۴.</ref>.


{{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ}}<ref>«آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۸.</ref>.
{{متن قرآن|وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ}}<ref>«آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۸.</ref>.


شفقت در هر دو مفهوم "عنایت" و "هراس" در جنبه [[معنوی]] برای [[سعادت انسان]] و اطرافیان اوست و در [[قرآن کریم]] [[ستایش]] شده است. [[هراس]] و [[خوف]] از [[قیامت]] و [[آخرت]] از اصول راهنمای [[انسانی]] است تا در [[زندگی]] خود جانب [[تقوا]] و [[عدالت]] را رعایت نماید و [[حقوق]] دیگران را محترم بشمارد؛ همچنین شفقت به [[خانواده]] و [[فرزندان]] اقتضا دارد، به [[سعادت]] آنان اهمیت بدهد و برای [[نجات]] آنان از [[مهلکه]] [[گمراهی]]، [[نیکوترین]] [[معاشرت]] را داشته باشد و دعوت‌کننده آنان به [[نیکی]] و [[حق]] باشد<ref>ر.ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۴-۱۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۹-۴۸۰.</ref>
شفقت در هر دو مفهوم "عنایت" و "هراس" در جنبه [[معنوی]] برای [[سعادت انسان]] و اطرافیان اوست و در [[قرآن کریم]] [[ستایش]] شده است. [[هراس]] و [[خوف]] از [[قیامت]] و [[آخرت]] از اصول راهنمای [[انسانی]] است تا در [[زندگی]] خود جانب [[تقوا]] و [[عدالت]] را رعایت نماید و [[حقوق]] دیگران را محترم بشمارد؛ همچنین شفقت به [[خانواده]] و [[فرزندان]] اقتضا دارد، به [[سعادت]] آنان اهمیت بدهد و برای [[نجات]] آنان از [[مهلکه]] [[گمراهی]]، [[نیکوترین]] [[معاشرت]] را داشته باشد و دعوت‌کننده آنان به [[نیکی]] و [[حق]] باشد<ref>ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۴-۱۵.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص: ۴۷۹-۴۸۰.</ref>


==منابع==
== منابع ==
{{منابع}}
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{یادآوری پانویس}}
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: مدخل]]
[[رده: مدخل]]
[[رده:مشفق]]
[[رده:مشفق]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۳۷

مقدمه

اصل آن "شفق" به معنای رقّت و نازک‌دلی[۱]، رخوت و ضعف و نازکی[۲] در مقابل شدت و غلظت. در حالت وصفی یا اسنادی به مفهومی آمیخته از عنایت با ترس دلالت دارد. گاهی با ﴿مِنَ متعدی می‌شود و مفهوم ترس در آن ظاهر و غالب می‌گردد؛ مانند ﴿وَهُمْ مِنَ السَّاعَةِ مُشْفِقُونَ[۳] و در صورتی که با ﴿فِي متعدد شود، معنای عنایت در آن اظهر است ﴿إِنَّا كُنَّا قَبْلُ فِي أَهْلِنَا مُشْفِقِينَ[۴][۵]، شفقت از همین مادّه به معنای ترس ناصح از نصیحت بر منصوح آمده است[۶].

﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا مُشْفِقُونَ مِنْهَا وَيَعْلَمُونَ أَنَّهَا الْحَقُّ[۷].

شفقت در هر دو مفهوم "عنایت" و "هراس" در جنبه معنوی برای سعادت انسان و اطرافیان اوست و در قرآن کریم ستایش شده است. هراس و خوف از قیامت و آخرت از اصول راهنمای انسانی است تا در زندگی خود جانب تقوا و عدالت را رعایت نماید و حقوق دیگران را محترم بشمارد؛ همچنین شفقت به خانواده و فرزندان اقتضا دارد، به سعادت آنان اهمیت بدهد و برای نجات آنان از مهلکه گمراهی، نیکوترین معاشرت را داشته باشد و دعوت‌کننده آنان به نیکی و حق باشد[۸].[۹]

منابع

پانویس

  1. ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۹۷.
  2. حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۶، ص۸۶.
  3. «آنان که از پروردگارشان در نهان می‌هراسند و از رستخیز می‌ترسند» سوره انبیاء، آیه ۴۹.
  4. «می‌گویند: ما پیش از این در میان خانواده خویش ترسان بودیم» سوره طور، آیه ۲۶.
  5. حسین راغب اصفهانی، مفردات الفاظ القرآن، ص۴۵۸.
  6. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۵، ص۴۴.
  7. «آنان که بدان ایمان ندارند آن را به شتاب می‌جویند و مؤمنان از آن در هراسند و می‌دانند که راستین است، آگاه باش! آنان که درباره رستخیز چالش می‌ورزند در گمراهی ژرفند» سوره شوری، آیه ۱۸.
  8. ر. ک: سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱۹، ص۱۴-۱۵.
  9. نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص: ۴۷۹-۴۸۰.