بیعت عقبه دوم در قرآن: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
بدون خلاصۀ ویرایش
 
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = بیعت
| موضوع مرتبط = بیعت عقبه دوم
| عنوان مدخل  = [[بیعت عقبه دوم]]
| عنوان مدخل  = بیعت عقبه دوم
| مداخل مرتبط = [[بیعت عقبه دوم در قرآن]] - [[بیعت عقبه دوم در تاریخ اسلامی]] - [[بیعت عقبه دوم در سیره پیامبر خاتم]]
| مداخل مرتبط = [[بیعت عقبه دوم در قرآن]] - [[بیعت عقبه دوم در تاریخ اسلامی]] - [[بیعت عقبه دوم در سیره پیامبر خاتم]]
| پرسش مرتبط  =
| پرسش مرتبط  =
}}
}}
== مقدمه ==
== مقدمه ==
پس از [[بیعت عقبه اول]]، [[دعوت پیامبر]] در یثرب با اقبال عمومی روبه‌رو شد و در سال بعد ۷۲ مرد و سه [[زن]] از [[مسلمانان]] این [[شهر]] به [[مکه]] آمده، در همان [[عقبه]] با [[پیامبر]] {{صل}} [[دیدار]] و [[بیعت]] کردند. این [[بیعت]] که بر [[دفاع]] از [[پیامبر]] {{صل}} بود<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۴۴۱؛ الکامل، ج۱، ص۹۸.</ref> زمینه‌ساز [[هجرت پیامبر]] {{صل}} به یثرب گردید. به [[اعتقاد]] [[مفسران]]، [[آیات]] {{متن قرآن|وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«و نعمت خداوند را به یاد آورید و (نیز) پیمانی را که استوار با شما بسته است هنگامی که گفتید: شنیدیم و گردن نهادیم؛ و از خداوند پروا کنید بی‌گمان خداوند به اندیشه‌ها داناست» سوره مائده، آیه ۷.</ref><ref>مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۰؛ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۳۱۹؛ روح المعانی، مج ۴، ج۶، ص۱۲۱.</ref> و {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا}}<ref>«و بی‌گمان اینان پیش‌تر با خداوند پیمان بسته بودند که (در جنگ به دشمن) پشت نکنند و پیمان خداوند بازخواست می‌گردد» سوره احزاب، آیه ۱۵.</ref><ref>تفسیر قرطبی، ج۱۴، ص۹۹.</ref> به این [[بیعت]] اشاره دارد<ref>[[حمید رضا مطهری‌فر|مطهری‌فر، حمید رضا]]، [[بیعت ۱ (مقاله)|بیعت]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۶.</ref>.
پس از [[بیعت عقبه اول]]، [[دعوت پیامبر]] در یثرب با اقبال عمومی روبه‌رو شد و در سال بعد ۷۲ مرد و سه [[زن]] از [[مسلمانان]] این [[شهر]] به [[مکه]] آمده، در همان [[عقبه]] با [[پیامبر]]{{صل}} [[دیدار]] و [[بیعت]] کردند. این بیعت که بر [[دفاع]] از پیامبر{{صل}} بود<ref>السیرة النبویه، ج۲، ص۴۴۱؛ الکامل، ج۱، ص۹۸.</ref> زمینه‌ساز [[هجرت پیامبر]]{{صل}} به یثرب گردید. به [[اعتقاد]] [[مفسران]]، [[آیات]] {{متن قرآن|وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ}}<ref>«و نعمت خداوند را به یاد آورید و (نیز) پیمانی را که استوار با شما بسته است هنگامی که گفتید: شنیدیم و گردن نهادیم؛ و از خداوند پروا کنید بی‌گمان خداوند به اندیشه‌ها داناست» سوره مائده، آیه ۷.</ref>.<ref>مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۰؛ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۳۱۹؛ روح المعانی، مج ۴، ج۶، ص۱۲۱.</ref> و {{متن قرآن|وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا}}<ref>«و بی‌گمان اینان پیش‌تر با خداوند پیمان بسته بودند که (در جنگ به دشمن) پشت نکنند و پیمان خداوند بازخواست می‌گردد» سوره احزاب، آیه ۱۵.</ref>.<ref>تفسیر قرطبی، ج۱۴، ص۹۹.</ref> به این [[بیعت]] اشاره دارد<ref>[[حمید رضا مطهری‌فر|مطهری‌فر، حمید رضا]]، [[بیعت ۱ (مقاله)|بیعت]]، [[دائرةالمعارف قرآن کریم ج۶ (کتاب)|دائرةالمعارف قرآن کریم]]؛ ج۶.</ref>.


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ کنونی تا ‏۱ دسامبر ۲۰۲۲، ساعت ۰۹:۳۰

مقدمه

پس از بیعت عقبه اول، دعوت پیامبر در یثرب با اقبال عمومی روبه‌رو شد و در سال بعد ۷۲ مرد و سه زن از مسلمانان این شهر به مکه آمده، در همان عقبه با پیامبر(ص) دیدار و بیعت کردند. این بیعت که بر دفاع از پیامبر(ص) بود[۱] زمینه‌ساز هجرت پیامبر(ص) به یثرب گردید. به اعتقاد مفسران، آیات ﴿وَاذْكُرُوا نِعْمَةَ اللَّهِ عَلَيْكُمْ وَمِيثَاقَهُ الَّذِي وَاثَقَكُمْ بِهِ إِذْ قُلْتُمْ سَمِعْنَا وَأَطَعْنَا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ بِذَاتِ الصُّدُورِ[۲].[۳] و ﴿وَلَقَدْ كَانُوا عَاهَدُوا اللَّهَ مِنْ قَبْلُ لَا يُوَلُّونَ الْأَدْبَارَ وَكَانَ عَهْدُ اللَّهِ مَسْئُولًا[۴].[۵] به این بیعت اشاره دارد[۶].

منابع

پانویس

  1. السیرة النبویه، ج۲، ص۴۴۱؛ الکامل، ج۱، ص۹۸.
  2. «و نعمت خداوند را به یاد آورید و (نیز) پیمانی را که استوار با شما بسته است هنگامی که گفتید: شنیدیم و گردن نهادیم؛ و از خداوند پروا کنید بی‌گمان خداوند به اندیشه‌ها داناست» سوره مائده، آیه ۷.
  3. مجمع البیان، ج۳، ص۲۶۰؛ التفسیر الکبیر، ج۴، ص۳۱۹؛ روح المعانی، مج ۴، ج۶، ص۱۲۱.
  4. «و بی‌گمان اینان پیش‌تر با خداوند پیمان بسته بودند که (در جنگ به دشمن) پشت نکنند و پیمان خداوند بازخواست می‌گردد» سوره احزاب، آیه ۱۵.
  5. تفسیر قرطبی، ج۱۴، ص۹۹.
  6. مطهری‌فر، حمید رضا، بیعت، دائرةالمعارف قرآن کریم؛ ج۶.