حضرت موسی در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخه‌ها

نسخهٔ ‏۲۴ آوریل ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۴۶

مقدمه

حضرت موسی (ع) یکی از انبیای الهی است که کتاب آسمانی تورات بر او نازل شد و هدایت بنی‌اسرائیل را بر عهده داشت. از معجزات او عصا و سنگی بود که با آن برهان نبوت خویش را برای مردم ثابت می‌‌کرد. این عصا و سنگ عجائب زیادی را در بر دارد و اکنون جزء میراث ائمه (ع) نزد حضرت مهدی (ع) است. حضرت موسی (ع) با آن عصا بر نیل زد و آن را شکافت و از میان آب راهی خشک برای بنی‌اسرائیل فراهم کرد تا از گزند فرعونیان رهایی یابند و عصا بر آن سنگ می‌‌کوبید و از آن چشمه آب و غذا بیرون می‌‌آمد و بنی‌اسرائیل از آن استفاده می‌‌کردند.

امام باقر (ع) فرمود: وقتی حضرت قائم (ع) ظهور فرماید پرچم رسول خدا را به همراه دارد و انگشتر سلیمان و عصای موسی و سنگ او نیز با وی خواهد بود. منادی حضرت در میان اصحاب می‌‌گوید: در سفر هیچ کس آب و غذا برای خود و مرکب خویش ذخیره نکند. اصحاب می‌‌گویند: با این کار او ما و حیوانات‌مان را از گرسنگی و تشنگی تلف خواهد نمود! سپس حرکت می‌‌کنند و در اولین مکانی که اتراق می‌‌کنند، حضرت بر سنگ موسی می‌‌زند و از آن آب و غذا برای آنها و مرکب‌هایشان می‌‌جوشد و لشکر به همراه مرکب‌هایشان می‌‌خورند و می‌‌آشامند تا اینکه به شهر نجف وارد می‌‌شوند^[۱]. در حدیث دیگری نیز به همین مضمون فرمودند: این سنگ به اندازه بار یک شتر وزن دارد و در هر مکانی که لشکریان حضرت پیاده می‌‌شوند، آن سنگ چنان جوشش کند که هر گرسنه و هر تشنه‌ای از آن بهره برد و سیر شود و سیراب گردد. و این برنامه همین طور خواهد بود تا اینکه لشکریان حضرت به نجف اشرف برسند^[۲]. و در روایت دیگری می‌‌فرماید: آن سنگ را چون بر زمین می‌‌نهد، زمین یکسره سبز خواهد شد^[۳].^[۴]

جستارهای وابسته

منابع

حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان

پانویس

↑ غیبت: ص ۲۳۸.
↑ وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر.ک: تورات.
↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.
↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۶۳.

[1] غیبت: ص ۲۳۸.

[2] وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر.ک: تورات.

[3] سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.

[4] حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص ۵۶۳.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

@@ خط ۷: / خط ۷: @@
 == مقدمه ==
-[[حضرت موسی]] {{ع}} یکی از [[انبیای الهی]] است که [[کتاب آسمانی]] [[تورات]] بر او نازل شد و [[هدایت]] [[بنی‌اسرائیل]] را بر عهده داشت. از [[معجزات]] او عصا و سنگی بود که با آن [[برهان]] [[نبوت]] خویش را برای [[مردم]] ثابت می‌‌کرد. این عصا و سنگ عجائب زیادی را در بر دارد و اکنون جزء [[میراث ائمه]] {{ع}} نزد [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[حضرت موسی]] {{ع}} با آن عصا بر نیل زد و آن را شکافت و از میان [[آب]] راهی خشک برای [[بنی‌اسرائیل]] فراهم کرد تا از گزند [[فرعونیان]] رهایی یابند و عصا بر آن سنگ می‌‌کوبید و از آن چشمه [[آب]] و [[غذا]] بیرون می‌‌آمد و [[بنی‌اسرائیل]] از آن استفاده می‌‌کردند.
+[[حضرت موسی]] {{ع}} یکی از [[انبیای الهی]] است که [[کتاب آسمانی]] [[تورات]] بر او نازل شد و [[هدایت]] [[بنی‌اسرائیل]] را بر عهده داشت. از [[معجزات]] او عصا و سنگی بود که با آن [[برهان]] [[نبوت]] خویش را برای [[مردم]] ثابت می‌‌کرد. این عصا و سنگ عجائب زیادی را در بر دارد و اکنون جزء [[میراث ائمه]] {{ع}} نزد [[حضرت مهدی]] {{ع}} است. [[حضرت موسی]] {{ع}} با آن عصا بر نیل زد و آن را شکافت و از میان [[آب]] راهی خشک برای [[بنی‌اسرائیل]] فراهم کرد تا از گزند [[فرعونیان]] رهایی یابند و عصا بر آن سنگ می‌‌کوبید و از آن چشمه [[آب]] و غذا بیرون می‌‌آمد و [[بنی‌اسرائیل]] از آن استفاده می‌‌کردند.
-[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] فرماید [[پرچم]] [[رسول خدا]] را به همراه دارد و [[انگشتر سلیمان]] و [[عصای موسی]] و سنگ او نیز با وی خواهد بود. منادی [[حضرت]] در میان [[اصحاب]] می‌‌گوید: در سفر هیچ کس [[آب]] و [[غذا]] برای خود و مرکب خویش [[ذخیره]] نکند. [[اصحاب]] می‌‌گویند: با این کار او ما و حیوانات‌مان را از [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] تلف خواهد نمود! سپس حرکت می‌‌کنند و در اولین مکانی که اتراق می‌‌کنند، [[حضرت]] بر [[سنگ موسی]] می‌‌زند و از آن [[آب]] و [[غذا]] برای آنها و مرکب‌هایشان می‌‌جوشد و [[لشکر]] به همراه مرکب‌هایشان می‌‌خورند و می‌‌آشامند تا اینکه به [[شهر]] [[نجف]] وارد می‌‌شوند<ref>غیبت: ص ۲۳۸.</ref>. در [[حدیث]] دیگری نیز به همین مضمون فرمودند: این سنگ به اندازه بار یک شتر وزن دارد و در هر مکانی که [[لشکریان]] [[حضرت]] پیاده می‌‌شوند، آن سنگ چنان جوشش کند که هر گرسنه و هر تشنه‌ای از آن بهره برد و سیر شود و سیراب گردد. و این برنامه همین طور خواهد بود تا اینکه [[لشکریان]] [[حضرت]] به [[نجف اشرف]] برسند<ref>وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر. ک: تورات.</ref>. و در [[روایت]] دیگری می‌‌فرماید: آن سنگ را چون بر [[زمین]] می‌‌نهد، [[زمین]] یکسره سبز خواهد شد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.</ref><ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۶۳.</ref>.
+[[امام باقر]] {{ع}} فرمود: وقتی [[حضرت قائم]] {{ع}} [[ظهور]] فرماید [[پرچم]] [[رسول خدا]] را به همراه دارد و [[انگشتر سلیمان]] و [[عصای موسی]] و سنگ او نیز با وی خواهد بود. منادی حضرت در میان [[اصحاب]] می‌‌گوید: در سفر هیچ کس [[آب]] و غذا برای خود و مرکب خویش [[ذخیره]] نکند. [[اصحاب]] می‌‌گویند: با این کار او ما و حیوانات‌مان را از [[گرسنگی]] و [[تشنگی]] تلف خواهد نمود! سپس حرکت می‌‌کنند و در اولین مکانی که اتراق می‌‌کنند، حضرت بر [[سنگ موسی]] می‌‌زند و از آن [[آب]] و غذا برای آنها و مرکب‌هایشان می‌‌جوشد و [[لشکر]] به همراه مرکب‌هایشان می‌‌خورند و می‌‌آشامند تا اینکه به [[شهر]] [[نجف]] وارد می‌‌شوند<ref>غیبت: ص ۲۳۸.</ref>. در [[حدیث]] دیگری نیز به همین مضمون فرمودند: این سنگ به اندازه بار یک شتر وزن دارد و در هر مکانی که [[لشکریان]] حضرت پیاده می‌‌شوند، آن سنگ چنان جوشش کند که هر گرسنه و هر تشنه‌ای از آن بهره برد و سیر شود و سیراب گردد. و این برنامه همین طور خواهد بود تا اینکه [[لشکریان]] حضرت به [[نجف اشرف]] برسند<ref>وافی، ج ۲، ص ۱۱۲. ر.ک: تورات.</ref>. و در [[روایت]] دیگری می‌‌فرماید: آن سنگ را چون بر [[زمین]] می‌‌نهد، [[زمین]] یکسره سبز خواهد شد<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۵۴۸.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص ۵۶۳.</ref>
 == جستارهای وابسته ==
@@ خط ۲۴: / خط ۲۴: @@
 == منابع ==
 {{منابع}}
-# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']].
+# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']]
 {{پایان منابع}}