هلال بن حجاج: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (ربات: جایگزینی خودکار متن (-\n{{امامت}} +{{امامت}}))
 
(۵ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = [[هلال بن حجاج در تاریخ اسلامی]] - [[هلال بن حجاج در معارف و سیره حسینی]]| پرسش مرتبط  = }}
<div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">این مدخل از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
<div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;"> [[هلال بن حجاج در تاریخ اسلامی]] - [[هلال بن حجاج در معارف و سیره حسینی]]</div>
<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">


==مقدمه==
== مقدمه ==
[[شیخ صدوق]]<ref>امالی شیخ صدوق، ص۱۳۷.</ref> و شیخ [[عبدالله بحرانی]]<ref>عوالم، ج۱۷، ص۱۷۰.</ref> نقل کرده‌اند که هلال بن حجاج از [[یاران]] [[شهید]] [[امام حسین]]{{ع}} بوده است. وی [[روز عاشورا]] راهی میدان [[نبرد]] گردید و این‌گونه [[رجز]] می‌خواند:
[[شیخ صدوق]]<ref>امالی شیخ صدوق، ص۱۳۷.</ref> و شیخ [[عبدالله بحرانی]]<ref>عوالم، ج۱۷، ص۱۷۰.</ref> نقل کرده‌اند که هلال بن حجاج از [[یاران]] [[شهید]] [[امام حسین]] {{ع}} بوده است. وی [[روز عاشورا]] راهی میدان [[نبرد]] گردید و این‌گونه [[رجز]] می‌خواند:
{{شعر}}
{{شعر}}
{{ب|''أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُها''|2=''وَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها''}}
{{ب|''أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُها''|2=''وَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها''}}
خط ۱۱: خط ۸:
:تیر نشان دار زنم بر عدو سود نبخشد به کسی [[ترس]] او<ref>امالی شیخ صدوق، ترجمه و شرح محمد باقر کمرهای، ص۱۶۲.</ref>
:تیر نشان دار زنم بر عدو سود نبخشد به کسی [[ترس]] او<ref>امالی شیخ صدوق، ترجمه و شرح محمد باقر کمرهای، ص۱۶۲.</ref>


هلال پس از کشتن سیزده نفر از [[دشمنان]]، سرانجام به [[شهادت]] رسید<ref>با توجه به این که رجز مذکور به هلال بن نافع و نافع بن هلال نیز نسبت داده شده است (رک: مقاله نافع بن هلال و مقاله هلال بن نافع) گمان می‌‌رود که منظور از هلال بن حجاج، همان هلال بن نافع یا نافع بن هلال باشد، که در نام پدرش، اشتباه روی داده است. (نیز ر.ک: دائرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۱۱۱ و (پاورقی) و ۵۷؛ مقتل الحسین{{ع}}، مقرم، ص۲۴۸، منشورات شریف رضی (پاورقی.))</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۸۹.</ref>
هلال پس از کشتن سیزده نفر از [[دشمنان]]، سرانجام به [[شهادت]] رسید<ref>با توجه به این که رجز مذکور به هلال بن نافع و نافع بن هلال نیز نسبت داده شده است (رک: مقاله نافع بن هلال و مقاله هلال بن نافع) گمان می‌‌رود که منظور از هلال بن حجاج، همان هلال بن نافع یا نافع بن هلال باشد، که در نام پدرش، اشتباه روی داده است. (نیز ر. ک: دائرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۱۱۱ و (پاورقی) و ۵۷؛ مقتل الحسین {{ع}}، مقرم، ص۲۴۸، منشورات شریف رضی (پاورقی.))</ref>.<ref>جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)|پژوهشی پیرامون شهدای کربلا]]، ص:۳۸۹.</ref>


== جستارهای وابسته ==
== منابع ==
 
==منابع==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:360818579.jpg|22px]] جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)| '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا''']]
# [[پرونده:360818579.jpg|22px]] جمعی از نویسندگان، [[پژوهشی پیرامون شهدای کربلا (کتاب)| '''پژوهشی پیرامون شهدای کربلا''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


==پانویس==
== پانویس ==
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مدخل]]
[[رده:هلال بن حجاج]]
[[رده:هلال بن حجاج]]
[[رده:اعلام]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۵ اوت ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۳۴

مقدمه

شیخ صدوق[۱] و شیخ عبدالله بحرانی[۲] نقل کرده‌اند که هلال بن حجاج از یاران شهید امام حسین (ع) بوده است. وی روز عاشورا راهی میدان نبرد گردید و این‌گونه رجز می‌خواند:

أَری بِها مُعلَمَةً افْواهُهاوَ النَّفسُ لایَنفَعُها إِشفاقُها
تیر نشان دار زنم بر عدو سود نبخشد به کسی ترس او[۳]

هلال پس از کشتن سیزده نفر از دشمنان، سرانجام به شهادت رسید[۴].[۵]

منابع

  1. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا

پانویس

  1. امالی شیخ صدوق، ص۱۳۷.
  2. عوالم، ج۱۷، ص۱۷۰.
  3. امالی شیخ صدوق، ترجمه و شرح محمد باقر کمرهای، ص۱۶۲.
  4. با توجه به این که رجز مذکور به هلال بن نافع و نافع بن هلال نیز نسبت داده شده است (رک: مقاله نافع بن هلال و مقاله هلال بن نافع) گمان می‌‌رود که منظور از هلال بن حجاج، همان هلال بن نافع یا نافع بن هلال باشد، که در نام پدرش، اشتباه روی داده است. (نیز ر. ک: دائرة المعارف الحسینیه، ج۶، ص۱۱۱ و (پاورقی) و ۵۷؛ مقتل الحسین (ع)، مقرم، ص۲۴۸، منشورات شریف رضی (پاورقی.))
  5. جمعی از نویسندگان، پژوهشی پیرامون شهدای کربلا، ص:۳۸۹.