عبدان بن محمد مروزی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = عبدان بن محمد مروزی | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} == آشنایی اجمالی == ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی، مشهور به عبدان در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی مرو به دن...» ایجاد کرد)
 
جز (جایگزینی متن - 'پرونده:9030760879.jpg|22px]] 22px جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی')
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۹: خط ۹:
[[ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی]]، مشهور به [[عبدان]] در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref> او برای [[کسب علم]] به مناطقی همچون [[شام]]، [[عراق]]، [[حجاز]] و [[مصر]] [[مسافرت]] کرد و [[علم حدیث]] را نزد افرادی چون [[قتیبة بن سعید]]، [[علی بن حجر]] و [[اسماعیل بن مسعود جحدری]]، و [[علم فقه]] را نزد [[اصحاب]] [[شافعی]] فرا گرفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref>
[[ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی]]، مشهور به [[عبدان]] در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی [[مرو]] به [[دنیا]] آمد.<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref> او برای [[کسب علم]] به مناطقی همچون [[شام]]، [[عراق]]، [[حجاز]] و [[مصر]] [[مسافرت]] کرد و [[علم حدیث]] را نزد افرادی چون [[قتیبة بن سعید]]، [[علی بن حجر]] و [[اسماعیل بن مسعود جحدری]]، و [[علم فقه]] را نزد [[اصحاب]] [[شافعی]] فرا گرفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref>


[[علمای رجال]] [[اهل سنت]] او را محدثی [[حافظ]]، [[ثقه]] و [[زاهد]] دانسته‌اند. [[عبدالرحمان بن محمد غفّاری]] و [[ابوالعباس دغولی]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.</ref> وی پس از فراگیری [[حدیث]] و [[فقه شافعی]] به مرو برگشت و قصد داشت تا [[مذهب شافعی]] را در آن منطقه گسترش دهد، لیکن با ممانعت [[احمد بن سیار]] مفتی [[شهر]] رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت [[علمی]] دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و [[مردم]] برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «[[المعرفه (کتاب)|المعرفه]]» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref> [[یاقوت]] نام کتابش را «الموطأ» آورده است<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۴۶.</ref>
[[علمای رجال]] [[اهل سنت]] او را محدثی [[حافظ]]، [[ثقه]] و [[زاهد]] دانسته‌اند. [[عبدالرحمان بن محمد غفّاری]] و [[ابوالعباس دغولی]] از او [[روایت]] کرده‌اند.<ref>تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.</ref> وی پس از فراگیری [[حدیث]] و [[فقه شافعی]] به مرو برگشت و قصد داشت تا [[مذهب شافعی]] را در آن منطقه گسترش دهد، لکن با ممانعت [[احمد بن سیار]] مفتی [[شهر]] رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت [[علمی]] دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و [[مردم]] برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «المعرفه» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.<ref>طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.</ref> [[یاقوت]] نام کتابش را «الموطأ» آورده است<ref>معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.</ref>.<ref> [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی]]، ج۱، ص۴۶۶.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
# [[پرونده:9030760879.jpg|22px]] [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
# [[پرونده: IM009687.jpg|22px]] جمعی از پژوهشگران، [[فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱ (کتاب)|'''فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}



نسخهٔ کنونی تا ‏۴ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۱

موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد

آشنایی اجمالی

ابومحمد عبدالله بن محمد بن عیسی مروزی جنوجردی، مشهور به عبدان در سال ۲۲۰هـ در جنوجرد (کنوکرد)، روستایی در پنج فرسخی مرو به دنیا آمد.[۱] او برای کسب علم به مناطقی همچون شام، عراق، حجاز و مصر مسافرت کرد و علم حدیث را نزد افرادی چون قتیبة بن سعید، علی بن حجر و اسماعیل بن مسعود جحدری، و علم فقه را نزد اصحاب شافعی فرا گرفت.[۲]

علمای رجال اهل سنت او را محدثی حافظ، ثقه و زاهد دانسته‌اند. عبدالرحمان بن محمد غفّاری و ابوالعباس دغولی از او روایت کرده‌اند.[۳] وی پس از فراگیری حدیث و فقه شافعی به مرو برگشت و قصد داشت تا مذهب شافعی را در آن منطقه گسترش دهد، لکن با ممانعت احمد بن سیار مفتی شهر رو به رو گشت. عبدان دوباره به مصر رفت و پس از چند سال فعالیت علمی دوباره به مرو برگشت و مورد استقبال احمد بن سیار قرار گرفت. او پس از احمد بن سیار مفتی شهر مرو شد و مردم برای اخذ فتاوای خویش به او مراجعه می‌‌کردند. او کتاب «المعرفه» را نوشت و در سال ۲۹۳هـ در مرو از دنیا رفت.[۴] یاقوت نام کتابش را «الموطأ» آورده است[۵].[۶]

منابع

  1. جمعی از پژوهشگران، فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی ج۱

پانویس

  1. معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.
  2. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.
  3. تاریخ بغداد، ج۱۱، ص۱۳۵.
  4. طبقات الشافعیة الکبری، ج۲، ص۲۹۷.
  5. معجم البلدان، ج۲، ص۱۷۲.
  6. فرهنگ‌نامه مؤلفان اسلامی، ج۱، ص۴۶۶.