بشر بن عبدالله: تفاوت میان نسخه‌ها
جز (جایگزینی متن - 'رده:صحابه' به 'رده:صحابه پیامبر') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| (۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{ | {{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل = | مداخل مرتبط = | پرسش مرتبط = }} | ||
== مقدمه == | |||
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> بدون هیچ نشانی از وی تنها به استناد [[سیف بن عمر]] در الفتوح از او یاد کرده و گوید: [[عمر بن خطاب]] به سال چهارده [[هجرت]]، وی را با [[سعد بن ابی وقاص]] به [[عراق]] فرستاد و سعد نیز او را بر هزار تن از [[قبیله قیس]] [[فرماندهی]] داد. به گفته ابن حجر<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> [[طبری]] نیز به همین خبر اشاره کرده است. بر این اساس این خبر در [[تاریخ]] طبری موجود، باید همان گزارشی باشد که ضمن آن از وی با عنوان [[بشر بن عبد الله هلالی]] یاد شده<ref>طبری، ج۳، ص۳۸۵.</ref> و او هم از سیف بن عمر گرفته است. منشأ صحابی دانستن وی، قانونی است که براساس آن فرماندهی به غیر از [[صحابه]] واگذار نمی‌شد و چون بشر بن عبدالله [[فرمانده]] بوده است، باید او را [[صحابی]] دانست<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref>. [[عسکری]]<ref>عسکری، ج۳، ص۳۷.</ref>، باتوجه به [[تضعیف]] شدید [[سیف]] از سوی [[علمای رجال]] [[اهل سنت]]، بِشر را از صحابه ساختگی سیف شمرده است.<ref>[[قاسم خانجانی|خانجانی، قاسم]]، [[دانشنامه سیره نبوی ج۲ (کتاب)|مقاله «بشر بن عبدالله»، دانشنامه سیره نبوی]] ج۲، ص:۲۳۹.</ref> | |||
==مقدمه== | |||
[[ابن حجر]]<ref>ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.</ref> بدون هیچ نشانی از وی تنها به استناد [[سیف بن عمر]] در الفتوح از او یاد کرده و گوید: [[عمر بن خطاب]] به سال چهارده [[هجرت]]، وی را با [[سعد بن ابی وقاص]] به [[عراق]] فرستاد و سعد نیز او را بر هزار تن از [[قبیله | |||
== منابع == | == منابع == | ||
| خط ۱۹: | خط ۱۱: | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده:اعلام]] | [[رده:اعلام]] | ||
[[رده: | [[رده:اصحاب پیامبر]] | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲ سپتامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۴۱
موضوع مرتبط ندارد - مدخل مرتبط ندارد - پرسش مرتبط ندارد
مقدمه
ابن حجر[۱] بدون هیچ نشانی از وی تنها به استناد سیف بن عمر در الفتوح از او یاد کرده و گوید: عمر بن خطاب به سال چهارده هجرت، وی را با سعد بن ابی وقاص به عراق فرستاد و سعد نیز او را بر هزار تن از قبیله قیس فرماندهی داد. به گفته ابن حجر[۲] طبری نیز به همین خبر اشاره کرده است. بر این اساس این خبر در تاریخ طبری موجود، باید همان گزارشی باشد که ضمن آن از وی با عنوان بشر بن عبد الله هلالی یاد شده[۳] و او هم از سیف بن عمر گرفته است. منشأ صحابی دانستن وی، قانونی است که براساس آن فرماندهی به غیر از صحابه واگذار نمی‌شد و چون بشر بن عبدالله فرمانده بوده است، باید او را صحابی دانست[۴]. عسکری[۵]، باتوجه به تضعیف شدید سیف از سوی علمای رجال اهل سنت، بِشر را از صحابه ساختگی سیف شمرده است.[۶]
منابع
پانویس
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ طبری، ج۳، ص۳۸۵.
- ↑ ابن حجر، ج۱، ص۴۳۱.
- ↑ عسکری، ج۳، ص۳۷.
- ↑ خانجانی، قاسم، مقاله «بشر بن عبدالله»، دانشنامه سیره نبوی ج۲، ص:۲۳۹.