عبدالملک بن اعین: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - '22px عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک ج۲'''' به '22px عزیزی، رستگار، بیات، '''راویان مشترک ج۲'''') |
|||
| (۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
افرادی چون: [[ابن معین]] و [[سفیان]] وی را [[تضعیف]]، امّا بسیاری دیگر مانند: [[ابن حجر]]، [[ابن حبّان]] و [[ابوحاتم]] وی را [[توثیق]] یا [[تصدیق]] کرده‌اند و به نظر می‌‌رسد آنها که در مقام تضعیف وی برآمده‌اند، بیش‌تر به [[عقاید]] [[کلامی]] و [[تشیع]] او نظر داشته‌اند تا به [[شخصیّت]] [[اخلاقی]] و تشکیک در راست گویی وی. | افرادی چون: [[ابن معین]] و [[سفیان]] وی را [[تضعیف]]، امّا بسیاری دیگر مانند: [[ابن حجر]]، [[ابن حبّان]] و [[ابوحاتم]] وی را [[توثیق]] یا [[تصدیق]] کرده‌اند و به نظر می‌‌رسد آنها که در مقام تضعیف وی برآمده‌اند، بیش‌تر به [[عقاید]] [[کلامی]] و [[تشیع]] او نظر داشته‌اند تا به [[شخصیّت]] [[اخلاقی]] و تشکیک در راست گویی وی. | ||
[[برقی]]، او را از [[اصحاب امام باقر]]{{ع}}بر شمرده است، کشّی و [[شیخ طوسی]] علاوه بر این، او را از [[صحابیان | [[برقی]]، او را از [[اصحاب امام باقر]]{{ع}}بر شمرده است، کشّی و [[شیخ طوسی]] علاوه بر این، او را از [[صحابیان امام صادق]] نیز دانسته‌اند. وی از کسانی مانند: [[ابو وائل]]، [[ابن شداد]]، [[ابن اذینه]]، [[ابوحرب بن ابی الاسود]] و [[ابوعبدالرحمن سلمی]] [[نقل حدیث]] کرده است و [[ابن سُمَیْع]]، [[سفیان ثوری]]، [[سفیان بن عیینه]]، [[محمد بن اسحاق بن یسار]]، [[عبدالملک بن ابی‌سلیمان]] و دیگران از او [[روایت]] کرده‌اند. | ||
[[احادیث]] وی در [[صحاح شش گانه]] [[اهل]] [[سنّت]] و نیز در کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] و [[تهذیب]] نقل شده است<ref>نک: من لا یحضره الفقیه ۴/ ۳۴۵؛ رجال صحیح البخاری ۲/ ۸۶۲ و رجال صحیح مسلم ۱/ ۴۳۲.</ref>. | [[احادیث]] وی در [[صحاح شش گانه]] [[اهل]] [[سنّت]] و نیز در کتاب [[من لا یحضره الفقیه]] و [[تهذیب]] نقل شده است<ref>نک: من لا یحضره الفقیه ۴/ ۳۴۵؛ رجال صحیح البخاری ۲/ ۸۶۲ و رجال صحیح مسلم ۱/ ۴۳۲.</ref>. | ||
کسی به [[تاریخ]] درگذشت وی تصریح نکرده است. تنها [[ذهبی]] وی را در [[تاریخ الاسلام]] در شمار [[طبقه سیزدهم راویان]] (بنابر ملاک وی در این کتاب) نام برده و در شمار [[درگذشتگان]] بین سال‌های ۱۲۱ - | کسی به [[تاریخ]] درگذشت وی تصریح نکرده است. تنها [[ذهبی]] وی را در [[تاریخ الاسلام]] در شمار [[طبقه سیزدهم راویان]] (بنابر ملاک وی در این کتاب) نام برده و در شمار [[درگذشتگان]] بین سال‌های ۱۲۱ - ۱۳۰ﻫ.ق دانسته است.<ref>[[ح‍س‍ی‍ن عزیزی|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رستگار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|راویان مشترک]]، ج۲، ص 67.</ref> | ||
==جستارهای وابسته == | ==جستارهای وابسته == | ||
| خط ۲۴: | خط ۲۴: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
{{منابع}} | {{منابع}} | ||
# [[پرونده: | # [[پرونده:IM010597.jpg|22px]] [[ح‍س‍ی‍ن عزیزی|عزیزی]]، [[پ‍روی‍ز رستگار|رستگار]]، [[ی‍وس‍ف بیات|بیات]]، [[راویان مشترک ج۲ (کتاب)|'''راویان مشترک ج۲''']] | ||
{{پایان منابع}} | {{پایان منابع}} | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
نسخهٔ کنونی تا ۱۲ اوت ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۴۷
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
متأسّفانه کتب رجالی شیعی و سنّی به ثبت ویژگی‌ها و نیز ابعاد گوناگون زندگی او نپرداخته‌اند، تنها در برخی از کتب اهل سنت وی را فردی صاحب رأی و پیرو مکتب قیاس در تفقّه بر شمرده‌اند و نیز همین نسبت را به برادرش (زراره بن اعین) داده‌اند.
همگان، از جمله رجالیون اهل سنّت، بر شیعه امامی بودنِ او اتّفاق نظر دارند و حتّی برخی، چون ذهبی وی را از شیعیان غالی و افراطی دانسته‌اند.
از گفت و گوی ربیعة الرأی با امام صادق(ع) چنین برمی‌آید که او همانند دیگر برادران‌اش برای اخذ حدیث از عراق به مدینه می‌‌آمد و از خرمن دانش امام باقر(ع) و امام صادق(ع) خوشه‌ها برمی‌چید [۱].
از روایات کشّی برمی‌آید که وی مورد توجّه وعلاقه بسیار امام صادق(ع) بوده و آن حضرت پس از مرگ عبدالملک، در حقّ او دعایی بلیغ فرموده است[۲].
همچنین امام صادق(ع) ضمن گفت و گویی با زراره، عبدالملک را دعا کردند و فرمودند: هنوز شخصی مانند عبدالملک نیامده است تا جای خالی او را پر کند[۳].
رجالیون شیعی متفقاً وی را که از طبقه ششم راویان است، به بزرگی و جلالتِ قدر ستوده‌اند، امّا رجالیون اهل سنّت درباره وی دوگونه اظهار نظر کرده‌اند.
افرادی چون: ابن معین و سفیان وی را تضعیف، امّا بسیاری دیگر مانند: ابن حجر، ابن حبّان و ابوحاتم وی را توثیق یا تصدیق کرده‌اند و به نظر می‌‌رسد آنها که در مقام تضعیف وی برآمده‌اند، بیش‌تر به عقاید کلامی و تشیع او نظر داشته‌اند تا به شخصیّت اخلاقی و تشکیک در راست گویی وی. برقی، او را از اصحاب امام باقر(ع)بر شمرده است، کشّی و شیخ طوسی علاوه بر این، او را از صحابیان امام صادق نیز دانسته‌اند. وی از کسانی مانند: ابو وائل، ابن شداد، ابن اذینه، ابوحرب بن ابی الاسود و ابوعبدالرحمن سلمی نقل حدیث کرده است و ابن سُمَیْع، سفیان ثوری، سفیان بن عیینه، محمد بن اسحاق بن یسار، عبدالملک بن ابی‌سلیمان و دیگران از او روایت کرده‌اند. احادیث وی در صحاح شش گانه اهل سنّت و نیز در کتاب من لا یحضره الفقیه و تهذیب نقل شده است[۴].
کسی به تاریخ درگذشت وی تصریح نکرده است. تنها ذهبی وی را در تاریخ الاسلام در شمار طبقه سیزدهم راویان (بنابر ملاک وی در این کتاب) نام برده و در شمار درگذشتگان بین سال‌های ۱۲۱ - ۱۳۰ﻫ.ق دانسته است.[۵]
جستارهای وابسته
- زرارة بن اعين (برادر)
