ذیقعده در معارف مهدویت: تفاوت میان نسخهها
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←مقدمه) |
||
(یک نسخهٔ میانیِ ایجادشده توسط همین کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۷: | خط ۷: | ||
== مقدمه == | == مقدمه == | ||
ذیقعده ماه یازدهم از سالهای قمری است. در آن سالی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[قیام]] مینماید در ماه ذیقعده اتفاقات عجیبی رخ خواهد داد. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در ماه ذیقعده در میان [[قبایل]] [[نزاع]] رخ میدهد و [[حجاج]] را [[غارت]] میکنند. سپس در سرزمین "[[منی]] | ذیقعده ماه یازدهم از سالهای قمری است. در آن سالی که [[امام مهدی]] {{ع}} [[قیام]] مینماید در ماه ذیقعده اتفاقات عجیبی رخ خواهد داد. [[رسول خدا]] {{صل}} فرمود: در ماه ذیقعده در میان [[قبایل]] [[نزاع]] رخ میدهد و [[حجاج]] را [[غارت]] میکنند. سپس در سرزمین "[[منی]]" [[شورشی]] برپا میشود که افراد بسیاری کشته میشوند و کشت و [[کشتار]] تا نزدیکی جمره هم میرسد. سردسته آنان از [[ترس]] فرار میکند و به [[مسجدالحرام]] در میان [[رکن و مقام]] میگریزد و در آن حال [[حضرت مهدی]] {{ع}} در [[مسجدالحرام]] است و آن گروه میخواهند با حضرت [[بیعت]] کنند ولی حضرت با اکراه با آنان [[بیعت]] مینماید...<ref>سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۵ - ۲۵۴.</ref>. در بیست و یکم و بیست و دوم ذیقعده آخرین سال [[غیبت]] حضرت، در [[بغداد]] کشتاری عظیم به دست [[سفیانی]] و [[لشکر]] او رخ میدهد که هشتاد هزار نفر در آن کشته میشوند<ref>موعود نامه، ص ۳۴۴.</ref>.<ref>[[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|فرهنگنامه آخرالزمان]]، ص۲۸۲.</ref> | ||
== پرسش مستقیم == | == پرسش مستقیم == | ||
خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | # [[پرونده:13681151.jpg|22px]] [[عباس حیدرزاده|حیدرزاده، عباس]]، [[فرهنگنامه آخرالزمان (کتاب)|'''فرهنگنامه آخرالزمان''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۶ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۱۵
مقدمه
ذیقعده ماه یازدهم از سالهای قمری است. در آن سالی که امام مهدی (ع) قیام مینماید در ماه ذیقعده اتفاقات عجیبی رخ خواهد داد. رسول خدا (ص) فرمود: در ماه ذیقعده در میان قبایل نزاع رخ میدهد و حجاج را غارت میکنند. سپس در سرزمین "منی" شورشی برپا میشود که افراد بسیاری کشته میشوند و کشت و کشتار تا نزدیکی جمره هم میرسد. سردسته آنان از ترس فرار میکند و به مسجدالحرام در میان رکن و مقام میگریزد و در آن حال حضرت مهدی (ع) در مسجدالحرام است و آن گروه میخواهند با حضرت بیعت کنند ولی حضرت با اکراه با آنان بیعت مینماید...[۱]. در بیست و یکم و بیست و دوم ذیقعده آخرین سال غیبت حضرت، در بغداد کشتاری عظیم به دست سفیانی و لشکر او رخ میدهد که هشتاد هزار نفر در آن کشته میشوند[۲].[۳]
پرسش مستقیم
منابع
پانویس
- ↑ سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۵ - ۲۵۴.
- ↑ موعود نامه، ص ۳۴۴.
- ↑ حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۸۲.