ابو برده بن عوف ازدی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '[[رده:قبیله ' به '[[رده:')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۵۷: خط ۵۷:


وی از آن پس در زمره [[یاران حضرت علی]] {{ع}} و درآمد و در [[جنگ صفین]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} با [[شامیان]] جنگید<ref>وقعة صفین، ص۴.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۸۴-۸۵.</ref>
وی از آن پس در زمره [[یاران حضرت علی]] {{ع}} و درآمد و در [[جنگ صفین]] در رکاب [[امام علی]] {{ع}} با [[شامیان]] جنگید<ref>وقعة صفین، ص۴.</ref><ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام علی ج۱ (کتاب)|اصحاب امام علی]]، ج۱، ص۸۴-۸۵.</ref>
== جستارهای وابسته ==
{{مدخل وابسته}}
* [[ازد]] (قبیله)
{{پایان مدخل وابسته}}


== منابع ==
== منابع ==

نسخهٔ ‏۲۲ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۴

ابو برده بن عوف ازدی
تصویر نمادین جنگ صفین
نام کاملابو برده بن عوف ازدی
جنسیتمرد
از قبیلهازد
از اصحابامام علی
حضور در جنگ

مقدمه

شیخ طوسی و برقی، ابو برده بن عوف ازدی را از اصحاب امیرالمؤمنین (ع) به شمار آورده‌اند[۱].

ابو برده بن عوف ازدی در جنگ جمل به عنوان مخالف، از سپاه امام فاصله گرفت، اما خدمت حضرت علی (ع) آمد و گفت: ای امیرمؤمنان! آیا کشته‌های اطراف طلحه، زبیر و عایشه را دیدی؟ به چه دلیلی کشته شدند؟ امام (ع) در پاسخ فرمود: «اینها شیعیان و کارگزاران مرا کشتند و دو برادر ربیعه عبدی را همراه جمعی از مسلمانان به شهادت رساندند، به جرم این که گفته بودند: ما حاضر نیستیم مثل شما پیمان‌شکنی کرده و حیله و غدر به کار بندیم. به همین جرم آنان را به قتل رساندند، سپس از اهل جمل خواستم که قاتلان این بی‌گناهان را تحویلم دهند تا قصاص شوند و کتاب خدا - قرآن - بین من و آنان حکم و داور باشد، اما آنها حاضر نشدند و قاتلان را تحویل ندادند و به داوری قرآن نیز تن ندادند، سپس از راه جنگ با من وارد شدند، در حالی که هنوز بیعت و پیمانم با خون نزدیک به هزار نفر از شیعیانم به گردنشان بود، لذا من نیز با آنان جنگیدم و کشته‌هایشان به تلافی کشته‌های ما است. آیا تو در این کار شک و تردید داری؟»

ابو برده بن عوف ازدی گفت: تا به حال در شک و تردید بودم، ولی اکنون حق را شناختم و خطای آنان بر من آشکار شد. ای علی! تو بر هدایت بوده و به حق رسیده‌ای.

وی از آن پس در زمره یاران حضرت علی (ع) و درآمد و در جنگ صفین در رکاب امام علی (ع) با شامیان جنگید[۲][۳]

جستارهای وابسته

منابع

پانویس

  1. رجال طوسی، ص۶۳، ش۱۱؛ رجال برقی، ص۶ و ر. ک: وقعة صفین، ص۴ و ۵ و شرح ابن ابی الحدید، ج۳، ص۵.
  2. وقعة صفین، ص۴.
  3. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام علی، ج۱، ص۸۴-۸۵.