ایمان در لغت: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = ایمان
| موضوع مرتبط = ایمان
| عنوان مدخل  = [[ایمان]]
| عنوان مدخل  = ایمان
| مداخل مرتبط = [[ایمان در لغت]] - [[ایمان در قرآن]] - [[ایمان در حدیث]] - [[ایمان در نهج البلاغه]] - [[ایمان در معارف دعا و زیارات]] - [[ایمان در کلام اسلامی]] - [[ایمان در اخلاق اسلامی]] - [[ایمان در عرفان اسلامی]] - [[ایمان در فقه سیاسی]] - [[ایمان از دیدگاه برون‌دینی]] - [[ایمان معصوم]] - [[مقام ایمان]] - [[ایمان ابوطالب]] - [[ایمان نیاکان پیامبر خاتم]] | [[ایمان در معارف و سیره رضوی]]
| مداخل مرتبط = [[ایمان در لغت]] - [[ایمان در قرآن]] - [[ایمان در حدیث]] - [[ایمان در کلام اسلامی]] - [[ایمان در نهج البلاغه]] - [[ایمان در معارف دعا و زیارات]] - [[ایمان در اخلاق اسلامی]] - [[ایمان در فقه اسلامی]] - [[ایمان در فقه سیاسی]] - - [[مقام ایمان]] - [[ایمان در معارف و سیره علوی]] - [[ایمان در معارف و سیره حسینی]] - [[ایمان در معارف و سیره رضوی]] - [[ایمان در فرهنگ و معارف انقلاب اسلامی]]
| پرسش مرتبط  = ایمان (پرسش)
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


خط ۱۴۷: خط ۱۴۷:
* [[وجوب ایمان]]
* [[وجوب ایمان]]
* [[یقین]]
* [[یقین]]
{{پایان}}
{{پایان مدخل وابسته}}
{{پایان}}


== پانویس ==
== پانویس ==

نسخهٔ ‏۳۰ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۲:۲۶

مقدمه

ایمان

«ایمان» در لغت به معنای تصدیق است[۸]. اهل نظر برای ایمان، تعاریفی ذکر کرده‌اند که میان آنها وجوه مشترکی هست؛ مانند «حالتی قلبی و روانی که در اثر دانستن یک مفهوم و گرایش به آن حاصل می‌شود و با شدت و ضعف هریک از این دو عامل، کمال و نقص می‌پذیرد»[۹] و «پیوندی که میان نفس و متعلق علم آن حاصل می‌شود»[۱۰]. پس ایمان بر دو رکن استوار است: علم و گرایش[۱۱]. ایمان تنها گرایش و تسلیم نیست، بلکه مستلزم علم و آگاهی نیز هست. علم، محصول پیوندی است که در حوزه نفس، میان موضوع و محمول یک قضیه برقرار می‌شود. انسان تا هنگامی که از محتوای یک قضیه آگاه نباشد، نمی‌تواند به آن ایمان بیاورد. از این رو، علم را شرط لازم برای حصول ایمان دانسته‌اند[۱۲][۱۳]

منابع

جستارهای وابسته

پانویس

  1. خلیل بن احمد فراهیدی، کتاب العین، ج۸، ص۳۸۹.
  2. سید محمد حسین طباطبایی، المیزان، ج۱، ص۴۵.
  3. بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۵.
  4. لسان العرب، ج۱، ص۲۲۳.
  5. التحقیق، ج۱، ص۱۶۳ و ۱۶۴؛ العین، ج۸، ص۳۸۹.
  6. کتاب العین: ص ۵۶.
  7. عالمی، سید محمد، مقاله «ایمان»، دانشنامه کلام اسلامی ج۱، ص ۵۶۹-۵۸۵.
  8. الْإِيمَانُ: التصديق نفسه‌؛ (کتاب العین، ص۱۰۸).
  9. آموزش عقاید، ج۳، ص۱۲۷.
  10. جوادی آملی، عبدالله، رحیق مختوم، ج۱، بخش ۱، ص۱۵۴ و ۱۵۷؛ همو، شناخت‌شناسی در قرآن، ص۲۷۱؛ همو، تبیین براهین اثبات خدا، ص۷۶ و ۱۱۶؛ همو، مراحل اخلاقی در قرآن، ص۳۴۸-۳۴۹.
  11. ر. ک: مطهری، مرتضی، انسان کامل، ص۱۵۶؛ آموزش عقاید، ج۳، ص۱۲۷ و ۱۲۸.
  12. ر. ک: مصباح یزدی، محمدتقی، اخلاق در قرآن، ج۱، ص۲۲۳.
  13. بهشتی، سعید، مقاله «تربیت عقلانی»، دانشنامه امام علی، ج۴، ص ۱۷۸.