بعثت در فقه سیاسی: تفاوت میان نسخه‌ها
(←مقدمه) |
(←مقدمه) |
||
| خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
[[بعثت انبیا]] از [[سنن]] و [[قوانین]] قطعی [[الهی]] است که [[جوامع بشری]] را در اعصار گذشته دچار تحولات عظیم [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] نموده است و نقاط عطف [[تاریخ]] بشری، دوران [[انبیا]] و [[رسولان الهی]] بوده است. اولین [[هدف]] ارسال رُسل [[دعوت]] به [[بندگی]] [[خدای تعالی]] و ترک [[فرمانبرداری]] از [[طاغوت]] و دوری از [[ضلالت]] و [[گمراهی]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۴، ص۱۳۶.</ref>. | [[بعثت انبیا]] از [[سنن]] و [[قوانین]] قطعی [[الهی]] است که [[جوامع بشری]] را در اعصار گذشته دچار تحولات عظیم [[سیاسی]]، [[اجتماعی]] و [[فرهنگی]] نموده است و نقاط عطف [[تاریخ]] بشری، دوران [[انبیا]] و [[رسولان الهی]] بوده است. اولین [[هدف]] ارسال رُسل [[دعوت]] به [[بندگی]] [[خدای تعالی]] و ترک [[فرمانبرداری]] از [[طاغوت]] و دوری از [[ضلالت]] و [[گمراهی]] است<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۴، ص۱۳۶.</ref>. | ||
از غایات [[بعثت رسول اکرم]] {{صل}} در [[قرآن]] به سه محور اشاره شده است: "تلاوت [[آیات قرآن]] برای [[هدایت]] و [[ارشاد]] [[مردم]]، [[تزکیه]] [[قلوب]] [[امّت اسلامی]] به [[ایمان]] و | از غایات [[بعثت رسول اکرم]] {{صل}} در [[قرآن]] به سه محور اشاره شده است: "تلاوت [[آیات قرآن]] برای [[هدایت]] و [[ارشاد]] [[مردم]]، [[تزکیه]] [[قلوب]] [[امّت اسلامی]] به [[ایمان]] و تطهیر آنان از [[پلیدی]] [[کفر]] و [[گناه]] و [[مفاسد]] [[جاهلیت]]، [[تعلیم]] [[قرآن]] و [[سنت]] برای [[آموزش]] [[قوانین الهی]]، [[احکام شرعی]] و حکمت‌ها و [[اسرار]] [[باطنی]] قرآن"<ref>وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۸، ص۱۸۶.</ref>.<ref>[[عبدالله نظرزاده|نظرزاده، عبدالله]]، [[فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم (کتاب)|فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم]]، ص۱۴۶.</ref> | ||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ کنونی تا ۲۲ نوامبر ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۴۵
این مدخل زیرشاخهٔ بحث بعثت است. بعثت از چند منظر متفاوت، بررسی می‌شود: بعثت در کلام اسلامی - بعثت در تاریخ اسلامی - بعثت در فقه سیاسی - پرسش مرتبط نداردمقدمه
بَعْث: برانگیختن[۱]، تهییج، فرستادن، برپاداشتن مردگان، بیدار کردن[۲]، ارسال و اعزام کردن [۳]، خارج‌شدن (لازم)، مسلط یا مستولی‌کردن (متعدی به علی) جعل و قرار دادن[۴]. ﴿لَقَدْ مَنَّ الله عَلَى الْمُؤْمِنِينَ إِذْ بَعَثَ فِيهِمْ رَسُولًا مِنْ أَنْفُسِهِمْ﴾[۵].
بعثت انبیا از سنن و قوانین قطعی الهی است که جوامع بشری را در اعصار گذشته دچار تحولات عظیم سیاسی، اجتماعی و فرهنگی نموده است و نقاط عطف تاریخ بشری، دوران انبیا و رسولان الهی بوده است. اولین هدف ارسال رُسل دعوت به بندگی خدای تعالی و ترک فرمانبرداری از طاغوت و دوری از ضلالت و گمراهی است[۶].
از غایات بعثت رسول اکرم (ص) در قرآن به سه محور اشاره شده است: "تلاوت آیات قرآن برای هدایت و ارشاد مردم، تزکیه قلوب امّت اسلامی به ایمان و تطهیر آنان از پلیدی کفر و گناه و مفاسد جاهلیت، تعلیم قرآن و سنت برای آموزش قوانین الهی، احکام شرعی و حکمت‌ها و اسرار باطنی قرآن"[۷].[۸]
منابع
پانویس
- ↑ احمد بن یوسف سمین حلبی، عمدة الحفاظ، ج۱، ص۲۳۴.
- ↑ حسن مصطفوی، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج۱، ص۲۹۵.
- ↑ بهاءالدین خرمشاهی، قرآن کریم، ترجمه، توضیحات و واژه‌نامه، ص۷۲۸.
- ↑ محمود سرمدی، “بعث”، دانشنامه قرآن و قرآن‌پژوهی، ج۱، ص۳۷۷-۳۷۸.
- ↑ «بی‌گمان خداوند بر مؤمنان منّت نهاد که از خودشان فرستاده‌ای در میان آنان برانگیخت» سوره آل عمران، آیه ۱۶۴.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۱۴، ص۱۳۶.
- ↑ وهبة بن مصطفی زحیلی، التفسیر المنیر، ج۲۸، ص۱۸۶.
- ↑ نظرزاده، عبدالله، فرهنگ اصطلاحات و مفاهیم سیاسی قرآن کریم، ص۱۴۶.