مقام محمود در معارف دعا و زیارات: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
(صفحه‌ای تازه حاوی «{{نبوت}} {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = مقام محمود | عنوان مدخل = مقام محمود | مداخل مرتبط = مقام محمود در علوم حدیث - مقام محمود در معارف دعا و زیارات | پرسش مرتبط = }} ==مقدمه== در زیارت عاشورا آمده است: {{متن حدیث|وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي ا...» ایجاد کرد)
برچسب: پیوندهای ابهام‌زدایی
 
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
{{نبوت}}
{{مدخل مرتبط
{{مدخل مرتبط
| موضوع مرتبط = مقام محمود
| موضوع مرتبط = مقام محمود
| عنوان مدخل  = مقام محمود
| عنوان مدخل  = مقام محمود
| مداخل مرتبط = [[مقام محمود در علوم حدیث]] - [[مقام محمود در معارف دعا و زیارات]]
| مداخل مرتبط = [[مقام محمود در معارف دعا و زیارات]]
| پرسش مرتبط  =  
| پرسش مرتبط  =  
}}
}}


==مقدمه==
== مقدم ه==
در [[زیارت عاشورا]] آمده است:
در [[زیارت عاشورا]] آمده است: {{متن حدیث|وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و از او می‌خواهم که مرا به جایگاه پسندیده شما نزد خدا برساند».</ref>.
{{متن حدیث|وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ}}<ref>«و از او می‌خواهم که مرا به جایگاه پسندیده شما نزد خدا برساند».</ref>.
 
[[مقام محمود]] (جایگاه [[پسندیده]]) همان جایگاه والایی است که هیچ جایگاهی بدان نمی‌رسد و در این جایگاه است که [[انسان]] [[شایسته]] [[ستایش]] و [[تحسین]] از سوی همگان، بدون استثنا، می‌گردد و [[نکوهش]] به صورت مطلق از او [[نفی]] می‌شود و این از [[مقامات]] رفیع [[اخروی]] است.
مقام محمود (جایگاه [[پسندیده]]) همان جایگاه والایی است که هیچ جایگاهی بدان نمی‌رسد و در این جایگاه است که [[انسان]] [[شایسته]] [[ستایش]] و [[تحسین]] از سوی همگان، بدون استثنا، می‌گردد و [[نکوهش]] به صورت مطلق از او [[نفی]] می‌شود و این از [[مقامات]] رفیع [[اخروی]] است. در [[سوره اسراء]] و به هنگام [[سخن گفتن]] از آنچه [[خدای تعالی]] به [[بندگان]] شب زنده‌دار خویش ارزانی می‌دارد، از این جایگاه یاد شده است: {{متن قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا}}<ref>«و پاره‌ای از شب را بدان (نماز شب) بیدار باش که (نمازی) افزون برای توست باشد که پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد» سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref>.
در [[سوره اسراء]] و به هنگام [[سخن گفتن]] از آنچه [[خدای تعالی]] به [[بندگان]] شب زنده‌دار خویش ارزانی می‌دارد، از این جایگاه یاد شده است:
 
{{متن قرآن|وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا}}<ref>«و پاره‌ای از شب را بدان (نماز شب) بیدار باش که (نمازی) افزون برای توست باشد که پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد» سوره اسراء، آیه ۷۹.</ref>.
[[مفسران]]، مقام محمود را در این [[آیه]] به همان چیزی که ما پیش‌تر گفتیم، [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref>، همان‌گونه که آن را به [[مقام شفاعت]] تفسیر نموده‌اند<ref>طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref>. «مقام محمود» از جایگاه‌های [[اهل بیت]]{{عم}} نزد [[خداوند]] به شمار می‌رود و با [[تولی و تبری]] است که انسان به این جایگاه والا و پسندیده‌ای که [[خداوند متعال]] به اهل بیت{{عم}} بخشیده است، صعود می‌کند. [[معراج]] [[مؤمن]] به سوی این جایگاه، همان تولی و تبری و [[شب‌زنده‌داری]] است<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۲ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۲، ص ۲۱۵.</ref>.
[[مفسران]]، مقام محمود را در این [[آیه]] به همان چیزی که ما پیش‌تر گفتیم، [[تفسیر]] کرده‌اند<ref>طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref>، همان‌گونه که آن را به [[مقام شفاعت]] تفسیر نموده‌اند<ref>طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.</ref>.
«مقام محمود» از جایگاه‌های [[اهل بیت]]{{عم}} نزد [[خداوند]] به شمار می‌رود و با [[تولی و تبری]] است که انسان به این جایگاه والا و پسندیده‌ای که [[خداوند متعال]] به اهل بیت{{عم}} بخشیده است، صعود می‌کند. [[معراج]] [[مؤمن]] به سوی این جایگاه، همان تولی و تبری و [[شب‌زنده‌داری]] است.<ref>[[محمد مهدی آصفی|آصفی، محمد مهدی]]، [[بر آستان عاشورا ج۲ (کتاب)|بر آستان عاشورا]]، ج۲، ص ۲۱۵.</ref>


== منابع ==
== منابع ==
خط ۲۴: خط ۲۱:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:مقام محمود]]
[[رده:مقام معصوم]]
[[رده:مدخل]]
[[رده:مدخل]]

نسخهٔ ‏۴ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۷:۵۰

مقدم ه

در زیارت عاشورا آمده است: «وَ أَسْأَلُهُ أَنْ يُبَلِّغَنِي الْمَقَامَ الْمَحْمُودَ الَّذِي لَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ»[۱].

مقام محمود (جایگاه پسندیده) همان جایگاه والایی است که هیچ جایگاهی بدان نمی‌رسد و در این جایگاه است که انسان شایسته ستایش و تحسین از سوی همگان، بدون استثنا، می‌گردد و نکوهش به صورت مطلق از او نفی می‌شود و این از مقامات رفیع اخروی است. در سوره اسراء و به هنگام سخن گفتن از آنچه خدای تعالی به بندگان شب زنده‌دار خویش ارزانی می‌دارد، از این جایگاه یاد شده است: ﴿وَمِنَ اللَّيْلِ فَتَهَجَّدْ بِهِ نَافِلَةً لَكَ عَسَى أَنْ يَبْعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامًا مَحْمُودًا[۲].

مفسران، مقام محمود را در این آیه به همان چیزی که ما پیش‌تر گفتیم، تفسیر کرده‌اند[۳]، همان‌گونه که آن را به مقام شفاعت تفسیر نموده‌اند[۴]. «مقام محمود» از جایگاه‌های اهل بیت(ع) نزد خداوند به شمار می‌رود و با تولی و تبری است که انسان به این جایگاه والا و پسندیده‌ای که خداوند متعال به اهل بیت(ع) بخشیده است، صعود می‌کند. معراج مؤمن به سوی این جایگاه، همان تولی و تبری و شب‌زنده‌داری است[۵].

منابع

پانویس

  1. «و از او می‌خواهم که مرا به جایگاه پسندیده شما نزد خدا برساند».
  2. «و پاره‌ای از شب را بدان (نماز شب) بیدار باش که (نمازی) افزون برای توست باشد که پروردگارت تو را به جایگاهی ستوده برانگیزد» سوره اسراء، آیه ۷۹.
  3. طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.
  4. طباطبایی، سیدمحمد حسین، تفسیر المیزان، ج۱۳، ص۱۷۶.
  5. آصفی، محمد مهدی، بر آستان عاشورا، ج۲، ص ۲۱۵.