ذی‌قعده در معارف مهدویت

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت

مقدمه

ذی‌قعده ماه یازدهم از سال‌های قمری است. در آن سالی که امام مهدی (ع) قیام می‌‌نماید در ماه ذی‌قعده اتفاقات عجیبی رخ خواهد داد. رسول خدا (ص) فرمود: در ماه ذی‌قعده در میان قبایل نزاع رخ می‌‌دهد و حجاج را غارت می‌‌کنند. سپس در سرزمین "منی" شورشی برپا می‌‌شود که افراد بسیاری کشته می‌‌شوند و کشت و کشتار تا نزدیکی جمره هم می‌‌رسد. سردسته آنان از ترس فرار می‌‌کند و به مسجدالحرام در میان رکن و مقام می‌‌گریزد و در آن حال حضرت مهدی (ع) در مسجدالحرام است و آن گروه می‌‌خواهند با حضرت بیعت کنند ولی حضرت با اکراه با آنان بیعت می‌‌نماید...[۱]. در بیست و یکم و بیست و دوم ذی‌قعده آخرین سال غیبت حضرت، در بغداد کشتاری عظیم به دست سفیانی و لشکر او رخ می‌‌دهد که هشتاد هزار نفر در آن کشته می‌‌شوند[۲].[۳]

پرسش مستقیم

منابع

پانویس

  1. سید محمود موسوی دهسرخی، یأتی علی الناس زمان، ص ۲۵۵ - ۲۵۴.
  2. موعود نامه، ص ۳۴۴.
  3. حیدرزاده، عباس، فرهنگنامه آخرالزمان، ص۲۸۲.