ابومحمد غفاری: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
جز (جایگزینی متن - 'ابن شهر آشوب' به 'ابن‌شهرآشوب')
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابومحمد غفاری در معارف و سیره رضوی ]]| پرسش مرتبط  = }}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = راویان امام رضا| عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[ابومحمد غفاری در معارف و سیره رضوی ]]| پرسش مرتبط  = }}
== آشنایی اجمالی ==
== آشنایی اجمالی ==
[[شیخ طوسی]] در فهرست سه بار از او نام برده و [[عبدالله بن ابراهیم انصاری]] را از [[عبدالله بن ابراهیم غفاری]] جدا ذکر کرده است<ref>الفهرست، ص۱۶۶ و ۱۶۷.</ref> و در بخش [[القاب]] هم از [[غفاری]] نام برده است.<ref>الفهرست، ص۲۸۱.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید: [[عبدالله بن ابراهیم بن ابی عمر غفاری]] هم [[پیمان]] [[انصار]] بود و در میان [[قبیله مزینه]] در [[مدینه]] می‌‌زیست و گاه به او [[غفاری]]، گاه [[انصاری]] و گاه [[مزنی]] می‌‌گویند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۸.</ref> رجال‌نویسان متأخر افرادی را که شیخ نام برده، یک نفر دانسته و دلایلی برای این [[اتحاد]] بیان کرده‌اند از جمله اینکه [[کلام]] [[نجاشی]] تصریح به [[اتحاد]] دارد و به، علاوه خود شیخ در کتاب [[رجال]] فقط یک بار از [[عبدالله بن ابراهیم]] نام برده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۸۰.</ref> در [[رجال]] [[طوسی]] ذیل اصحاب امام هشتم نام [[عبدالله بن ابراهیم]] آمده<ref>رجال الطوسی، ص۳۸۲.</ref> که احتمالا همین شخص است، چون [[کشّی]] می‌‌گوید: [[ابومحمد انصاری]] که از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} است و [[محمد بن عیسی]] از او [[روایت]] می‌‌کند، شناخته شده نیست.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۲.</ref> به گفته [[ابن غضائری]]، [[غفاری]] از [[امام صادق]]<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۳۸.</ref> و [[امام رضا]]{{ع}}، [[عبدالله بن سنان]]، [[قاسم بن اسحاق]]، [[ابراهیم بن علی]] و [[جعفر بن ابراهیم]] [[روایت]] کرده و افرادی چون [[محمد بن عیسی بن عبید]]، [[حسن بن علی بن فضال]]، [[عبدالرحمان بن یعقوب]] و [[یعقوب بن یزید]] از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۵ و ج۲، ص۴۴۹.</ref> از کتاب او با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند.<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۳ و ۳۵۶.</ref> [[تذکر]] این نکته لازم است که [[ابن شهر آشوب]] همانند [[شیخ طوسی]]، از عبدالله دوبار نام برده و در یک مورد به [[اشتباه]] او را [[عبدالله بن اهتم]] ذکر کرده است،<ref>معالم العلماء، ص۷۲.</ref> در حالی که عبدالله بن اهتم جد [[خالد بن صفوان منقری]]<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۰.</ref> و از خطبای [[صدر اسلام]] بوده است<ref> الفهرست (الندیم)، ص۱۳۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲.</ref>
[[شیخ طوسی]] در فهرست سه بار از او نام برده و [[عبدالله بن ابراهیم انصاری]] را از [[عبدالله بن ابراهیم غفاری]] جدا ذکر کرده است<ref>الفهرست، ص۱۶۶ و ۱۶۷.</ref> و در بخش [[القاب]] هم از [[غفاری]] نام برده است.<ref>الفهرست، ص۲۸۱.</ref> [[نجاشی]] می‌‌گوید: [[عبدالله بن ابراهیم بن ابی عمر غفاری]] هم [[پیمان]] [[انصار]] بود و در میان [[قبیله مزینه]] در [[مدینه]] می‌‌زیست و گاه به او [[غفاری]]، گاه [[انصاری]] و گاه [[مزنی]] می‌‌گویند.<ref>رجال النجاشی، ج۲، ص۲۸.</ref> رجال‌نویسان متأخر افرادی را که شیخ نام برده، یک نفر دانسته و دلایلی برای این [[اتحاد]] بیان کرده‌اند از جمله اینکه [[کلام]] [[نجاشی]] تصریح به [[اتحاد]] دارد و به، علاوه خود شیخ در کتاب [[رجال]] فقط یک بار از [[عبدالله بن ابراهیم]] نام برده است.<ref>معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۸۰.</ref> در [[رجال]] [[طوسی]] ذیل اصحاب امام هشتم نام [[عبدالله بن ابراهیم]] آمده<ref>رجال الطوسی، ص۳۸۲.</ref> که احتمالا همین شخص است، چون [[کشّی]] می‌‌گوید: [[ابومحمد انصاری]] که از [[اصحاب امام رضا]]{{ع}} است و [[محمد بن عیسی]] از او [[روایت]] می‌‌کند، شناخته شده نیست.<ref>اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۲.</ref> به گفته [[ابن غضائری]]، [[غفاری]] از [[امام صادق]]<ref>خلاصة الاقوال، ص۲۳۸.</ref> و [[امام رضا]]{{ع}}، [[عبدالله بن سنان]]، [[قاسم بن اسحاق]]، [[ابراهیم بن علی]] و [[جعفر بن ابراهیم]] [[روایت]] کرده و افرادی چون [[محمد بن عیسی بن عبید]]، [[حسن بن علی بن فضال]]، [[عبدالرحمان بن یعقوب]] و [[یعقوب بن یزید]] از او [[حدیث]] نقل کرده‌اند.<ref>جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۵ و ج۲، ص۴۴۹.</ref> از کتاب او با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند.<ref>الذریعه، ج۶، ص۳۴۳ و ۳۵۶.</ref> [[تذکر]] این نکته لازم است که [[ابن‌شهرآشوب]] همانند [[شیخ طوسی]]، از عبدالله دوبار نام برده و در یک مورد به [[اشتباه]] او را [[عبدالله بن اهتم]] ذکر کرده است،<ref>معالم العلماء، ص۷۲.</ref> در حالی که عبدالله بن اهتم جد [[خالد بن صفوان منقری]]<ref>دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۰.</ref> و از خطبای [[صدر اسلام]] بوده است<ref> الفهرست (الندیم)، ص۱۳۹.</ref>.<ref>جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]] ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲.</ref>


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۷ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۴:۰۹

آشنایی اجمالی

شیخ طوسی در فهرست سه بار از او نام برده و عبدالله بن ابراهیم انصاری را از عبدالله بن ابراهیم غفاری جدا ذکر کرده است[۱] و در بخش القاب هم از غفاری نام برده است.[۲] نجاشی می‌‌گوید: عبدالله بن ابراهیم بن ابی عمر غفاری هم پیمان انصار بود و در میان قبیله مزینه در مدینه می‌‌زیست و گاه به او غفاری، گاه انصاری و گاه مزنی می‌‌گویند.[۳] رجال‌نویسان متأخر افرادی را که شیخ نام برده، یک نفر دانسته و دلایلی برای این اتحاد بیان کرده‌اند از جمله اینکه کلام نجاشی تصریح به اتحاد دارد و به، علاوه خود شیخ در کتاب رجال فقط یک بار از عبدالله بن ابراهیم نام برده است.[۴] در رجال طوسی ذیل اصحاب امام هشتم نام عبدالله بن ابراهیم آمده[۵] که احتمالا همین شخص است، چون کشّی می‌‌گوید: ابومحمد انصاری که از اصحاب امام رضا(ع) است و محمد بن عیسی از او روایت می‌‌کند، شناخته شده نیست.[۶] به گفته ابن غضائری، غفاری از امام صادق[۷] و امام رضا(ع)، عبدالله بن سنان، قاسم بن اسحاق، ابراهیم بن علی و جعفر بن ابراهیم روایت کرده و افرادی چون محمد بن عیسی بن عبید، حسن بن علی بن فضال، عبدالرحمان بن یعقوب و یعقوب بن یزید از او حدیث نقل کرده‌اند.[۸] از کتاب او با عنوان کتاب الحدیث یاد کرده‌اند.[۹] تذکر این نکته لازم است که ابن‌شهرآشوب همانند شیخ طوسی، از عبدالله دوبار نام برده و در یک مورد به اشتباه او را عبدالله بن اهتم ذکر کرده است،[۱۰] در حالی که عبدالله بن اهتم جد خالد بن صفوان منقری[۱۱] و از خطبای صدر اسلام بوده است[۱۲].[۱۳]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. الفهرست، ص۱۶۶ و ۱۶۷.
  2. الفهرست، ص۲۸۱.
  3. رجال النجاشی، ج۲، ص۲۸.
  4. معجم رجال الحدیث، ج۱۰، ص۸۰.
  5. رجال الطوسی، ص۳۸۲.
  6. اختیار معرفة الرجال، ص۶۱۲.
  7. خلاصة الاقوال، ص۲۳۸.
  8. جامع الرواة، ج۱، ص۴۶۵ و ج۲، ص۴۴۹.
  9. الذریعه، ج۶، ص۳۴۳ و ۳۵۶.
  10. معالم العلماء، ص۷۲.
  11. دایرة المعارف بزرگ اسلامی، ج۳، ص۵۰.
  12. الفهرست (الندیم)، ص۱۳۹.
  13. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱، ص۴۸۱-۴۸۲.