زاهر بن عمرو کندی در تاریخ اسلامی: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
جز (جایگزینی متن - '\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(252\,\s252\,\s233\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\[\[(.*)\]\](.*)\"\'\'\'(.*)\'\'\'\"(.*)\<\/div\>\n\<div\sstyle\=\"background\-color\:\srgb\(255\,\s245\,\s227\)\;\stext\-align\:center\;\sfont\-size\:\s85\%\;\sfont\-weight\:\snormal\;\"\>(.*)\<\/div\>\n\n' به '{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = $2 | عنوان مدخل = $4 | مداخل مرتبط = $6 | پرسش مرتبط = }} ')
بدون خلاصۀ ویرایش
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{امامت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = زاهر بن عمرو کندی
| موضوع مرتبط = زاهر بن عمرو کندی
خط ۷: خط ۶:
}}
}}


==مقدمه==
== مقدمه ==
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى زَاهِرٍ مَوْلَى عَمْرِو بْنِ اَلْحَمِقِ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛
{{متن حدیث|اَلسَّلاَمُ عَلَى زَاهِرٍ مَوْلَى عَمْرِو بْنِ اَلْحَمِقِ}}<ref>زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.</ref>؛


زاهر و به قولی [[زاهد]] فرزند [[عمرو کندی]]، از [[شخصیت‌های کوفه]] و از [[قبیله کنده]] واز [[یاران]] نزدیک [[امیرمؤمنان]]{{ع}} بود. وی در حرکت‌های انقلابی، [[ضد]] [[معاویه]] شرکتی فعال داشت او [[غلام]] و به قولی یکی از یاران نزدیک [[عمرو بن حمق]] بود<ref>مرحوم مقدس اردبیلی در جامع الرواة، ج۱، حرف الزای، او را مصاحب عمرو بن حمق دانسته است، اما شیخ طوسی در رجال خود و علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱، و آیت الله خونی در معجم الرجال، ج۷، ص۲۱۴، شماره ۴۶۴۶، زاهر را غلام عمرو بن حمق دانسته و نیز در زیارت ناحیه که در متن بالا آمد او را مولی عمرو بن حمق (یعنی غلام عمرو..) دانسته است.</ref>.
زاهر و به قولی [[زاهد]] فرزند [[عمرو کندی]]، از [[شخصیت‌های کوفه]] و از [[قبیله کنده]] واز [[یاران]] نزدیک [[امیرمؤمنان]] {{ع}} بود. وی در حرکت‌های انقلابی، [[ضد]] [[معاویه]] شرکتی فعال داشت او [[غلام]] و به قولی یکی از یاران نزدیک [[عمرو بن حمق]] بود<ref>مرحوم مقدس اردبیلی در جامع الرواة، ج۱، حرف الزای، او را مصاحب عمرو بن حمق دانسته است، اما شیخ طوسی در رجال خود و علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱، و آیت الله خونی در معجم الرجال، ج۷، ص۲۱۴، شماره ۴۶۴۶، زاهر را غلام عمرو بن حمق دانسته و نیز در زیارت ناحیه که در متن بالا آمد او را مولی عمرو بن حمق (یعنی غلام عمرو..) دانسته است.</ref>.


برخی از [[منابع تاریخی]] بدون استناد به دلیل و سندی گفته‌اند، موقعی که عمرو بن حمق [[یار]] [[صدیق]] و [[راستین]] [[علی]]{{ع}} از [[ترس]] جانش از [[کوفه]] به کوه‌های [[موصل]] فرار کرد. زاهر او را [[همراهی]] کرد<ref>. اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱.</ref> ولی طبق منابع کسی که عمرو بن حمق را همراهی کرد [[رفاعة بن شداد بجلی]] بوده است<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۹۲ و ر.ک: ترجمه رفاعة بن شداد و ترجمه عمرو بن حمق در اصحاب امام علی{{ع}}، از همین قلم.</ref>، و زاهر در موقع فرار عمرو بن حمق، در کوفه مانده است.
برخی از [[منابع تاریخی]] بدون استناد به دلیل و سندی گفته‌اند، موقعی که عمرو بن حمق [[یار]] [[صدیق]] و [[راستین]] [[علی]] {{ع}} از [[ترس]] جانش از [[کوفه]] به کوه‌های [[موصل]] فرار کرد. زاهر او را [[همراهی]] کرد<ref>. اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱.</ref> ولی طبق منابع کسی که عمرو بن حمق را همراهی کرد [[رفاعة بن شداد بجلی]] بوده است<ref>تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۹۲ و ر. ک: ترجمه رفاعة بن شداد و ترجمه عمرو بن حمق در اصحاب امام علی {{ع}}، از همین قلم.</ref>، و زاهر در موقع فرار عمرو بن حمق، در کوفه مانده است.


بی‌شک زاهر از جمله [[یاران]] با وفای [[امام حسین]]{{ع}} و از [[شهیدان]] کربلاست.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۲۶-۴۲۷.</ref>
بی‌شک زاهر از جمله [[یاران]] با وفای [[امام حسین]] {{ع}} و از [[شهیدان]] کربلاست.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۲۶-۴۲۷.</ref>


==[[شهادت]] زاهر در [[کربلا]]==
== [[شهادت]] زاهر در [[کربلا]] ==
زاهر به همراه [[امام حسین]]{{ع}} در کربلا تا [[روز عاشورا]] ماند و با [[اذن امام]]{{ع}} با [[سپاه عمر سعد]] مقابله کرد و به شهادت رسید و به نقل [[ابن شهرآشوب]] او در [[حمله اول]] به شهادت رسید<ref>. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.</ref>.
زاهر به همراه [[امام حسین]] {{ع}} در کربلا تا [[روز عاشورا]] ماند و با [[اذن امام]] {{ع}} با [[سپاه عمر سعد]] مقابله کرد و به شهادت رسید و به نقل [[ابن شهرآشوب]] او در [[حمله اول]] به شهادت رسید<ref>. مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.</ref>.


در [[فخر]] و [[شرافت]] زاهر، همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[درود]] و [[سلام]] فرستاده شده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۲۷.</ref>
در [[فخر]] و [[شرافت]] زاهر، همین بس که در [[زیارت ناحیه مقدسه]] بر او [[درود]] و [[سلام]] فرستاده شده است.<ref>[[سید اصغر ناظم‌زاده|ناظم‌زاده، سید اصغر]]، [[اصحاب امام حسین - ناظم‌زاده (کتاب)|اصحاب امام حسین]]، ص:۴۲۷.</ref>
خط ۲۹: خط ۲۸:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده: زاهر بن عمرو کندی]]
[[رده:زاهر بن عمرو کندی]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:اعلام]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۶ فوریهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۲۱:۰۷

مقدمه

«اَلسَّلاَمُ عَلَى زَاهِرٍ مَوْلَى عَمْرِو بْنِ اَلْحَمِقِ»[۱]؛

زاهر و به قولی زاهد فرزند عمرو کندی، از شخصیت‌های کوفه و از قبیله کنده واز یاران نزدیک امیرمؤمنان (ع) بود. وی در حرکت‌های انقلابی، ضد معاویه شرکتی فعال داشت او غلام و به قولی یکی از یاران نزدیک عمرو بن حمق بود[۲].

برخی از منابع تاریخی بدون استناد به دلیل و سندی گفته‌اند، موقعی که عمرو بن حمق یار صدیق و راستین علی (ع) از ترس جانش از کوفه به کوه‌های موصل فرار کرد. زاهر او را همراهی کرد[۳] ولی طبق منابع کسی که عمرو بن حمق را همراهی کرد رفاعة بن شداد بجلی بوده است[۴]، و زاهر در موقع فرار عمرو بن حمق، در کوفه مانده است.

بی‌شک زاهر از جمله یاران با وفای امام حسین (ع) و از شهیدان کربلاست.[۵]

شهادت زاهر در کربلا

زاهر به همراه امام حسین (ع) در کربلا تا روز عاشورا ماند و با اذن امام (ع) با سپاه عمر سعد مقابله کرد و به شهادت رسید و به نقل ابن شهرآشوب او در حمله اول به شهادت رسید[۶].

در فخر و شرافت زاهر، همین بس که در زیارت ناحیه مقدسه بر او درود و سلام فرستاده شده است.[۷]

منابع

پانویس

  1. زیارت ناحیه مقدسه، بحارالأنوار، ج۴۵، ص۷۲.
  2. مرحوم مقدس اردبیلی در جامع الرواة، ج۱، حرف الزای، او را مصاحب عمرو بن حمق دانسته است، اما شیخ طوسی در رجال خود و علامه محسن امین در اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱، و آیت الله خونی در معجم الرجال، ج۷، ص۲۱۴، شماره ۴۶۴۶، زاهر را غلام عمرو بن حمق دانسته و نیز در زیارت ناحیه که در متن بالا آمد او را مولی عمرو بن حمق (یعنی غلام عمرو..) دانسته است.
  3. . اعیان الشیعه، ج۷، ص۴۱.
  4. تاریخ طبری، ج۵، ص۲۶۲؛ کامل ابن اثیر، ج۲، ص۴۹۲ و ر. ک: ترجمه رفاعة بن شداد و ترجمه عمرو بن حمق در اصحاب امام علی (ع)، از همین قلم.
  5. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۶-۴۲۷.
  6. . مناقب ابن شهرآشوب، ج۴، ص۱۱۳.
  7. ناظم‌زاده، سید اصغر، اصحاب امام حسین، ص:۴۲۷.