موسی بن عقیل بن ابی‌طالب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی « {{امامت}} <div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;"> : <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 8...» ایجاد کرد)
 
 
(۷ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}


{{امامت}}
== مقدمه ==
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در تاریخ اسلامی]] - [[موسی بن عقیل بن ابی‌طالب در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
 
==مقدمه==
مادرش [[ام البنین]] دختر [[ابوبکر بن کلاب عامری]] و یا به قولی «امّ ولد» ([[کنیز]]) بود. از [[ابومخنف]] نقل شده که وی پس از [[شهادت]] برادرش [[جعفر بن عقیل]] در برابر [[دشمن]] ایستاد<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.</ref> و چنین [[رجز]] خواند:
مادرش [[ام البنین]] دختر [[ابوبکر بن کلاب عامری]] و یا به قولی «امّ ولد» ([[کنیز]]) بود. از [[ابومخنف]] نقل شده که وی پس از [[شهادت]] برادرش [[جعفر بن عقیل]] در برابر [[دشمن]] ایستاد<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.</ref> و چنین [[رجز]] خواند:
{{شعر}}
{{شعر}}
خط ۱۸: خط ۱۲:
آنگاه با شمشیر خود بر دشمن [[یورش]] برد و سی نفر از [[سربازان]] [[شجاع]] [[ابن سعد]] را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام [[عمرو بن صبیح صیداوی]] (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، [[سپاه ابن سعد]] او را محاصره کرده به شهادت رساندند<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>. از وی در منابع پیشین و [[زیارات]] یاد نشده است.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۶-۳۶۷.</ref>
آنگاه با شمشیر خود بر دشمن [[یورش]] برد و سی نفر از [[سربازان]] [[شجاع]] [[ابن سعد]] را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام [[عمرو بن صبیح صیداوی]] (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، [[سپاه ابن سعد]] او را محاصره کرده به شهادت رساندند<ref>ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.</ref>. از وی در منابع پیشین و [[زیارات]] یاد نشده است.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۶۶-۳۶۷.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:360818579.jpg|22px]] جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)| '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا''']]{{پایان منابع}}
# [[پرونده:360818579.jpg|22px]] جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)| '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا''']]{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۴۷

مقدمه

مادرش ام البنین دختر ابوبکر بن کلاب عامری و یا به قولی «امّ ولد» (کنیز) بود. از ابومخنف نقل شده که وی پس از شهادت برادرش جعفر بن عقیل در برابر دشمن ایستاد[۱] و چنین رجز خواند:

يا مَعْشَرَ الْکُهُوِل والشُبّاِناَضْرِبُکُمْ بالسَّیْفِ والِسّنانِ
احمي عن الفتية والنسوانوَعَنْ امامِ الاِنْسِ والْجانِ
اَرْضی بِذاكَ خِالقْ الرَحْمنِسَبْحانَهْ ذُوالْمَلِكِ الدَیّانِ[۲]
ای پیران و جوانان با شمشیر و نیزه با شما می‌جنگم و از دختران و زنان و امام جنّ و انس حمایت می‌کنم، با این کار رضایت خالق بخشنده را می‌جویم، او پاک و منزّه و صاحب پادشاهی و حسابگر است.

آنگاه با شمشیر خود بر دشمن یورش برد و سی نفر از سربازان شجاع ابن سعد را کشت و شماری را نیز زخمی کرد در این هنگام عمرو بن صبیح صیداوی (صیلاوی) که در کمین وی نشسته بود با نیزه بر او زد و از اسب به زیر افکند، سپاه ابن سعد او را محاصره کرده به شهادت رساندند[۳]. از وی در منابع پیشین و زیارات یاد نشده است.[۴]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳.
  2. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴؛ عشره کامله، ص۴۳۱.
  3. ذخیرة الدارین، ص۱۶۲؛ وسیلة الدارین، ص۲۳۳-۲۳۴.
  4. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۶۶-۳۶۷.