تألیف قلوب: تفاوت میان نسخه‌ها

از امامت‌پدیا، دانشنامهٔ امامت و ولایت
 
(۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۳ کاربر نشان داده نشد)
خط ۱: خط ۱:
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تألیف قلوب در لغت]] - [[تألیف قلوب در قرآن]] - [[تألیف قلوب در حدیث]] - [[تألیف قلوب در فقه اسلامی]] - [[تألیف قلوب در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = تألیف قلوب (پرسش)}}
{{مدخل مرتبط | موضوع مرتبط = | عنوان مدخل  = | مداخل مرتبط = [[تألیف قلوب در لغت]] - [[تألیف قلوب در فقه اسلامی]] - [[تألیف قلوب در فقه سیاسی]]| پرسش مرتبط  = }}


==مقدمه==
== مقدمه ==
*به‌معنای جمع کردن دل‌ها و متحد ساختن قلب‌هاست. بیشتر مردم یکی از دو حال را دارند، یا صلاح واقعی خود را تشخیص نمی‌دهند، لذا به اموری که به ضرر آنها است تن می‌دهند و یا این‌که مصلحت را تشخیص می‌دهند، ولی به خاطر منافع دنیوی به آن رضایت ندارند. یگانه کسی که بین این دو حالت را جمع می‌کند و اتحاد می‌بخشد، [[امام عصر]] {{ع}} است؛ لذا در [[دعای ندبه]] می‌خوانیم: {{عربی|"أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلَاحِ وَ الرِّضَا"}}؛ کجاست آن‌که میان پراکندگی، صلاح و رضا را جمع کند؟ و در دعای [[امیر المؤمنین]] {{ع}} درباره آن حضرت آمده: "و پراکندگی امت را با او جمع فرما". و در حدیثی آمده: "به وسیله او میان دل‌های مختلف و پراکنده، الفت و اتّحاد داده می‌شود"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. و از [[امام صادق]] {{ع}} روایت شده که: "خداوند به وسیله آن حضرت، بین دل‌های پراکنده و مخالف یکدیگر، ائتلاف می‌بخشد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص ۳۳۹.</ref><ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۱۷.</ref>.
به‌معنای جمع کردن [[دل‌ها]] و [[متحد]] ساختن قلب‌هاست. بیشتر [[مردم]] یکی از دو حال را دارند، یا [[صلاح]] [[واقعی]] خود را تشخیص نمی‌دهند؛ لذا به اموری که به ضرر آنها است تن می‌دهند و یا اینکه [[مصلحت]] را تشخیص می‌دهند، ولی به خاطر [[منافع دنیوی]] به آن [[رضایت]] ندارند. یگانه کسی که بین این دو حالت را جمع می‌کند و [[اتحاد]] می‌بخشد، [[امام عصر]]{{ع}} است؛ لذا در [[دعای ندبه]] می‌خوانیم: {{عربی|"أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلَاحِ وَ الرِّضَا"}}؛ کجاست آن‌که میان پراکندگی، صلاح و [[رضا]] را جمع کند؟ و در دعای [[امیر المؤمنین]]{{ع}} درباره آن حضرت آمده: "و پراکندگی [[امت]] را با او جمع فرما". و در [[حدیثی]] آمده: "به وسیله او میان دل‌های مختلف و پراکنده، [[الفت]] و [[اتّحاد]] داده می‌شود"<ref>نجم الثاقب، باب دوم.</ref>. و از [[امام صادق]]{{ع}} [[روایت]] شده که: "[[خداوند]] به وسیله آن حضرت، بین دل‌های پراکنده و مخالف یکدیگر، [[ائتلاف]] می‌بخشد"<ref>بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۳۹.</ref>.<ref>[[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|موعودنامه]]، ص۲۱۷.</ref>


== پرسش‌های وابسته ==
== پرسش‌های وابسته ==
خط ۹: خط ۹:
== منابع ==
== منابع ==
{{منابع}}
{{منابع}}
* [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
# [[پرونده:29873800.jpg|22px]] [[مجتبی تونه‌ای|تونه‌ای، مجتبی]]، [[موعودنامه (کتاب)|'''موعودنامه''']]
{{پایان منابع}}
{{پایان منابع}}


خط ۱۵: خط ۱۵:
{{پانویس}}
{{پانویس}}


[[رده:امام مهدی]]
[[رده:اصطلاحات قرآنی]]
[[رده:تألیف قلوب]]
[[رده:اصطلاحات فقهی]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]
[[رده:مدخل موعودنامه]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۲۷ دسامبر ۲۰۲۳، ساعت ۲۰:۱۹

مقدمه

به‌معنای جمع کردن دل‌ها و متحد ساختن قلب‌هاست. بیشتر مردم یکی از دو حال را دارند، یا صلاح واقعی خود را تشخیص نمی‌دهند؛ لذا به اموری که به ضرر آنها است تن می‌دهند و یا اینکه مصلحت را تشخیص می‌دهند، ولی به خاطر منافع دنیوی به آن رضایت ندارند. یگانه کسی که بین این دو حالت را جمع می‌کند و اتحاد می‌بخشد، امام عصر(ع) است؛ لذا در دعای ندبه می‌خوانیم: "أَيْنَ مُؤَلِّفُ شَمْلِ الصَّلَاحِ وَ الرِّضَا"؛ کجاست آن‌که میان پراکندگی، صلاح و رضا را جمع کند؟ و در دعای امیر المؤمنین(ع) درباره آن حضرت آمده: "و پراکندگی امت را با او جمع فرما". و در حدیثی آمده: "به وسیله او میان دل‌های مختلف و پراکنده، الفت و اتّحاد داده می‌شود"[۱]. و از امام صادق(ع) روایت شده که: "خداوند به وسیله آن حضرت، بین دل‌های پراکنده و مخالف یکدیگر، ائتلاف می‌بخشد"[۲].[۳]

پرسش‌های وابسته

منابع

پانویس

  1. نجم الثاقب، باب دوم.
  2. بحار الانوار، ج ۵۲، ص۳۳۹.
  3. تونه‌ای، مجتبی، موعودنامه، ص۲۱۷.