تسخیر در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۴

مقدمه

تسخیر: تحت اطاعت و سلطه محض درآوردن^[۱]، گماشتن بر کسی یا چیزی، رام‌ کردن^[۲] و منقاد کردن. اصل آن "سخر" به معنای "حقارت و ذلّت"^[۳] یا حکم‌کردن و تقدیر با زور و غلبه (تکوینی یا تشریعی)^[۴] است.

﴿فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ﴾^[۵].

بسیاری از موارد تسخیر در قرآن کریم تکوینی و مربوط به فعل خداوند است که برخی عمومی و برای همه انسان‌هاست: ﴿اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ... * وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا﴾^[۶] و برخی موارد از تسخیر الهی، برای اقتداربخشی و تقویت حاکمیت انسان‌های خاص بر روی زمین صورت گرفته است که اقتدار آنها در طول اقتدار و قدرت الهی بر روی زمین است: ﴿فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ﴾^[۷] و ﴿وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ﴾^[۸].

موردی از تسخیر انسان نسبت به انسان در قرآن کریم وارد شده که ضرورتی طبیعی برای ایجاد تعادل و حرکت در جامعه بشری است: ﴿وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا﴾^[۹]. این آیه شریفه به برتری برخی انسان‌ها بر دیگران به درجاتی از قدرت، علم، شهرت و مال اشاره دارد و این اختلاف را موجب تعاون و همکاری میان انسان‌ها و طراوت و بالندگی جامعه بشری بر می‌شمارد که باعث می‌شود، انسان‌ها قدرت یابند و از طریق استخدام، استیجار و به‌ کارگیری یکدیگر، امور فردی و اجتماعی را سامان دهند. این به‌کارگیری و استخدام به معنای اهانت و ذلت افراد فرودست نیست؛ بلکه تعامل و تعاون اجتماعی است^[۱۰]^[۱۱].

منابع

نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم

پانویس

↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.
↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۴.
↑ ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۴۴.
↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.
↑ «پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.
↑ «خداوند، همان است که دریا را برای شما رام کرد تا کشتی‌ها در آن به فرمان وی روان گردند... * و آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است که همه از اوست برای شما رام کرد» سوره جاثیه، آیه ۱۲-۱۳.
↑ «پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.
↑ «و کوه‌ها و پرنده‌ها را رام کردیم که همراه با داوود نیایش می‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۹.
↑ «و برخی از آنان را بر دیگری به پایه‌هایی برتری داده‌ایم تا برخی، برخی دیگر را به کار گیرند» سوره زخرف، آیه ۳۲.
↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۵، ص۱۴۵-۱۴۶.
↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۰.

[1] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.

[2] بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۴.

[3] ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۴۴.

[4] حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.

[5] «پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.

[6] «خداوند، همان است که دریا را برای شما رام کرد تا کشتی‌ها در آن به فرمان وی روان گردند... * و آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است که همه از اوست برای شما رام کرد» سوره جاثیه، آیه ۱۲-۱۳.

[7] «پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.

[8] «و کوه‌ها و پرنده‌ها را رام کردیم که همراه با داوود نیایش می‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۹.

[9] «و برخی از آنان را بر دیگری به پایه‌هایی برتری داده‌ایم تا برخی، برخی دیگر را به کار گیرند» سوره زخرف، آیه ۳۲.

[10] وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۵، ص۱۴۵-۱۴۶.

[11] نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص:۱۸۰.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]

[۹]

[۱۰]

[۱۱]

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-{{ویرایش غیرنهایی}}
+{{مدخل مرتبط
-{{امامت}}
+| موضوع مرتبط = تسخیر
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| عنوان مدخل  = [[تسخیر]]
-: <div style="background-color: rgb(252, 252, 233); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">اين مدخل از زیرشاخه‌های بحث '''[[تسخیر]]''' است. "'''[[تسخیر]]'''" از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود:</div>
+| مداخل مرتبط = [[تسخیر در قرآن]] - [[تسخیر در فقه سیاسی]]
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
+| پرسش مرتبط  =
-: <div style="background-color: rgb(255, 245, 227); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">[[تسخیر در قرآن]] | [[تسخیر در حدیث]] | [[تسخیر در فقه سیاسی]] </div>
+}}
-<div style="padding: 0.0em 0em 0.0em;">
-: <div style="background-color: rgb(206,242, 299); text-align:center; font-size: 85%; font-weight: normal;">در این باره، تعداد بسیاری از پرسش‌های عمومی و مصداقی مرتبط، وجود دارند که در مدخل '''[[تسخیر (پرسش)]]''' قابل دسترسی خواهند بود.</div>
-<div style="padding: 0.4em 0em 0.0em;">
-==مقدمه==
+== مقدمه ==
-*[[تسخیر]]: تحت [[اطاعت]] و [[سلطه]] محض درآوردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.</ref>، گماشتن بر کسی یا چیزی، رام‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۴.</ref> و منقاد کردن. اصل آن "سخر" به معنای "حقارت و ذلّت"<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۴۴.</ref> یا حکم‌کردن و تقدیر با [[زور]] و [[غلبه]] ([[تکوینی]] یا [[تشریعی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.</ref> است.
+[[تسخیر]]: تحت [[اطاعت]] و [[سلطه]] محض درآوردن<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.</ref>، گماشتن بر کسی یا چیزی، رام‌ کردن<ref>بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۳۴.</ref> و منقاد کردن. اصل آن "سخر" به معنای "حقارت و ذلّت"<ref>ابن‌فارس، معجم مقاییس اللغة، ج۳، ص۱۴۴.</ref> یا حکم‌کردن و تقدیر با [[زور]] و [[غلبه]] ([[تکوینی]] یا [[تشریعی]])<ref>حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن، ج۵، ص۷۶.</ref> است.
-*{{متن قرآن|فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ}}<ref>«پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.</ref>.
-*بسیاری از موارد [[تسخیر]] در [[قرآن کریم]] [[تکوینی]] و مربوط به [[فعل خداوند]] است که برخی عمومی و برای همه انسان‌هاست: {{متن قرآن|اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ... * وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا}}<ref>«خداوند، همان است که دریا را برای شما رام کرد تا کشتی‌ها در آن به فرمان وی روان گردند... * و آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است که همه از اوست برای شما رام کرد» سوره جاثیه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> و برخی موارد از [[تسخیر]] [[الهی]]، برای اقتداربخشی و تقویت [[حاکمیت]] انسان‌های خاص بر روی [[زمین]] صورت گرفته است که [[اقتدار]] آنها در طول [[اقتدار]] و [[قدرت الهی]] بر روی [[زمین]] است: {{متن قرآن|فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ}}<ref>«پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.</ref> و {{متن قرآن|وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ}}<ref>«و کوه‌ها و پرنده‌ها را رام کردیم که همراه با داود نیایش می‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۹.</ref>.
-*موردی از [[تسخیر]] [[انسان]] نسبت به [[انسان در قرآن کریم]] وارد شده که ضرورتی طبیعی برای ایجاد [[تعادل]] و حرکت در [[جامعه بشری]] است: {{متن قرآن|وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا}}<ref>«و برخی از آنان را بر دیگری به پایه‌هایی برتری داده‌ایم تا برخی، برخی دیگر را به کار گیرند» سوره زخرف، آیه ۳۲.</ref>. این [[آیه شریفه]] به [[برتری]] برخی [[انسان‌ها]] بر دیگران به درجاتی از [[قدرت]]، [[علم]]، [[شهرت]] و [[مال]] اشاره دارد و این [[اختلاف]] را موجب [[تعاون]] و [[همکاری]] میان [[انسان‌ها]] و طراوت و [[بالندگی]] [[جامعه بشری]] بر می‌شمارد که باعث می‌شود، [[انسان‌ها]] [[قدرت]] یابند و از طریق استخدام، استیجار و به‌ کارگیری یکدیگر، امور فردی و [[اجتماعی]] را سامان دهند. این به‌کارگیری و استخدام به معنای [[اهانت]] و [[ذلت]] افراد فرودست نیست؛ بلکه تعامل و [[تعاون اجتماعی]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۵، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۰.</ref>.
-==منابع==
+{{متن قرآن|فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ}}<ref>«پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.</ref>.
-* [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
-==پانویس==
+بسیاری از موارد [[تسخیر]] در [[قرآن کریم]] [[تکوینی]] و مربوط به [[فعل خداوند]] است که برخی عمومی و برای همه انسان‌هاست: {{متن قرآن|اللَّهُ الَّذِي سَخَّرَ لَكُمُ الْبَحْرَ لِتَجْرِيَ الْفُلْكُ فِيهِ بِأَمْرِهِ... * وَسَخَّرَ لَكُمْ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا}}<ref>«خداوند، همان است که دریا را برای شما رام کرد تا کشتی‌ها در آن به فرمان وی روان گردند... * و آنچه را در آسمان‌ها و در زمین است که همه از اوست برای شما رام کرد» سوره جاثیه، آیه ۱۲-۱۳.</ref> و برخی موارد از [[تسخیر]] [[الهی]]، برای اقتداربخشی و تقویت [[حاکمیت]] انسان‌های خاص بر روی [[زمین]] صورت گرفته است که [[اقتدار]] آنها در طول [[اقتدار]] و [[قدرت الهی]] بر روی [[زمین]] است: {{متن قرآن|فَسَخَّرْنَا لَهُ الرِّيحَ تَجْرِي بِأَمْرِهِ رُخَاءً حَيْثُ أَصَابَ}}<ref>«پس ما باد را رام او کردیم که به فرمان او هر جا می‌خواست به نرمی روان می‌شد» سوره ص، آیه ۳۶.</ref> و {{متن قرآن|وَسَخَّرْنَا مَعَ دَاوُودَ الْجِبَالَ يُسَبِّحْنَ وَالطَّيْرَ}}<ref>«و کوه‌ها و پرنده‌ها را رام کردیم که همراه با داوود نیایش می‌کردند» سوره انبیاء، آیه ۷۹.</ref>.
-{{یادآوری پانویس}}
-{{پانویس2}}
+موردی از [[تسخیر]] [[انسان]] نسبت به [[انسان در قرآن کریم]] وارد شده که ضرورتی طبیعی برای ایجاد [[تعادل]] و حرکت در [[جامعه بشری]] است: {{متن قرآن|وَرَفَعْنَا بَعْضَهُمْ فَوْقَ بَعْضٍ دَرَجَاتٍ لِيَتَّخِذَ بَعْضُهُمْ بَعْضًا سُخْرِيًّا}}<ref>«و برخی از آنان را بر دیگری به پایه‌هایی برتری داده‌ایم تا برخی، برخی دیگر را به کار گیرند» سوره زخرف، آیه ۳۲.</ref>. این [[آیه شریفه]] به [[برتری]] برخی [[انسان‌ها]] بر دیگران به درجاتی از [[قدرت]]، [[علم]]، [[شهرت]] و [[مال]] اشاره دارد و این [[اختلاف]] را موجب [[تعاون]] و [[همکاری]] میان [[انسان‌ها]] و طراوت و [[بالندگی]] [[جامعه بشری]] بر می‌شمارد که باعث می‌شود، [[انسان‌ها]] [[قدرت]] یابند و از طریق استخدام، استیجار و به‌ کارگیری یکدیگر، امور فردی و [[اجتماعی]] را سامان دهند. این به‌کارگیری و استخدام به معنای [[اهانت]] و [[ذلت]] افراد فرودست نیست؛ بلکه تعامل و [[تعاون اجتماعی]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۵، ص۱۴۵-۱۴۶.</ref><ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص:۱۸۰.</ref>.
+== منابع ==
+{{منابع}}
+# [[پرونده:1379779.jpg|22px]] [[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|'''فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم''']]
+{{پایان منابع}}
+== پانویس ==
+{{پانویس}}
 [[رده: مدخل]]
 [[رده: تسخیر]]